به گزارش مشرق، «هوشنگ جزی» با بیان اینکه سازههای آبخیزداری و آبخوانداری بر اثر بارندگی های اخیر در کشور آبگیری و موجب کنترل سیل در حوضه های خود شدند افزود: ۲۹ استان کشور به ویژه استان های جنوبی تحت تاثیر بارش های سیل آسای روزهای اخیر قرار گرفته اند و در این استان ها همه سازه های آبخیزداری و آبخوانداری آبگیری شدند که خوشحالی مردم را در پی داشته است.
مدیرکل دفتر آبخیزداری و آبخوانداری سازمان جنگل ها، مراتع و آخیزداری کشور اظهار داشت: سازه های آبخیزداری و آبخوانداری از سرعت سیل و تخریب آن می کاهد و آب پس از آبگیری به تدریج از این سازه ها خارج و وارد اکوسیستم شده و بخشی از آن از طریق افزایش آبدهی قنوات، چشمه ها و چاه ها در حوزه کشاورزی و همچنین برای آب آشامیدنی مورد استفاده قرار می گیرد.
وی کل سطح اجرای عملیات آبخیزداری از ابتدا تاکنون در استان های بوشهر را ۹۹۹ هزار و ۵۶۸ هکتار، سیستان و بلوچستان یک میلیون و ۲۱۸ هزار و ۸۵۳ هکتار، هرمزگان ۹۴۸ هزار و ۸۸۷ هکتار و منطقه جنوب کرمان را ۶۰۰ هزار و ۳۲۶ هکتار عنوان کرد.
جزی گفت: طی سه سال اخیر از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی بیش از ۴ میلیون هکتار عملیات آبخیزداری در کشور انجام شده که سهم ظرفیت کنترل سیلاب مخازن سازه ها در این استان ها در کل بیش از ۵۴ میلیون متر مکعب است.
وی، عملیات آبخیزداری را راهکاری کم هزینه برای کنترل و مدیریت سیل عنوان کرد و گفت: ارزیابی ها و برآورد ما از سیل سال ۹۸ نشان می دهد، عملیات آبخیزداری و آبخوانداری می تواند حداقل ۷۰ درصد خسارات ناشی از سیل را مدیریت کند.
مدیرکل دفتر آبخیزداری و آبخوانداری سازمان جنگل، مراتع و آبخیزداری کشور در عین حال کاهش فرسایش خاک، نفوذ آب در زمین و تغذیه آب قنوات، چاه ها و چشمه ها را از دیگر مزیت های آبخیزداری و آبخوانداری برشمرد.
وی ادامه داد: بررسی ها نشان می دهد که با احداث سازه های آبخیزداری، آبدهی قنوات تا سه برابر افزایش می یابد.
این مقام مسوول اجرای طرح های آبخیزداری و آبخوانداری را یکی از راهکارهای نجات مناطق محروم دانست و بر ضرورت افزایش تخصیص بودجه به این طرح ها تاکید کرد.
جزی افزود: با تغییر و تحول در رویکرد توزیع منابع اعتباری کشور می توان هر چه زودتر در حوضه های بحرانی، عملیات آبخیزداری انجام داد.
آبخیزداری مطالعه ویژگیهای یک حوضه آبخیز و فرایند بررسی و اجرای طرحها و برنامهها با هدف توزیع پایدار منابع حوضه آبخیز و تضمین پایداری کارکردهای آن باتوجه به تاثیری است که بر جوامع گیاهی و جانوری و انسانی آن حوضه دارد. در یک طرح آبخیزداری سعی میشود با شناخت ظرفیتها و قابلیتهای مختلف یک منطقه جغرافیایی محدود شده در قالب یک حوزه آبخیز، ضمن حل مشکلات مختلف اکولوژیکی، زیرساختی، انسانی، زیستی بیشترین بهره برداری انسانی در جهت رفاه حال آبخیزنشینان، در کنار تضمین توسعه پایدار آبخیز انجام شود.