| روزِ وصلِ دوستداران یاد باد | یاد باد! آن روزگاران یاد باد! | |
| کامم از تلخیِ غم چون زَهر گشت | بانگ نوش باده خواران یاد باد | |
| گرچه یاران فارغند از یاد من | از من ایشان را هزاران یاد باد | |
| اين زمان در کس وفاداری نماند | زان وفاداران و ياران ياد باد | |
| مبتلا گشتم در این بند و بلا | کوشش آن حقگزاران یاد باد | |
| گر چه صد رود است از چشمم روان | زنده رود باغِ کاران یاد باد | |
| راز حافظ بعد از این ناگفته ماند | ای دریغا! رازداران یاد باد! |
