به گزارش مشرق، فوتبال تهران این روزها در وضعیت وخیمی قرار گرفته است و اگر تیمهای پرطرفدار استقلال و پرسپولیس و مدعیان صنعتی یعنی پیکان و سایپا را کنار بگذاریم باید به حال این فوتبال بیمار گریست که کارخانههای بازیکن سازی اش روز به روز از بین میروند یا دست کم رمقی برای تولید بازیکن و قدرت نمایی ندارند.
نفت تهران در یکی از ضعیفترین سالهای حضورش در تاریخ لیگ برتر برای فرار از سقوط به لیگ دسته اول دست و پا میزند. البته اگر این تیم به دسته پایینتر برود، باید روزهای خوب نفتی که حدود یک سال پیش با علی دایی به قهرمانی جام حذفی رسید در صندوقچه خاطرات گذاشت چراکه با توجه به بحرانهای مدیریتی و مالی این باشگاه به هیچ وجه نباید انتظار داشت نفت ریشه دار به سطح اول فوتبال ایران بازگردد. اتفاقی که برای راه آهن، هم شهری نفت رخ داد و لوکوموتیورانان پایتخت ۲ سال پس از خارج شدن از ریل لیگ برتر به فجیعترین شکل ممکن اینبار از قطار لیگ دسته اول خارج شدند.
شاید باور اینکه راه آهن با خاطرات جذابش از بالاترین سطوح فوتبال ایران محو شود برای اهالی فوتبال بسیار سخت باشد، اما نا به سامانیهای مالی و مدیریتی سالهای اخیر این تیم بازیکن ساز در نهایت کار را به جایی رساند که گربه سیاه تیمهای گردن کلفت فوتبال ایران در هشتادمین سالگرد تاسیسش به موشی تبدیل شود که هیچ توانی برای خودنمایی ندارد.
از همان نخستین هفته رقابتهای لیگ دسته اول که راه آهن به دلیل کمبود بازیکن مجبور شد با ۱۰ بازیکن به مصاف شهرداری ماهشهر برود و با چهارگل شکست بخورد، پیش بینی اینکه این تیمدر فصل جاری روز خوش نبیند امکان پذیر بود و تیم سیروس دین محمدی و در ادامه محسن بیاتی نیا با تمام نداری هایش ۶ هفته مانده به پایان رقابتهای لیگ دسته اول به دسته پایینتر سقوط کرد.
راه آهن، تیمی بود که جوانهای محلههای جنوب شهر تهران مانند نازی آباد و جوادیه و شهرستانیهایی مانند میلاد و مهرداد محمدی، فرشاد پیوس، مهدی تارتار، علی جباری، داود حقی، محمدرضا خانزاده، محمد خرمگاه، رامین رضائیان، سید مهدی سید صالحی، بیژن طاهری، حافظ طاهونی، امید عالیشاه، نصرالله عبداللهی، بهنام برزای، علی علیپور، بهادر عبدی، حمید علی عسگری، بهتاش فریبا، محسن فروزان، مرتضی و مهدی فنونی زاده، امیر قلعه نویی، اکبر کارگرجم، کمال کامیابی نیا، ابراهیم کریمی، عباس محمدرضایی، میثاق معمارزاده، علیرضا نورمحمدی، داود مهابادی و بهشاد یاورزاده فوتبالشان را از زمینهای خاکی به عشق پوشیدن پیراهن این تیم شروع میکردند و میدانستند میتوانند با درخشش در این تیم به سطح اول فوتبال ایران معرفی شوند، اما در نهایت کار آن به جایی رسید که لوکوموتیو رانان با کسب تنها ۱۰ امتیاز از ۳۰ بازی و شکستهای سنگین در لیگ دسته اول هیچ شانسی برای رهایی از سقوط ندارند.
