اجداد و نياکان ما و انسان‌هاي عهد باستان در درمان و تشخيص بيماري‌ها، روش‌هاي عجيب و غريبي را به کار مي‌بردند که گاهي حتي شنيدن آن نيز قابل تحمل نيست.

به گزارش گروه اجتماعی مشرق، اين ترکيب به دليل کاربرد داشتن در مواردي از آدم کشي ها شناخته شده اما اين ماده سمي در گذشته استفاده دارويي نيز داشته است.

مطالعه انجام شده در قرن 19 روي قورباغه ها نشان مي دهد آرسنيک با حمله به لايه بالايي پوست در درمان بيماري پوستي پسوريازيس موثر است.

همچنين از اين ماده سمي در دهه 1950 ميلادي در درمان مالاريا، بيماري «رقصاک»، سيفليس استفاده مي شده است.

علاوه بر اين عوارض جانبي اين روش درماني وحشتناک و گاهي اوقات مرگبار بوده است. اکنون آرسنيک هيچ خاصيت دارويي براي درمان بيماري پسوريازيس ندارد.

مغز پرنده براي پوشاندن حفره دنداني

در دهه 1600 ميلادي، خيلي پيش از آنکه خمير دندان حاوي فلورايد و مسواک توليد شده و کاربردي داشته باشد درمان رايج براي دندان پوسيده، جايگزين کردن آن با دندان جسد يا پر کردن حفره دندان با خميري از مغز کبک بوده است. اکنون براي اين مشکل از ماده هاي مخصوص پر کردن دندان مانند آمالگام استفاده مي شود.

کريستال متافتامين براي از بين بردن خستگي

در جريان جنگ جهاني دوم کريستال متافتامين به شکل قرص ميان سربازان آلماني توزيع مي شد تا در طول رژه هاي طولاني بيدار بمانند.

همچنين هيتلر براي مدت سه سال تزريق روزانه اين ماده را داشته است. اکنون براي يافتن ريشه خستگي پزشکان به بررسي بيماري هايي همچون کم خوني، افسردگي و تيروئيد غيرفعال در فرد مي پردازند.

فضولات حيواني براي جلوگيري از بارداري

در مصر باستان براي جلوگيري از بارداري از شياف هاي تهيه شده از فضولات کروکوديل و يا از عسل و سديم کربنات استفاده مي شد و اعتقاد بر آن بود که فضولات کروکوديل حاوي «آلکالين» است و ممکن است به عنوان يک اسپرم کش عمل کند.

استفاده از دود براي بازگرداندن تنفس

از قرن 17 تا 19 ميلادي تصورها بر آن بود که تنباکو داراي قدرت درماني فوق العاده اي است. بوميان آمريکاي شمالي معتقد بودند که دود تنباکو مي تواند حجم ريه را مجدد بالا ببرد. اکنون به هنگام قطع تنفس، احياي قلبي – ريوي (CPR) انجام مي شود.

چربي روباه براي درمان ناشنوايي

قرن هاي گذشته تصور بر آن بود که استفاده از ترکيب چربي روباه با کيسه صفراي خرگوش و قرار دادن آن داخل گوش از ناشنوايي جلوگيري مي کند.

پزشکان در آن زمان معتقد بودند اين کار موجب مي شود چرک هاي گوش از بين برود.

کبد گلادياتور براي درمان صرع

در روم باستان، لاشه گلادياتورها متقاضيان زيادي داشت چرا که معتقد بودند اين عضو از بدن اين جنگجويان نترس داراي قدرت فوق العاده عجيبي است.

در آن دوران افراد بر اين باور بودند نوشيدن خون و خوردن کبد (جگر) يک گلادياتور به معني جذب سلامتي و شجاعت اين جنگجويان است.

عسل براي درمان شکستگي استخوان

در قرن 16 ميلادي در چين مردان قديمي تنها عسل مصرف کرده و حتي با آن استحمام مي کردند.

اجساد آنان داخل مقبره هاي سنگي گذاشته و براي يک قرن با عسل پوشانده، سپس فروخته شده و از گوشت شيرين آن براي درمان استخوان هاي شکسته استفاده مي کردند.

