به گزارش مشرق، اگرچه حزب لیکود در انتخابات پارلمانی سرزمینهای اشغالی و البته با کمک مستقیم جمهوریخواهان آمریکا توانست بر ائتلاف رقیب، یعنی کار-هاتنوعا چیره شود، اما به نظر می رسد بنیامین نتانیاهو در راستای تشکیل دولت ائتلافی مسیر آسانی پیش رو نداشته باشد! نیم نگاهی به آرای انتخابات نامشروع برگزار شده در سرزمینهای اشغالی نشان می دهد که نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس جهت تشکیل دولت، نیاز مبرمی نسبت به ائتلاف با حزب " کولانو" و " شاس" دارد، اما تاکنون هر دوی این احزاب دست راستی و تندرو به نتانیاهو چراغ قرمز نشان داده اند.
در این انتخابات حزب لیکود 30 کرسی و ائتلاف کار-هاتنوعا 24 کرسی را کسب کرده‌اند. پس از این دو حزب لیست عرب متحد 13 کرسی، حزب یش‌عاتید 11 کرسی،کولانو 10 کرسی، بیت یهودی 8 کرسی، شاس 7 کرسی ، یهودیت تورات متحد 7 کرسی و اسرائیل بیتنا هرکدام 6 کرسی را از آن خود کردند.
در این میان، نتانیاهو در صدد خواهد بود با احزاب بیت یهودی، بیت نو ،کولانو و یهودیت تورات متحد ائتلاف کرده و به قول خود دولتی مقتدر را تشکیل دهد. این در حالیست که حتی کلیت تشکیل این ائتلاف نیز چندان آسان به نظر نمی رسد.
یکی از اصلی ترین موانع نتانیاهو در تشکیل دولت ائتلافی، دید منفی دو حزب شاس و کولانو نسبت به حزب لیکود است. سران این دو حزب کمترین اعتمادی به نتانیاهو به عنوان نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس ندارند. نخست وزیر رژیم صهیونیستی در آستانه برگزاری انتخابات سراسری اخیر، جهت تشکیل دولت ائتلافی احتمالی به حزب کولانو چراغ سبز نشان داد و از موشه کهلون رهبر این حزب درخواست کرد تا ضمن پیوستن به ائتلاف، وزارت دارایی کابینه ائتلافی را از آن خود کند. برخی تصور می کردند که چنین پیشنهادی با واکنش مثبت رهبر کولانو مواجه شود اما موشه کهلون در این خصوص عنوان کرد:"نتانیاهو با فریبکاری در صدد کاستن آرای حزب کولانو است. نتانیاهو پیش از این نیز وعده ریاست مدیریت اراضی اسراییل را به من داده بود اما هیچگاه آن را عملی نکرد."
این واکنش رهبر حزب کولانو نشان داد که حداقل در حال حاضر این حزب تمایلی نسبت به تشکیل دولت ائتلافی با نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس ندارد. این قاعده در خصوص رهبر حزب "شاس" نیز صدق می کند.
عاریه دری، در خصوص نتانیاهو و معامله سیاسی با وی معتقد است:
"تنها اگر کابینه آینده، شرایط حزب شاس را که اکثر آن مربوط به مبارزه با بحران فقر در سرزمین های اشغالی است بپذیرد، به ائتلاف نتانیاهو می روم.دو سال قبل من از هر تریبونی اعلام کردم که تنها از نتانیاهو حمایت می کنم. به قدری از نتانیاهو صحبت کردم که گلویم گرفت ولی پس از آن نتیجه چه شد و چه چیزی اتفاق افتاد، او تمام ما را رها کرد.اینبار ما به هیچ قیمتی به هیچ کابینه ای وارد نخواهیم شد. ما شرایط سخت اجتماعی خود را داریم، حقوق بسیار پایین، گرفتن مالیات از ثروتمندان و کم کردن مالیات بر ارزش افزوده از جمله شرایط ما است. به نتانیاهو می گویم، اگر شرایط ما را قبول نکنی، نخست وزیر آینده نخواهی شد."
