با توجه به اینکه این شبه جزیره به آستانه انفجار رسیده است، باید به پنج نکتهای که در مورد آن وجود دارد، توجه داشت.
1.کریمه از نظر قانونی بخشی از روسیه نیست اما پیش از این بوده است.
کریمه با زمین هایکشاورزی غنی و دسترسی به دریای سیاه، صدها سال است که دارای منافعی برای مسکو بوده است. روسیه در سال 1954 که هم اوکراین و هم روسیه بخشی از شوروی سابق بودند، کریمه را به اوکراین داد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، کریمه تمایلاتی برای جدا شدن از اوکراین و پیوستن دوباره به روسیه داشت اما قانون گذاران در اوکراین و کریمه به ماندن این منطقه به عنوان بخشی از اوکراین رای دادند.
2. بسیاری از روس ها هنوز در کریمه زندگی میکنند.
در واقع سه گروه اصلی در کریمه وجود دارند: اوکراینی های قومی در شمال، روس ها در جنوب و گروه سومی در میانه که تاتار خوانده می شوند. این تاتارها 15 تا 20 درصد جمعیت کریمه را تشکیل می دهند و تحت حکومت استالین در دوره اتحاد جماهیر شوروی به شدت آسیب دیدند. الکساندر موتیل از دانشگاه راتگرز آمریکا هفته گذشته به شورای مخاطبان روابط خارجی گفت: «آنها از مخالفان جدی الحاق به روسیه هستند.»
3.بخشی از نیروی دریایی روسیه در کریمه مستقر است.
هر صحبتی در مورد اهمیت کریمه برای روسیه سریعا توجهات را به ناوگان دریای سیاه جلب می کند. نیروی دریایی روسیه 230 سال است که در شهر بندری سرواستوپل کریمه پایگاه دارد. کشتی ها و زیردریایی هایی که در این منطقه مستقر شده اند دقیقا در شمال ترکیه قرار دارند و می توانند به دریای مدیترانه دسترسی داشته باشند و به خاورمیانه و حوزه بالکان نفوذ کنند.
یک کارشناس در موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک این طور استدلال می کند که ممکن است در مورد اهمیت ناوگان دریای سیاه اغراق شده باشد. در میان چهار ناوگان روسیه، این ناوگان از همه کوچکتر است و روسیه خود دارای سواحل مشترک با دریای سیاه است.
با این حال سرواستوپل همچنان برای روسیه اهمیت قابل توجهی دارد. در سال 2010 مسکو معامله گازی خوبی به نفع اوکراین داشت، و یکی از دلایل عمده این مسئله امکانی بود که کیف برای استمرار پایگاه دریایی روسیه در اوکراین فراهم کرده بود.
4.کریمه پیش از این نقش حیاتی در تاریخ جهان داشته است.
حتی اگر هیچ چیز در مورد جنگ کریمه ندانید، در مورد فلورانس نایتینگل شنیده اید، بنیانگذار پرستاری مدرن. در جنگ کریمه در دهه 1950 میلادی بود که وی به عنوان بانوی چراغ به دستی که از سربازان زخمی جنگ انگلیس، فرانسه و عثمانی در مقابل روسیه پرستاری می کرد، معروف شد.
5.و البته یالتا را فراموش نکنید.
زمانیکه جنگ جهانی دوم در سال 1945 به پایان خود نزدیک می شد، رهبران
متحدین- فرنکلین روزولت، رئیس جمهوری آمریکا، وینستون چرچیل، نخست وزیر
انگلیس و ژوزف استالین، رهبر شوروی- گردهم آمدند تا تقسیم اروپا را در
دستور کار قرار دهند. این نشست در یالتا واقع در کریمه برگزار شد.
منبع: فرارو