به گزارش مشرق ، بیکاری جوانان و بالا بودن تعداد متقاضیان کار در گروه سنی زیر ۳۰ سال، امروز نه تنها مشکل بازار کار ایران، بلکه مسئله بسیاری از کشورهای جهان است و مناطق دارای جمعیت جوان ملل مختلف دنیا را به خود مشغول کرده است.
جوانان فرصت ورود به بازار کار را نمی یابند و از این بابت خود و خانواده هایشان دچار معضلات فراوانی هستند. طولانی شدن بیکاری نیروی کار می تواند برای کشور هزینه داشته باشد، خطر بروز آسیب های اجتماعی می رود، سایه شوم اعتیاد بر بالای سر جوانان بیکار چرخ می زند، ازدواج ها دار تاخیر می شود و خلاصه اینکه بیکاری باعث می شود تا کشور نتواند از توان بالقوه نیروی کار خود بهره چندانی ببرد.
مقامات دولتی در ایران مرتبا هشدار می دهند که بازار کار با معضل بیکاری جوانان مواجه است و در این بخش دچار بحران هستیم. باید کاری کرد و تا فرصت کوتاه باقی مانده تا زمان ورود ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار جوان در حال تحصیل به بازار کار، باید مقدمات و ظرفیت های جدیدی برای اشتغال آنها فراهم شود.
وضعیت بیکاری زیر ۳۰ سالهها قرمز است
امروز دو سوم کل نیروی متقاضی کار کشور را افراد زیر ۳۰ سال و عموما جوانان فارغ التحصیل دانشگاه ها تشکیل می دهند. بسیاری از جوانان دارای تحصیلات عالیه در مقاطع کارشناسی، ارشد و حتی دکترا هستند اما فرصتی برای آنها جهت ورود به بازار کار نیست و این مسئله برای بسیاری از آنها آزاردهنده شده است.
نتایج یک گزارش بین المللی که از سوی سازمان جهانی کار منتشر شده است، نشان می دهد که روند اشتغال زایی برای گروه سنی جوان در بسیاری از کشورها تضعیف شده و از آنسو نرخ بیکاری جوانان رو به افزایش است.
هم اکنون که در ماههای پایانی سال ۲۰۱۴ میلادی قرار داریم، تعداد بیکاران جوان در کشورهای مختلف دنیا ۷۳ میلیون و ۳۰۰ هزارنفر اعلام شده و پیش بینی سال آینده میلادی نیز نه تنها کاهش این تعداد بیکار جوان نیست بلکه ۱۰۰ هزارنفر دیگر نیز به آن افزوده خواهد شد.
البته نرخ بیکاری جوانان که از ۱۱.۷ درصد در سال ۲۰۰۷ به ۱۳ درصد در سال جاری میلادی رسیده، این روند را پس از ۳ سال توقف در نرخ ۱۳ درصد به یک دهم درصد افزایش دوباره در سال آینده ادامه خواهد داد، بنابراین طی یک دوره ۷ ساله بر تعداد بیکاران در کشورهای مختلف جهان ۲ میلیون و ۸۰۰ هزارنفر افزوده شده است.
آخرین گزارش مرکز آمار و ایران و برآوردهای مقامات دولتی نشان می دهد که تعداد بیکاران جوان زیر ۳۰ سال کشور از کل ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر بیکار باید بین یک میلیون و ۴۰۰ تا یک و نیم میلیون نفر باشد؛ بنابراین حل معضل و مسئله بیکاری جوانان در ایران و خروج بازار کار این گروه از بحران، می تواند شرایط اشتغال را در ایران در یک روند مناسبی قرار دهد.
نمودار سازمان جهانی کار از تعداد و نرخ بیکاری جوانان در فاصله سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۴ و پیشبینی ۲۰۱۵
اشتغالزایی چگونه متوقف شد؟
حسن روحانی، رئیس جمهور نیز طی روزهای گذشته با اشاره به اوضاع بازار کار و اشتغال کشور، گفته است: همه اهداف ما از فعالیت های اقتصادی اشتغال است. رئیس جمهور ادامه داد: در دهه ۶۰ در ایران نرخ رشد جمعیت بالا رفت.
روحانی افزوده است: همه این عزیزان آماده میشدند که برای نیمه دهه ۸۰ به بازار کار ورود پیدا کنند، در آن دوران درآمد نفتی ما بیش از حد انتظار افزایش یافت و به حدود ۱۴۳ دلار رسید که درآمد بسیار عظیمی در سایه صادرات نفت و میعانات آن به شمار می رفت.
رئیس جمهور گفته است: درست در سالهایی که این نیروی جوان قصد ورود به بازار کار را داشت، بهترین فرصت برای اشتغال در کشور ایجاد شد، اما متاسفانه در آن دهه با وجود اینکه وضع درآمد نفتی ما خوب بود، اشتغال خالص ما تقریبا صفر شد به طوری که برای اشتغال عدد و رقمی نداشتیم. دولت یازدهم وقتی کار خود را آغاز کرد، از یک طرف با تورم و رکود و از طرف دیگر با خیل بیکاران و عوض شدن ترکیب نیروی کار کشور مواجه شد به طوری که باید برای ترکیب جدید در کشور اشتغال میآفرید.
جوانان ۲.۵ برابر بقیه بیکار میمانند!
بررسی نمودار وضعیت بیکاری جوانان از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۳ که توسط مرکز پژوهش های مجلس تهیه شده است، حاکی از آن است که دستکم نرخ بیکاری جوانان نسبت به نرخ عمومی بیکاری در طول این سالها ۲ برابر بوده و این مسئله شرایط را برای اشتغال جوانان و به ویژه تازه واردهای بازار کار، دشوارتر کرده است.
براساس استانداردهای آماری، در شرایطی که نرخ بیکاری جوانان ۲ برابر نرخ عمومی باشد، به این معنی است که بیکاری جوانان در بحران قرار دارد. در سال ۹۳ نرخ بیکاری کل ۱۰.۶ درصد اعلام شده، در عین حال این نرخ برای جوانان ۲۵.۲ درصد بوده است؛ یعنی جوانان نسبت به سایر گروه ها ۲.۵ برابر بیکارتر بودند.
این نمودار نشان می دهد که با بالا رفتن نرخ بیکاری عمومی کشور، وضعیت جستجوی شغل برای جوانان نیز بدتر شده است، همچنین در فاصله سالهای ۹۲ تا ۹۳ نیز بیکاری جوانان با یک درصد رشد در مسیر افزایش قرار گرفته است که باید گفت شرایط برای شغل یابی جوانان نه تنها بهتر نشده بلکه نامناسب تر هم شده است.