به نظر می رسد برآورده شدن درخواستهای اقتصادی حزب شاس از عهده بنیامین نتانیاهو خارج باشد! در چنین شرایطی اگر نتانیاهو نتواند دو حزب کولانو و شاس را برای تشکیل دولت ائتلافی با خود همراه کند، در عمل برای تشکیل دولت ناکام خواهد ماند.در این صورت، ائتلاف هرتزوگ-لیونی قدرت مانور بیشتری در جهت حضور در تل آویو و تشکیل کابینه ائتلافی پیدا خواهد کرد.
با این حال اصلی ترین نکته در خصوص کابینه بعدی تشکیل شده در سرزمینهای اشغالی، به شکننده بودن هرگونه دولت ائتلافی در تل آویو باز می گردد. به عبارت بهتر، نتانیاهو در راستای امتیازدهی به احزاب کولانو و شاس ناچار خواهد بود امتیازاتی به آنها اعطا کند که با مخالفت افراد دیگر در درون کابینه مانند آویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه رژیم اشغالگر قدس مواجه خواهد شد.
اگر نتانیاهو نیز نتواند دولت ائتلافی تشکیل دهد، دولت ائتلافی لیونی-هرتزوگ نیز به سبب تکثر احزاب موجود ، دولتی ضعیف و به شدت آسیب پذیر خواهد بود.اخیرا سران لیست عرب متحد در داخل سرزمینهای اشغالی اعلام کرده اند که نهایت تلاش خود را در مخالفت با تشکیل دولت ائتلافی و حضور نتانیاهو در راس این دولت خواهند کرد.
فارغ از آنچه طی دو الی سه هفته آینده در داخل سرزمینهای اشغالی(جهت تشکیل دولت ائتلافی) رخ خواهد داد، به نظر می رسد ماحصل جدال احزاب ناتوان صهیونیستی، چیزی جز افزایش ضریب آسیب پذیری داخلی و بین المللی تل آویو نباشد. مطابق نتایجی که در انتخابات سراسری سرزمینهای اشغالی حاصل شده است، اساسا تصور تشکیل دولتی قدرتمند ( مطابق آنچه اخیرا نتانیاهو مدعی شده است ) به هیچ عنوان امکانپذیر نخواهد بود،حقیقتی که همه احزاب و ائتلافهای سیاسی در تل آویو خود نیز نسبت به آن آگاه هستند.
در این انتخابات حزب لیکود 30 کرسی و ائتلاف کار-هاتنوعا 24 کرسی را کسب کرده‌اند. پس از این دو حزب لیست عرب متحد 13 کرسی، حزب یش‌عاتید 11 کرسی،کولانو 10 کرسی، بیت یهودی 8 کرسی، شاس 7 کرسی ، یهودیت تورات متحد 7 کرسی و اسرائیل بیتنا هرکدام 6 کرسی را از آن خود کردند.
در این میان، نتانیاهو در صدد خواهد بود با احزاب بیت یهودی، بیت نو ،کولانو و یهودیت تورات متحد ائتلاف کرده و به قول خود دولتی مقتدر را تشکیل دهد. این در حالیست که حتی کلیت تشکیل این ائتلاف نیز چندان آسان به نظر نمی رسد.
یکی از اصلی ترین موانع نتانیاهو در تشکیل دولت ائتلافی، دید منفی دو حزب شاس و کولانو نسبت به حزب لیکود است. سران این دو حزب کمترین اعتمادی به نتانیاهو به عنوان نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس ندارند. نخست وزیر رژیم صهیونیستی در آستانه برگزاری انتخابات سراسری اخیر، جهت تشکیل دولت ائتلافی احتمالی به حزب کولانو چراغ سبز نشان داد و از موشه کهلون رهبر این حزب درخواست کرد تا ضمن پیوستن به ائتلاف، وزارت دارایی کابینه ائتلافی را از آن خود کند. برخی تصور می کردند که چنین پیشنهادی با واکنش مثبت رهبر کولانو مواجه شود اما موشه کهلون در این خصوص عنوان کرد:"نتانیاهو با فریبکاری در صدد کاستن آرای حزب کولانو است. نتانیاهو پیش از این نیز وعده ریاست مدیریت اراضی اسراییل را به من داده بود اما هیچگاه آن را عملی نکرد."
