به گزارش مشرق، محمدکاظم انبارلویی طی یادداشتی تحت عنوان «شگفتانه شادپیمایی غدیر» در روزنامه رسالت نوشت:

یارب، این بوی خوش از روضه جان می‌آید؟

یا نسیمیست کزان سوی جهان می‌آید؟

یارب، این آب حیات از چه وطن می‌جوشد؟

یارب، این نور صفات از چه مکان می آید؟

چه سماعست که جان رقص‌کنان می گردد؟

چه صفیر است که دل بال‌زنان می‌آید!

مژده مژده همه عشاق! بکوبید دو دست

کانک از دست بشد دست زنان می‌آید

هرکسی در عجبی و عجب من اینست!

کو نگنجد بمیان، چون بمیان می‌آید

بس کنم، گرچه که رمزست بیانش نکنم

خود بیان را چه کنی!؟ جان بیان می‌آید!

نام علی (ع) و یاد غدیر امسال پر پژواک‌ترین صدا در ایران، منطقه و جهان بود!

آنانکه ۷۰ روز پس از رحلت پیامبر اکرم رسول خدا زیر عهد و پیمان خود با امیر مؤمنان علی (ع) زدند و مسیر تاریخ اسلام و جهان را از حق و حقیقت جدا کردند، اگر می‌دانستند پس از گذشت ۱۵ قرن مردم ایران این روز تاریخی را جشن ‌می‌گرفتند و بیعت با علی (ع) را به جهانیان اعلام می‌کنند، چنین خبط و خطایی را مرتکب نمی‌شدند.

اگر امت پیامبر (ص) پیام غدیر را که «اکمال دین» و «اتمام نعمت» بود ادراک می‌کردند اینهمه فجایع در تاریخ اسلام در عصر امویان، عباسیان و ... رخ نمی داد.

اگر امت پیامبر (ص) در مسیر غدیر حرکت می‌کردند جهان در قرن بیستم به دره هولناک نحله‌های الحادی چون کمونیسم، لیبرالیسم و فاشیسم که میلیون‌ها انسان را در جهان به کام مرگ کشاند، نمی‌افتادند.

روز جمعه گذشته مصادف با روز غدیر، جهان شاهد بزرگترین تجمع مذهبی بود.

ملت ایران در نقطه نقطه کشور به خیابان‌ها آمدند و تصویر زیبایی از وحدت ملی و انسجام اسلامی را در قاب دوربین‌ها و نزدیک‌بین‌های رسانه‌های جهان به نمایش گذاشتند.

مردم فضایل مردی را یادآور شدند که ثمره قیام همه انبیا و اولیای الهی بود. او و خانواده‌اش گل سرسبد هستی و اهل بیت آخرین پیامبر خدا بودند.

مردم تهران در یک مهمانی ۱۰ کیلومتری هم مهمان و هم میزبان بودند.

میدان امام حسین (ع)، میدان انقلاب اسلامی و میدان آزادی و مسیرهای رفت و برگشت یک جمعیت میلیونی را دربرمی‌گرفت که این حضور، تفسیر این حقیقت است که «با منطق حسین (ع) باید انقلاب کرد تا به آزادی و حریت رسید.»

مردم آمده بودند بگویند : «تقلیل و تحریف غدیر بس است» خورشید عالم‌تاب اندیشه‌های ناب علی (ع) و مکتب اهل بیت علیهم‌السلام با گذر تاریخ فرسوده نمی‌شود روز غدیر نقطه عطف تاریخ بشر است. نمی‌شود با خودآگاهی و خودانگیختگی بشر بازی کرد و خداخواهی او را نادیده گرفت!

مردم آمده بودند بگویند؛ صدای واقعی ملت را از «میدان امام حسین (ع)»، میدان انقلاب و میدان آزادی بشنوید صدای ما صدای علی است.

مردم ایران یکصدا به میادین شهرها آمده بودند تا یک روز تاریخی و حماسی را در کنار روز قدس، ۲۲ بهمن، سالگرد ارتحال امام (ره)، روز عاشورا و تاسوعا و شب‌های احیا و قدر را به ثبت برسانند و آن روز بزرگ عید غدیر بود. مردم حق این روز بزرگ را ادا کردند. مردم آمده بودند تا همه ارزش ها و معیارهای الهی که در وجود مقدس امیر مؤمنان علی (ع) بود و ناکثین و مارقین و قاسطین منکر آن بودند و یا تحمل نمی‌کردند به تجلیل و تکریم بنشینند.

آنچه جمعه گذشته در ایران رخ داد یک انقلاب فرهنگی و اجتماعی بود. این انقلاب ثمره خون دل خوردن علما و فقها و مراجع عالیقدر شیعه طی ۱۴۰۰ سال گذشته است. این انقلاب از اعماق اقیانوس متلاطم تاریخ اسلام، گوهرهایی را برای بشریت نشان داد که در حفظ اخلاق نبوی و رفتار علوی می‌توان دید. تجلی این اخلاق و رفتار، روز عید غدیر است.

شگفتانه شادپیمایی عید غدیر در سال ۱۴۰۲ خود انگیختگی یک ملت بزرگ برای برپایی پرچم امامت و بازخوانی و باز تولید آموزه های وحیانی در هزاره سوم میلادی است. این پیامی است که بیش از هر زمان بشریت محتاج معنویت، ‌به آن نیاز دارد.