اکنون عسل در درمان زخم کاربرد دارد چرا که داراي خاصيت ضدميکروبي است.

استفاده از يخ شکن در درمان افسردگي

در ده هاي 1930 و 1940 ميلادي براي درمان افسردگي از شيوه «لوبوتومي» استفاده مي شد. در گذشته تصور مي شد اختلال اصلي در بسياري از بيماري هاي رواني در قسمتي از قشر مغز در ناحيه زير پيشاني است لذا درمان آن ها را در تخريب يا قطع ارتباط اين بخش از مغز مي دانستند.

هرچند اين روش اغلب به صرع و مرگ بيمار منجر مي شد. دکتر «والتر فريمن» 3500 مورد لوبوتومي با استفاده از يخ شکن انجام داد.

او در اين روش يخ شکن را روي حدقه چشم قرار داده و با يک چکش چوبي ضربه اي وارد مي کرد که اين شيوه منجر به کشته شدن حدود 500 بيمار شد.

عصاره سوسک براي درمان طاسي

در عصر تئودور، مردان از شامپوي حاوي عصاره سوسک ها استفاده مي کردند و آن را همراه با سير له شده و چربي گرفته شده از روباه روي کف سر قرار مي دادند. هرچند اکنون روش موثري براي درمان طاسي ارائه نشده است.

سس گوجه فرنگي براي درمان مشکلات شکمي

در دهه 1830 ميلادي دکتر «جان کوک بنت» به بررسي فوايد گوجه فرنگي براي سلامتي پرداخت. او معتقد بود گوجه فرنگي مي تواند در درمان اسهال و سوءهاضمه کاربرد داشته باشد.

اکنون پزشکان براين باورند ليکوپن موجود در اين ماده خوراکي از بروز سرطان جلوگيري مي کند.

آب کاهو براي بيهوشي

پيش از اين براي بيهوشي از ترکيب سه قاشق کاهوي خشک شده، بوته خشخاش و گياه شوکران استفاده مي شده است. اکنون بررسي ها حاکي از آن است کاهو به دليل داشتن نوعي مخدر فرد را خواب آلود مي کند.

استفاده از جيوه براي درمان سيفليس

در سال 1494 ميلادي در پي پيروزي پادشاه شارل هشتم در ناپل، شيوع اولين مورد از بيماري سيفليس در ميان سربازان مشاهده شد.

چند سال بعد اين بيماري به انگليس رسيد و اصلي ترين شيوه درماني آن استفاده از جيوه بوده است.

باوجودي که شواهدي از تاثير مثبت جيوه در درمان اين بيماري وجود نداشته، اين ماده تا قرن 20 کاربرد داشته است.

بسياري از بيماراني که با جيوه تحت درمان قرار گرفتند براثر مسموميت ناشي از آن جان خود را از دست دادند.

استفاده از «نارکوتيک» در درمان سرفه و سرماخوردگي

در قرن 19 ميلادي از شربت هاي اطفال، قرص هاي مکيدني و پودرهاي حاوي اين ماده براي درمان دندان درد، تسکين سرفه و سرماخوردگي استفاده مي شد. اين داورها حاوي نارکوتيک هايي از جمله کوکائين و هروئين بودند.

پياز در پيشگيري از طاعون

در سال 1500 ميلادي تصور بر اين بود که قرار دادن پياز و سير داخل محوطه اتاق در دور کردن طاعون کشنده موثر است.


مخاطبان محترم گروه اجتماعی مشرق می توانند اخبار، مقالات و تصاویر اجتماعی خود را به آدرس shoma@mashreghnews.ir ارسال کنند تا در سریع ترین زمان ممکن به نام خودشان و به عنوان یکی از مطالب ویژه مشرق منتشر شود. در ضمن گروه اجتماعی مشرق در صدد است با پیگیری مشکلات ارسالی شما از طریق کارشناسان و مشاوران مجرب پاسخی برای ابهامات مخاطبان عزیز بیابد.

منبع: آریا

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس