بر چهره گل، نسيم نوروز خوش است
در طرف چمن، روي دل افروز خوش است
از دي که گذشت هر چه گويي خوش نيست
خوش باش و ز دي مگو که امروز خوش است
***
بر چهره گل، نسيم نوروز خوش است در طرف چمن، روي دل افروز خوش است
از دي كه گذشت هر چه گوئي خوش نيست خوش باش و ز دي مگو كه امروز خوش است
***
با دلبركي تازه تر از خرمن گل از دست مده جام مي و دامن گل
زان پيشترك كه گردد از باد اجل پيراهن عمر ما چو پيراهن گل
***
ديدارِ بنفشه زار را باور كن
بيداريِ جويبار را باور كن
بر شانهء شادمانِ گلبرگ و درخت
گستردگي بهار را باور كن
***
برخیز و بيفشان و بباران، ما را
سبز است ترانه ي بهاران، ما را
اي شعله ي هر شكفته، اي آتش عشق
برخيز و برانگيز و بسوزان، ما را
***
باز آمدنِ تو، باز ديدن دارد
سرسبزيِ لبريزِ تو، چيدن دارد
با اين همه دردِ كهنه، نوروز هنوز
آواز تو از دلم، شنيدن دارد
***
بی بودن تو بهارِ من غم دارد!
یک سینه پر از غصه و ماتم دارد
ای کاش که امسال تو اینجا بودی
این سفره ی هفت سین تو را کم دارد!
***
ای کاش که امسال کنارم باشی
تا مرهم قلب بیقرارم باشی
پاییز و زمستان زیاد است اینجا!
ای کاش که تو فصل بهارم باشی
***
با آمدنت بهار بر می خیزد
زیبایی این دیار بر می خیزد
با آمدن تو از دل هر کوچه
صد شاعر بیقرار بر می خیزد
***