این واکنش رهبر حزب کولانو نشان داد که حداقل در حال حاضر این حزب تمایلی نسبت به تشکیل دولت ائتلافی با نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس ندارد. این قاعده در خصوص رهبر حزب "شاس" نیز صدق می کند.
عاریه دری، در خصوص نتانیاهو و معامله سیاسی با وی معتقد است:
"تنها اگر کابینه آینده، شرایط حزب شاس را که اکثر آن مربوط به مبارزه با بحران فقر در سرزمین های اشغالی است بپذیرد، به ائتلاف نتانیاهو می روم.دو سال قبل من از هر تریبونی اعلام کردم که تنها از نتانیاهو حمایت می کنم. به قدری از نتانیاهو صحبت کردم که گلویم گرفت ولی پس از آن نتیجه چه شد و چه چیزی اتفاق افتاد، او تمام ما را رها کرد.اینبار ما به هیچ قیمتی به هیچ کابینه ای وارد نخواهیم شد. ما شرایط سخت اجتماعی خود را داریم، حقوق بسیار پایین، گرفتن مالیات از ثروتمندان و کم کردن مالیات بر ارزش افزوده از جمله شرایط ما است. به نتانیاهو می گویم، اگر شرایط ما را قبول نکنی، نخست وزیر آینده نخواهی شد."
به نظر می رسد برآورده شدن درخواستهای اقتصادی حزب شاس از عهده بنیامین نتانیاهو خارج باشد! در چنین شرایطی اگر نتانیاهو نتواند دو حزب کولانو و شاس را برای تشکیل دولت ائتلافی با خود همراه کند، در عمل برای تشکیل دولت ناکام خواهد ماند.در این صورت، ائتلاف هرتزوگ-لیونی قدرت مانور بیشتری در جهت حضور در تل آویو و تشکیل کابینه ائتلافی پیدا خواهد کرد.
با این حال اصلی ترین نکته در خصوص کابینه بعدی تشکیل شده در سرزمینهای اشغالی، به شکننده بودن هرگونه دولت ائتلافی در تل آویو باز می گردد. به عبارت بهتر، نتانیاهو در راستای امتیازدهی به احزاب کولانو و شاس ناچار خواهد بود امتیازاتی به آنها اعطا کند که با مخالفت افراد دیگر در درون کابینه مانند آویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه رژیم اشغالگر قدس مواجه خواهد شد.
اگر نتانیاهو نیز نتواند دولت ائتلافی تشکیل دهد، دولت ائتلافی لیونی-هرتزوگ نیز به سبب تکثر احزاب موجود ، دولتی ضعیف و به شدت آسیب پذیر خواهد بود.اخیرا سران لیست عرب متحد در داخل سرزمینهای اشغالی اعلام کرده اند که نهایت تلاش خود را در مخالفت با تشکیل دولت ائتلافی و حضور نتانیاهو در راس این دولت خواهند کرد.
فارغ از آنچه طی دو الی سه هفته آینده در داخل سرزمینهای اشغالی(جهت تشکیل دولت ائتلافی) رخ خواهد داد، به نظر می رسد ماحصل جدال احزاب ناتوان صهیونیستی، چیزی جز افزایش ضریب آسیب پذیری داخلی و بین المللی تل آویو نباشد. مطابق نتایجی که در انتخابات سراسری سرزمینهای اشغالی حاصل شده است، اساسا تصور تشکیل دولتی قدرتمند ( مطابق آنچه اخیرا نتانیاهو مدعی شده است ) به هیچ عنوان امکانپذیر نخواهد بود،حقیقتی که همه احزاب و ائتلافهای سیاسی در تل آویو خود نیز نسبت به آن آگاه هستند.
