به گزارش مشرق، دو سه ماه قبل بود كه وضعيت داعش در عراق و سوريه تفاوت قابل توجهي داشت. اين گروه تروريستي در حالي كه از تصرف شهر كردنشين كوباني در سوريه نااميد شده بود، نيروهاي خود را به سوي غرب حركت داد و توانست بخش قابل توجهي از يرموك در حومه دمشق را هم تصرف كند و به پيشروي‌هايي دست بيابد. داعش در عراق وضعيتي برعكس سوريه داشت چراكه ارتش و نيروهاي مردمي اين كشور توانستند استان صلاح الدين را از وجود اين گروه تروريستي پاكسازي كنند و آماده مي‌شدند تا رشته عمليات خود را در ديگر مناطق تحت تصرف داعش ادامه دهند. حالا وضعيت برعكس شده، داعش مجبور شده تحت فشار ارتش سوريه از شهر باستاني پالميرا عقب‌نشيني كند اما توانسته در عراق بر شهر الرمادي، مركز استان الانبار، مسلط بشود. اين تغيير معادله در وضعيت جنگي داعش بيش از هر چيز به شرايط عراق ارتباط دارد تا به ضعف اين گروه در سوريه و قدرت آن در عراق. اولين مسئله و البته مهم‌ترين به استان الانبار و چگونگي آرايش نيروهاي دولتي در آن و برنامه‌اي مربوط مي‌شود كه دولت عراق براي جنگ با داعش در اين استان در نظر گرفته بود.
قبل از هر چيز بايد توجه داشت كه پيروزي ارتش و نيروهاي مردمي به خصوص نيروهاي موسوم به حشدالشعبي در استان صلاحالدين و آزادسازي مركز اين استان، تكريت، به گونه‌اي بود كه دو جبهه تبليغاتي از طرف امريكا و برخي كشورهاي عربي به ويژه آل‌سعود به راه افتاد. اين كشورهاي عربي با اتها‌م‌زني به نيروهاي مردمي جنگ رسانه‌اي فرقه‌اي به راه انداختند تا آنكه دولت عراق را در استفاده از اين نيروها تحت فشار قرار بدهند و امريكا هم از اين جنگ تبليغاتي حمايت كرد تا آنكه حيدر العبادي، نخست وزير عراق، در سفر خود به واشنگتن مجبور به كوتاه آمدن در برابر اين جنگ تبليغاتي شد و قبول كرد كه در عمليات استان الانبار از نيروهاي مردمي استفاده نكرده و به نيروهاي ارتش و قبايل سني حاضر در اين استان دل ببندد. العبادي اين تصميم را در حالي گرفت كه همكاري برخي از اين قبايل با داعش طي بيش از يك سال و نيم اخير بر كسي پوشيده نيست جداي از اينكه كوتاهي برخي از فرماندهان و نيروهاي ارتش و حتي خيانت آنها در برابر حملات داعش باعث دردسرهاي عراق طي اين مدت شده است. همين دو عامل بود كه در سال گذشته باعث تصرف موصل به دست داعش و پيشروي اين گروه به سوي استان‌هاي صلاحالدين و دياله شد و حالا با تكرار هر دو در عمليات الانبار فاجعه به بار آمد و شهر الرمادي به دست اين گروه افتاد. در كنار اين دو عامل نبايد از نقش امريكا غفلت كرد چراكه تعلل اين كشور در كمك تسليحاتي به عراق و كوتاهي از حملات هوايي به مواضع داعش در الانبار كمك قابل‌توجهي به اين گروه تروريستي براي تصرف بر شهر الرمادي بوده است. تمام اين شرايط باعث شده تا داعش بتواند بعد يك سال از تصرف موصل، اين توانايي را پيدا كند كه بر شهر الرمادي هم مسلط بشود و بايد گفت كه تنها تكرار تجربه‌هاي تلخ گذشته از ضعف يا خيانت برخي از فرماندهان و نيروهاي ارتش، اعتماد بي‌مورد به بعضي از قبايل سني و نقش مشكوك امريكا در عراق موجب اين وضعيت شده است.
