سابقه کمک‌های ایالات متحده به رژیم صهیونیستی به سال 1949 باز می‌گردد که دولت آمریکا وامی به ارزش 100 میلیون دلار را از بانک صادرات و واردات این کشور به تل‌آویو اختصاص داد. در واقع برای دو دهه آتی پس از آن، کمک‌های ایالات متحده به این رژیم کم و بیش متعادل بود و اغلب به صورت وام ارائه می‌شد. در آن زمان، حامی اصلی اسرائیل فرانسه بود که تجهیزات و فناوری نظامی پیشرفته را در اختیار این رژیم قرار می‌داد.

اولین خرید نظامی عمده اسرائیل از آمریکا در سال 1962 انجام شد که موشک‌های ضدهوایی هاوک را از آمریکا خریداری کرد. در سال 1968، یکسال پس از جنگ شش روزه، دولت لیندون جانسون با حمایت کنگره قرارداد فروش جنگنده‌های اف4 فانتوم را به اسرائیل تصویب کرد و به این ترتیب تعهد آمریکا به حفظ برتری کیفی ارتش اسرائیل آغاز شد.

اما کمک‌های عمده آمریکا به اسرائیل پس از جنگ‌های اعراب با اسرائیل در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 آغاز شد. در این دوران کنگره متعهد به تقویت توان نظامی و اقتصادی اسرائیل از طریق افزایش کمک‌های خارجی ارائه شده به تل‌آویو شد.

طی سال‌های 1966 تا 1970، میانگین کمک سالانه آمریکا به اسرائیل به 102 میلیون دلار افزایش یافت؛ همچنین میانگین وام‌های ارائه شده آمریکا به این رژیم برای خرید تجهیزات نظامی نیز حدود 47 درصد رشد یافت.

در سال 1971 بود که کنگره برای اولین بار از طریق قانونگذاری، مصوبه‌ای را برای اختصاص مقدار معینی کمک به اسرائیل تصویب کرد. در سال 1974، پس از اینکه آمریکا جای فرانسه را به عنوان حامی اصلی اسرائیل گرفت، تل‌آویو به بزرگترین دریافت‌کننده کمک‌های خارجی واشنگتن تبدیل شد.

میانگین کمک‌های ایالات متحده آمریکا به اسرائیل از سال 1971 تاکنون حدود 2.6 میلیارد دلار بوده است که دو سوم آن را کمک‌های نظامی تشکیل داده است.

کمک‌های آمریکا به اسرائیل طی سال‌های گذشته سیر صعودی داشته است. برای مثال ایالات متحده از سال 1987 تا اوایل هزاره جدید میلادی، به طور میانگین سالانه مبلغ 1.8 میلیارد دلار را در چارچوب «فروش نظامی خارجی» و «تأمین مالی نظامی خارجی» و بودجه تحقیق و توسعه به اسرائیل اختصاص داده است.

همچنین براساس تفاهم‌نامه‌ای که در سال  2001 و در پایان دورن زمامداری بیل کلینتون بین دو طرف امضا شد، کمک‌های نظامی ارائه شده از سوی آمریکا از سالانه 1.8 میلیارد دلار به 2.4 میلیارد دلار افزایش یافت، در حالی که توافق شد تا برنامه کمک 1.2 میلیارد دلاری اقتصادی آمریکا به این رژیم کنار گذاشته شود.

اما ایالات متحده آمریکا در سال 2007 و در دوران زمامداری جورج بوش پسر، با انعقاد توافقی با نخست‌وزیر وقت اسرائیل، ایهود باراک، متعهد شد که طی 10 سال حجم کمک‌های واشنگتن به اسرائیل را با بیش از 25 درصد افزایش به سالانه 3 میلیارد دلار و مجموعا 30 میلیارد دلار (طی 10 سال) برساند.

برخی تحلیلگران اعلام کرده‌اند که این افزایش مبلغ کمک‌های نظامی آمریکا به اسرائیل برای تأمین توازن نیروی جنگی اسرائیل در برابر دولت‌های عربی است که در آن زمان سفارش خرید تجهیزاتی نظامی به ارزش 20 میلیارد دلار را به آمریکا ارائه کرده بودند. در واقع جورج بوش پسر، در اواخر دوران زمامداری خود به نخست‌وزیر اسرائیل وعده داد که ایالات متحده متعهد به حفظ «برتری کیفی» نیروی نظامی اسرائیل در مقابل سایر کشورهای منطقه است.

نکته جالب توجه این است که در سال 1991 و با تصویب کنگره، اسرائیل کمک سالانه دریافتی از آمریکا را ابتدای هر سال به صورت تمام و کمال دریافت می‌کند و به این ترتیب دولت آمریکا برای پرداخت یکجای این مبلغ در ابتدای سال مالی خود مجبور به قرض کردن پول از منابع خارجی است. این در حالی است که کمک‌های خارجی ایالات متحده به کشورهای دیگر به صورت فصلی و در انتهای هر فصل پرداخت می‌شود.

