به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، سردار محمد باقر نیکخواه بهرامی که در دوران دفاع مقدس به مدت چند سال مسئول تبلیغات جبهه و جنگ «قرارگاه کربلا» و از سال 64 به بعد نیز فرمانده جنگهای نوین قرارگاه خاتم الانبیا (ص) بوده است، با اشاره به تحرکات شیمیایی عراق در جریان عملیات کربلا 8 توضیح داد:16 فروردین 1366 در قرارگاه تاکتیکی خاتمالانبیا (ص) و موقعیت امام علی (ع) (جادهی خرمشهر، هفت کیلومتری کانال شهید شیردم) در جلسه توجیهی عملیات کربلای 8 و سپس در قرارگاه تاکتیکی کربلا در پنج ضلعی شلمچه، گزارش آمادگیهای یگانهای پدافند شیمیایی به آقایان محسن رضایی و سید رحیم صفوی ارائه و انتظارات نیز بیان شد.
در عصر همان روز، فرماندهان تیپهای پدافند شیمیایی در جلسه توجیهی عملیات با حضور آقای مصطفی ایزدی معاون عملیات قرارگاه خاتمالانبیا (ص) گردهم آمدند. این جلسه و گردهمایی هشتم فروردین و توزیع دستورالعمل هشیاری و آمادگی از جمله تدابیر پیشگیرانه برای آمادگی نیروهای نظامی ایران در برابر حملات احتمالی آتی عراق بود.
عملیات کربلای 8 در ادامه و برای تکمیل عملیات کربلای 5، در بامداد 18 فروردین 1366 آغاز شد. عراق پس از سه هفته وقفه، از روز 18 تا 22 فروردین محورهای شلمچه تا خرمشهر در امتداد دو سوی جاده شلمچه - خرمشهر را آماج حملات شیمیایی قرار داد. ارتش عراق در این حملات، به ویژه شهر خرمشهر و مراکز خدمات شهری چون شهرداری، سازمان آب و فرمانداری را هدف بمبها، راکتهای هواپیماها و گلولههای توپ و موشکهای کاتیوشا و حتی آتش بالگردهای هجومی قرار داد و با به کارگیری گازها و عوامل خطرناک اعصاب، خفهکننده، موثر بر خون و خردل حداقل 1500 تن را مصدوم و 100 تن را به شهادت رساند.
بسیاری از مصدمان و شهیدان این منطقه از کارکنان ادارات و مردم غیرنظامی خرمشهر بودند و بقیه نیز از نیروهای لشکرهای نجف اشرف، نصر، انصارالحسین (ع) علیبن ابیطالب (ع)، توپخانه خاتمالانبیا (ص) و... بودند؛ از جمله شهیدان این حملات، فرمانده فداکار توپخانه 63 خاتمالانبیا (ص) «حبیبالله کریمی» بود.
از جنایات ضد بشری دیگر ارتش بعثی عراق، حمله شبانه شیمیایی به خرمشهر بود؛ حمله شبانهای که تا این زمان سابقه نداشت. بعد از نیمه شب به قصد غافلگیری آن هم به شهر خرمشهر با وجود اطلاع از وجود کارکنان غیرنظامی ادارات و مردم شهر با هدف افزایش تلفات و ایجاد وحشت انجام شد که به دلیل خواب بودن نیروها و ساکنان شهر، امکان واکنش مناسب از آنها سلب شده بود. در این حملات ارتش عراق برای افزایش آلودگی منطقه به عوامل شیمیایی، حتی از بالگردها و کاتیوشاها استفاده کرد. در پی این حمله، تیپ پدافند شیمیایی امام سجاد (ع) با حضور سریع در نقاط حمله و اعلام خطر و فراخواندن نیروها به انجام دادن اقدامات حفاظتی لازم و واحدهای بهداری رزمی نیز با اعزام سریع مصدمان به اورژانس شیمیایی امام حسین (ع) (در جاده شهید شرکت) و بیمارستان رمضان (در جاده خرمشهر)، مانع افزایش تعداد قربانیان شدند.
یک پژوهشگر سلاحهای شیمیایی گفت: ارتش عراق با به کارگیری گازها و عوامل خطرناک اعصاب، خفهکننده، موثر بر خون و خردل حداقل 1500 تن را مصدوم و 100 نفر را در بامداد روز 18 فروردین ماه سال 66 به شهادت رساند.
منبع: ایسنا