اين عوامل آن قدر آشكار است كه حتي شوراي استان الانبار هم از نيروهاي مردمي و حشد الشعبي درخواست كمك كرده و خود العبادي هم دستور حركت اين نيروها را به سوي رمادي داده است. العبادي به اين صورت سعي در تصحيح اشتباه خود دارد و به نظر مي‌رسد كه از اعتماد بي‌مورد خود به آن قبايل و حمايت امريكا درس گرفته كه حالا دست به دامان اين نيروها شده است. در واقع، عمليات الانبار بايد همانند عمليات صلاحالدين پيش مي‌رفت تا روند آزادسازي اين استان هم مثل آن عمليات پيش برود و اين امكان براي داعش پيش نيايد تا با تصرف رمادي به نيروهاي خود روحيه بدهد و وانمود كند كه هنوز هم قدرت تصرف شهرهاي عراق را دارد. روشن است كه ورود نيروهاي مردمي به الانبار وضعيت جنگ در اين استان را تغيير خواهد داد اما اين العبادي است كه بايد از وضعيت فعلي درس بگيرد و از آن در ديگر عمليات‌ها عليه داعش استفاده كند تا جنگ با اين گروه تروريستي هزينه‌هايي مثل وضعيت فعلي در الرمادي نداشته باشد.
منبع : روزنامه جوان
قبل از هر چيز بايد توجه داشت كه پيروزي ارتش و نيروهاي مردمي به خصوص نيروهاي موسوم به حشدالشعبي در استان صلاحالدين و آزادسازي مركز اين استان، تكريت، به گونه‌اي بود كه دو جبهه تبليغاتي از طرف امريكا و برخي كشورهاي عربي به ويژه آل‌سعود به راه افتاد. اين كشورهاي عربي با اتها‌م‌زني به نيروهاي مردمي جنگ رسانه‌اي فرقه‌اي به راه انداختند تا آنكه دولت عراق را در استفاده از اين نيروها تحت فشار قرار بدهند و امريكا هم از اين جنگ تبليغاتي حمايت كرد تا آنكه حيدر العبادي، نخست وزير عراق، در سفر خود به واشنگتن مجبور به كوتاه آمدن در برابر اين جنگ تبليغاتي شد و قبول كرد كه در عمليات استان الانبار از نيروهاي مردمي استفاده نكرده و به نيروهاي ارتش و قبايل سني حاضر در اين استان دل ببندد. العبادي اين تصميم را در حالي گرفت كه همكاري برخي از اين قبايل با داعش طي بيش از يك سال و نيم اخير بر كسي پوشيده نيست جداي از اينكه كوتاهي برخي از فرماندهان و نيروهاي ارتش و حتي خيانت آنها در برابر حملات داعش باعث دردسرهاي عراق طي اين مدت شده است. همين دو عامل بود كه در سال گذشته باعث تصرف موصل به دست داعش و پيشروي اين گروه به سوي استان‌هاي صلاحالدين و دياله شد و حالا با تكرار هر دو در عمليات الانبار فاجعه به بار آمد و شهر الرمادي به دست اين گروه افتاد. در كنار اين دو عامل نبايد از نقش امريكا غفلت كرد چراكه تعلل اين كشور در كمك تسليحاتي به عراق و كوتاهي از حملات هوايي به مواضع داعش در الانبار كمك قابل‌توجهي به اين گروه تروريستي براي تصرف بر شهر الرمادي بوده است. تمام اين شرايط باعث شده تا داعش بتواند بعد يك سال از تصرف موصل، اين توانايي را پيدا كند كه بر شهر الرمادي هم مسلط بشود و بايد گفت كه تنها تكرار تجربه‌هاي تلخ گذشته از ضعف يا خيانت برخي از فرماندهان و نيروهاي ارتش، اعتماد بي‌مورد به بعضي از قبايل سني و نقش مشكوك امريكا در عراق موجب اين وضعيت شده است.
اين عوامل آن قدر آشكار است كه حتي شوراي استان الانبار هم از نيروهاي مردمي و حشد الشعبي درخواست كمك كرده و خود العبادي هم دستور حركت اين نيروها را به سوي رمادي داده است. العبادي به اين صورت سعي در تصحيح اشتباه خود دارد و به نظر مي‌رسد كه از اعتماد بي‌مورد خود به آن قبايل و حمايت امريكا درس گرفته كه حالا دست به دامان اين نيروها شده است. در واقع، عمليات الانبار بايد همانند عمليات صلاحالدين پيش مي‌رفت تا روند آزادسازي اين استان هم مثل آن عمليات پيش برود و اين امكان براي داعش پيش نيايد تا با تصرف رمادي به نيروهاي خود روحيه بدهد و وانمود كند كه هنوز هم قدرت تصرف شهرهاي عراق را دارد. روشن است كه ورود نيروهاي مردمي به الانبار وضعيت جنگ در اين استان را تغيير خواهد داد اما اين العبادي است كه بايد از وضعيت فعلي درس بگيرد و از آن در ديگر عمليات‌ها عليه داعش استفاده كند تا جنگ با اين گروه تروريستي هزينه‌هايي مثل وضعيت فعلي در الرمادي نداشته باشد.
منبع : روزنامه جوان
