«شاهرخ ضرغام»، پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، به قشری از طبقات اجتماعی تعلق داشت که در ادبیات عمومی، از آنان با عنوان «لات و لوت» و «چاله میدونی» یاد می شود. زندگی او تا سال 1356، به جز قهرمانی و نایب قهرمانی کشتی در تهران و کشور، نقطه ی روشن و قابل افتخاری نداشت اما پس از آشنایی با نهضت امام خمینی، «شاهرخ ضرغام» دچار تحول روحی عمیقی شد و به جمع فداییان «حضرت روح الله» پیوست. «شاهرخِ بزن بهادر» و «داش غلوم»، مبدل شد به سربازی جان برکف در میان خیل عظیم سربازانِ انقلاب اسلامی. پس از پیروزی انقلاب، در معرکه ی نبرد با ضدانقلاب در کردستان، غائله ی «خلق عرب» و سرکوب برخی دیگر از گروه های تجزیه طلب شرکت نمود. وی با آغاز جنگ تحمیلی، داوطلبانه در خوزستان حاضر شد و اقدام به تشکیل یک دار و دسته ی کوچک چریکی نمود که شبانه به اردوگاه های ارتش بعث حمله می بردند و خسارات دردناکی به آنان وارد می ساختند. پس از حضور سردار شهید «سید مجتبی هاشمی» در جبهه ی آبادان و فعال شدن گروهِ موسوم به «فدائیان اسلام» در این جبهه، «شاهرخ ضرغام» مجذوب این سردار شد و به همراه گروهش، به «فدائیان اسلام» پیوست و تا زمان شهادت، یکی از چهره های شاخص این گروه بود.
علاقمندان به اطلاع بیشتر از جزئیات زندگی این شهید، می توانند به کتاب «شاهرخ حر انقلاب اسلامی» که توسط «گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی» در بهار 89 منتشر شده، مراجعه نمایند.
روحمان با یادش شاد