همچنین بررسی اسناد و گزارش‌های مرکز تحقیقات کنگره ایالات متحده نشان می‌دهد که بین سال‌های 1998 تا 2005، آمریکا طرف اصلی اکثر قریب به اتفاق توافقات فروش سلاح به اسرائیل بوده است، به گونه‌ای که از 9.5 میلیارد دلار توافقات صورت گرفته اسرائیل با طرف‌های خارجی، 9.1 میلیارد دلار آن با آمریکا بوده است.

نیروی هوایی ارتش اسرائیل نیز به لطف مساعدت‌های ویژه ایالات متحده، دارای بزرگتری ناوگان جنگنده‌های اف16 در جهان پس از آمریکا است. این رژیم هم‌اکنون 343 فروند جنگنده اف16 در انواع مختلف آن را در اختیار دارد. نیروی هوایی اسرائیل علاوه بر این جنگنده‌ها، تعداد 83 فروند جنگنده اف15 را نیز در اختیار دارد.

طبق اسناد و گزارش‌های مرکز پژوهش‌های کنگره آمریکا، مجموع کمک‌های نظامی آمریکا از سال 1997 تا سال جاری بیش از 50 میلیارد دلار بوده است.

از یک منظر دیگر، اگر کمک‌های آمریکا به اسرائیل در سال 2015 را به صورت سرانه حساب کنیم، هر یک از ساکنان سرزمین‌های اشغالی فلسطین سالانه 500 دلار از آمریکا دریافت می‌کنند، این رقم زمانی جلب توجه می‌کند که بدانیم درآمد سرانه ساکنان سرزمین‌های اشغالی در حد کشورهای پیشرفته‌ای مانند کره جنوبی و اسپانیا است.

با این حال، طبق آنچه که مرکز پژوهش‌های کنگره آمریکا اعلام کرده است، مجموع تمامی کمک‌های واشنگتن به تل‌آویو از زمان ایجاد رژیم صهیونیستی (1949) تاکنون بالغ بر 124 میلیارد دلار بوده است. از این مبلغ، بیش از 70 میلیارد دلار به کمک‌های نظامی و بیش از 30 میلیارد نیز به کمک‌های اقتصادی اختصاص داده شده است.

البته ایالات متحده طی 20 سال اخیر به آهستگی کمک‌های اقتصادی خود به اسرائیل را کاهش داده و حذف کرده است و به صورت گام به گام آن را با افزایش کمک‌های نظامی جایگزین کرده است.

در حالی که مجموع کمک‌های آمریکا طی 67 سال گذشته 124 میلیارد دلار بود، حدود 59 میلیارد دلار آن تنها طی 20 سال اخیر به این رژیم اختصاص داده شده است.

علاوه بر این مساعدت‌ها، ایالات متحده آمریکا در «برنامه دفاع موشکی ایالات متحده - اسرائیل» مشارکت مالی و فنی دارد. برنامه‌ای که هدف آن مقابله با موشک‌ها و راکت‌های کوتاه‌برد حماس و حزب‌الله و موشک‌های میان‌برد و دوربرد بالستیک ایران و سوریه است. سامانه‌های آرو-1، آرو-2، «قلاب‌سنگ (فلاخن) داوود» و گند آهنین محصول این برنامه مشترک هستند. ایالات متحده آمریکا در سال 2015 مبلغ 619.8 میلیون دلار را خرج این برنامه‌ها کرد و قصد دارد که در سال جاری دستکم مبلغی برابر با 371 میلیون دلار دیگر را صرف توسعه این سامانه‌ها کند.

فراتر از تمامی کمک‌ها و مبالغ مذکور که به صورت رسمی از سوی دولت ایالات متحده آمریکا به اسرائیل ارائه می‌شود، سالانه بیش از 1.5 میلیارد دلار کمک‌های خصوصی آمریکا به سوی رژیم صهیونیستی سرازیر می‌شود که یک میلیارد دلار آن از طریق کمک به خیریه‌هایی که پرداخت مبلغ به آنها، جایگزینی برای مالیات محسوب می‌شود به اسرائیل منتقل می‌شود؛ پول‌هایی که از طریق خیریه‌های یهودی ثبت شده در آمریکا به سرزمین‌های اشغالی منتقل می‌شود. سالانه 500 میلیون دلار دیگر نیز از طریق خرید اوراق قرضه صادره شده توسط اسرائیل، به سرزمین‌های اشغالی منتقل می‌شود.

این مبالغ جدای از وام‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت تجاری ارائه شده از سوی بانک‌های آمریکایی است که طی سالیان اخیر حجم آن‌ها به یک میلیارد دلار در سال رسیده است.