به گزارش مشرق، رضيه انصاري، نويسنده درباره عدالت مداري داوري جشنوارههاي ادبي سال گذشته گفت: نميتوانم نظر قطعي صادر کنم هراثري که نامزد دريافت جايزه ادبي ميشود، مسلما کاري ارزنده و درخور اعتنا است. اما فکر مي کنم رضايت عمومي از شيوه داوريها ميان اهالي ادب وجود ندارد.
انصاري افزود:کتابهاي ارزشمندي هم امروز در کتاب فروشيها ديده ميشود که تصادفا برگزيده و نامزد جشنوارههاي ادبي نشده. در تمامي جوايز ادبي يکي دو سال گذشته يک سئوال همواره براي شخص من مطرح بود، که آيا نتايج اعلام شده در اين جشنوارهها به راستي حاصل سطح سليقه هيات داوران بوده يا مسائل ديگري که عموما در حواشي اين جايزههاي ادبي مطرح مي شود، در انتخاب داوران نقش بازي کرده است؟
نويسنده کتاب "شبيه عطري در نسيم" بزرگترين مشکل نويسندگان جوان را ايراني را گسترش فضاي مجازي دانست و تصريح کرد: به دنبال وبلاگ نويسي و گسترش فضاي مجازي هر کسي ميتواند بنويسد و به راحتي و حتي گاهي بدون رعايت اخلاق و اصول و تنها از روي سليقه شخصي، مطلبي را به ديگران عرضه کند. ديگران هم جوابيه اي در وبلاگ شخصي اشان صادر مي کنند و بازتاب اين نوشته ها در صدها وبلاگ لينک مي شود و فضايي غير مجازي تر ايجاد مي شود که لزوما نقادانه يا ارزيابانه نيست و کمکي به ادبيات نمي کند.
وي ادامه داد: اين فضا در عين اينکه امکاني نو و تازه براي ارتباط ايجاد ميکند، حساسيت و اهميت نوشتن را گاهي از بين ميبرد و در عين حال ورود نويسندههاي يک شبه به عرصه ادبيات را آسان ميکند.
انصاري در پايان گفت:همچنين تعدد کلاسهاي داستان نويسي و برنامه هاي غير هدفمند در اين راستا و کم توجهي به فضاي سالم نقد، اين باور را ميان جوانان به وجود ميآورد که تنها با فراگرفتن اصول و تکنيک داستان نويسي همه به راحتي تبديل به نويسنده ميشوند.
