به گزارش مشرق، مساویهای پی در پی در لیگ برتر فوتبال ایران بسیاری از هواداران را خسته کرده است؛ نتایجی که نشان میدهد لیگ برتر ایران با استانداردهای فوتبال در دنیا فاصله دارد. بر اساس یک قانون نانوشته، تیمهایی که بتوانند دو امتیاز از هر بازی کسب کنند میتوانند به کسب عنوان قهرمانی امیدوار باشند اما از دست رفتن متعدد امتیازات باعث میشود این میانگین روز به روز با سیر نزولی مواجه شود.
پرسپولیس در سه بازی اخیر خود به تساوی دست پیدا کرده است؛ در حالی که فصل گذشته در ۳۰ بازی هفت مساوی کسب کرد. در لیگ شانزدهم نیز این تیم با ۶ تساوی موفق به کسب عنوان قهرمانی شد در حالی که در لیگ پانزدهم استقلال خوزستان با ۱۲ تساوی این عنوان را به دست آورد. پارس جنوبی جم و فولاد خوزستان، فصل گذشته با کسب ۱۴ تساوی رکورددار بودند؛ در حالی که گسترش فولاد در لیگ شانزدهم با ۱۷ تساوی، صدر جدول مساویها را در اختیار داشت. رکوردهایی که به نظر میرسد در لیگ هجدهم روند افزایشی داشته باشد و احتیاط تیمها در حمله به سمت دروازه حریف باعث شود نتایج مساوی بیشتری به دست بیاید.
در این باره نظرات مختلفی وجود دارد. برخی از کارشناسان معتقدند به کارگیری سیستم تدافعی توسط کارلوس کیروش در جام جهانی که تحسین کارشناسان را در پی داشت، یکی از دلایلی است که تیمها به دنبال بازیهای دفاعی هستند اما برخی نیز اعتقاد دارند تغییر پی در پی سرمربیان که در پی کسب نتایج ضعیف حاصل میشود از دلایل بازی محتاطانه است. به هر ترتیب آن چه در بین مربیان مرسوم است این که تساوی، خطر کمتری نسبت به شکست دارد. این در حالی است که در فوتبال روز دنیا به تساوی، باخت خفیف میگویند.
نتیجه تساوی البته روی زشت دیگری نیز به فوتبال داده است، در واقع وقتکشی که پیش از این برخی از کشورهای حوزه خلیجفارس به آن شهره بودند و مدتهاست در فوتبال ایران نیز نمود دارد، یکی از اتفاقاتی است که تلاش برای کسب نتیجه مساوی به وجود آورده است. اتفاقی که فیفا قصد دارد مانع آن شود و هیجان بیشتری به این ورزش بدهد. بر اساس آن چه فیفا مقرر کرده به زودی ۱۰ دقیقه پایانی دیدارهای هر نیمه از فوتبال به صورت زمان مفید (آن چه در فوتسال به کار میرود) محاسبه خواهد شد و همین موضوع باعث کمتر شدن تساویها خواهد شد.
به هر ترتیب بررسی نتایجی که در لیگ برتر به دست آمده نیازمند نگاهی کارشناسانه است. فدراسیون فوتبال باید برای افزایش هیجان در بازیهای باشگاهی، آموزشهایی را به هواداران، مدیران و مربیان ارائه کند که آنها از حمله به سمت دروازه حریفان نگرانی نداشته باشند.»