به گزارش مشرق، محمدکاظم انبارلویی در یادداشتی تحت عنوان «شگفتانه پاسداشت اتحاد ملی» در روزنامه رسالت نوشت:
۱- مردم ایران در بیش از ۱۴۰۰ شهر و دهها هزار روستا پرشورتر از هر سال به میدان آمدند تا به دنیا اعلام کنند در چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب، تصویری روشن از اتحاد ملی و انسجام اسلامی وجود دارد.
میلیونها تن روز ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ به خیابان ها آمدند دیوارهای به بلندای فلک پدید آوردند تا دشمن را از آسیب به وحدت ملی ناامید کنند.
ایرانیان دوش به دوش هم به میدان آمدند تا بگویند «گسلسازی» از اختلافات و تفاوت قومی ، مذهبی و سلایق سیاسی، یک سراب است.
مردم ایران در پاسداشت ارزشها و آرمانهای انقلاب آنهم در چهل و چهارمین سالگرد انقلاب چیزی کم نگذاشتند.
آمریکا و سه کشور شرور اروپایی در اتاق جنگ شناختی لحظه به لحظه راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال را دنبال میکردند. آنها با حیرت و شگفتی این حضور وسیع و حماسی را رصد و اعتراف کردند . لایههای کمتر دیده شده و کمتر گفته شده انقلاب اسلامی ایران را نه دیدهاند و نه شنیدهاند!
حافظه تاریخ جهان چنین حضوری را در هیچ یک از انقلابها در قرون اخیر ثبت نکرده است.
اگر مردم پاریس و مارسی در انقلاب کبیر فرانسه نقش داشتند در شهرهای دیگر اصلا خبری نبود، اگر مردم مسکو و پترزبورگ در انقلاب ۱۹۱۷ روسیه نقش اصلی را داشتند و در دیگر شهرهای امپراطوری پطرکبیر خبری نبود، اما در ایران همه شهرها و همه روستاها و به تعبیر دقیقتر همه مردم ایران در انقلاب حضور داشتند و این حضور را بیش از چهار دهه حفظ کردهاند.
مردم آمده بودند تا تصاویر جدیدی از ایران پسافتنه با رنگآمیزی اتحاد ملی و انسجام اسلامی را بازتولید و بازسازی کنند. دست خدا در آفرینش تصاویر شورانگیز و حماسی راهپیمایی امسال به وضوح دیده میشد.
مردم آمده بودند تا به دشمن بگویند زیرپوست جامعه چه میگذرد.
مردم آمده بودند تا روایت آخر را از فتنه اخیر بنویسند و نقطه پایانی بر روایتهای دروغین و جعلی بگذارند.
مردم آمده بودند به دشمن بگویند؛ «این صدای مردم است این صدا را بشنوید.»
۲- راهپیمایی ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ یک راهپیمایی متفاوت، با حضوری متفاوت، وسیع و گسترده بود. این یک حقیقت روشن بود که دوربینهای رسانههای جهان نتوانستند آن را پنهان کنند. مردم فقط در تهران از میدان امام حسین تا میدان انقلاب و از آنجا تا میدان آزادی را مملو از جمعیت به مدت چهار ساعت نگه داشتند.
یک تصویر و یک صدا در این راهپیمایی با سالهای گذشته متفاوت بود تصویر پرچم ایران که در دست راهپیمایان بود و صدای سرود ملی که به صورت همخوانی میلیونی در سراسر کشور در ساعت مشخص شنیده شد.
قرائت سرود ملی یک کشور به صورت میلیونی آنهم در سراسر کشور در ایران و جهان سابقه نداشته است. این تصویر و صدا یک واکنش طبیعی ملت ایران در برابر شرارت، تبهکاریهای آمریکا و ضد انقلاب در فتنه پاییز گذشته بود.
حضور حماسی مردم در ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ در قاب تاریخ ایران و جهان ماندگار شد. این حضور تیر خلاص به توطئههای بعدی آمریکا است.
۳- خصومت دولت آمریکا با ملت ایران و اعمال تحریمهای ظالمانه علیه همه ملت، تحمیل جنگ نرم و سخت دقیقا به این دلیل است که میداند همه ملت از انقلاب اسلامی حمایت میکنند و تا پای جان برای صیانت از آن ایستادهاند . لذا دور جدیدی از دشمنی را از اعلام تحریمهای جدید، حمایت از تروریستهای منافق و تجزیهطلبان را تدارک دیده است.
آنها اکنون در جستجوی یک نقطه آغاز برای آشوب جدید هستند. لذا مشغول جمع کردن تلفات و خسارات خود در فتنه اخیر هستند. تا با سربازگیری جدید اجازه ترمیم زخمهای فتنه گذشته را ندهند. دشمن از عفو پدرانه رهبری در دهه فجر به شدت عصبانی است. دشمن در تحلیلهای درون گروهی خود گفته است این عفو تمام سربازانی که در پادگان فتنه پاییز جمع کرده بودند، فراری داد و از اردوگاه ما خارج کرد، باید در تدارک یارگیری جدید باشیم!
دشمن فکر میکرد جمهوری اسلامی دنبال تولید امنیت از طریق اعمال خشونت و قهر است، اما دیدند بخشی از ساخت و ساز امینت طی چهاردهه اخیر از مسیر عطوفت ، عفو و کارآمدی و بزرگواری میگذرد. انقلاب قدرت ملی خود را روی اقناع و عقلانیت بنا نهاده است.
۴- آمریکا پروژه انزوای ایران و دروغپردازی پیرامون حقوق بشر وعلامت سؤال گذاشتن روی آزادیهای سیاسی و مردمسالاری در ایران را در فتنه جدید با سرعت بیشتری در آینده دنبال خواهد کرد. دستگاه دیپلماسی کشور، نخبگان حوزه و دانشگاهها، احزاب سیاسی دولت و ملت با دقت باید روی این پروژه متمرکز شوند و توطئههای آن را خنثی کنند.