مسائل اقتصادی و بحرانهای مالی و مدیریتی باشگاه و بی توجهی مدیران ورزش پایتخت یکی از مسائلی بوده که همواره سبب شده است تیمهای قدیمی پایتخت رو به انزوال و نابودی بروند و راه آهن با تداوم این روند بدون شک قدم در مسیر تیمهایی مانند بانک ملی، هما، بهمن، کشاورز، وحدت، شاهین، تهرانجوان و گسترش میگذارد، اما جوانان تهرانی به هیچ وجه نمیتوانند از خیانت افرادی که ۲ تیم بزرگ این شهر را با اهداف شخصی به همدان و قم انتقال دادند و با این اقدام زمینه نابودی آنها را فراهم کردند، بگذرند.
پاس و صباباتری تیمهای با عظمتی بودند که قربانی و بازیچه اهداف برخی احزاب و افراد شدند و تاریخچه با شکوه آنها به راحتی به حراج رفت.
پاس تهران را میتوان سمبل تیمهایی دانست که از عرش به فرش رسیده اند. این تیم پس از استقلال و پرسپولیس قطب سوم فوتبال ایران محسوب میشد. سبزپوشان تهرانی در کنار استقلال یکی از ۲ تیم کشورمان هستند که سابقه قهرمانی آسیا را در کارنامه دارند و حتی با وجود گذشت ۱۰ سال از انتقال شوم پاس به همدان همچنان این تیم با کسب ۵ قهرمانی در لیگ ایران در کنار سپاهان سومین تیم پرافتخار تاریخ فوتبال باشگاهی کشورمان هستند، اما شیب تند محو شدن این تیم ریشه دار که روزگاری محل درخشش ستاره هایی، چون حسن حبیبی، حشمت مهاجرانی، محمد رنجبر، اصغر شرفی، محمود یاوری، مهدی مناجاتی، فیروز کریمی، حسین فرکی، حسین کازرانی، مجید حلوایی، حمید استیلی، محمد خاکپور، وحید هاشمیان، بهزاد غلامپور، علی اصغر مدیرروستا، مارکار آقاجانیان، رسول خطیبی، جواد نکونام، خداداد عزیزی، محمد نصرتی، آرش برهانی، حسن رودباریان، نیما نکیسا، میثم منیعی، عباس آقایی بود سبب شد پاس از همدان به پرتگاهی، چون لیگ دسته سوم فوتبال ایران سقوط کند.
صبا دیگر تیم هبه شده از تهران بود که باوجود ثبات نسبی در سالهای ابتدایی حضورش در قم، سرانجام به دلیل حمایت نشدن از سوی مسئولان این شهر به منجلاب سقوط افتاد و دیگر نتوانست کمر راست کند.
صبا برای اولین بار با نام صباباتری در فوتبال ایران متولد شد و در فصل ۸۴-۸۳ پس از قهرمانی در لیگ دسته اول به لیگ برتر رسید و ۱۲ سال در این رقابتها ماندگار شد. صبا در فصل ۸۸-۸۷ در زمره تیمهای انتقالی قرار گرفت و با تغییر نام از صباباتری به صبای قم در این مسابقات شرکت کرد. بهترین مقامی که این تیم در ۱۳ فصل حضورش در لیگ برتر به دست آورد چهارمی بود که منجر به حضور این تیم در لیگ قهرمانان آسیا شد.
پرویز مظلومی، علی دایی، صمد مرفاوی، مهدی تارتار، مجید جلالی، فرهاد کاظمی، فیروز کریمی، یحیی گل محمدی، محمود یاوری، رسول کربکندی، عبدالله ویسی، محمد مایلی کهن و محمدحسین ضیایی از جمله مربیانی بودند که در طول حیات این تیم در لیگ برتر بعنوان سرمربی روی نیمکت آن نشستند.
وضعیت صبا هم در لیگ دسته اول به حدی بد پیش رفت که پس از تنها یک فصل حضور در این رقابتها برای نخستین بار در تاریخ به لیگ دسته دوم سقوط کرد و اگر شرایط به همین منوال پیش رود باید به زودی خبر انحلال این تیم را هم بشنویم.
انتظار میرود مسئولان ورزش تهران وضعیتی فراهم کنند که این سه تیم ریشه دار به سرعت شرلیط حیات را کسب کنند و به دوران پر فروغشان بازگردند.