به گزارش مشرق، نامه مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران به رهبر معظم انقلاب اسلامی و دعوت از ایشان جهت حضور در دانشگاه و پاسخگویی «نسبت به عملکرد ۴۰ ساله جمهوری اسلامی و کیفیت تعیین و نظارت بر اجرای سیاستهای کلی نظام و ...»، فرصتی فراهم کرده است تا رسانههای فارسیزبان خارج از کشور درباره پاسخگو بودن ولی فقیه به ابراز نظر بپردازند.
این رسانهها ظاهراً با این تصور که مقصود مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران از نگارش این نامه، «پاسخگو نخواندن» و «نقدناپذیری رهبری نظام» بوده است، در تحلیلهای خود کوشیدند نشان دهند که مجمع از آیتالله خامنهای خواسته است که پس از ۳۰ سال سکانداری رهبری جمهوری اسلامی پشت میز پاسخگویی به پرسشها در مورد عملکرد ۴۰ ساله نظام باشد.
بیشتر بخوانید:
برنامههای ۱۶ آذر دانشگاه تهران؛ از دعوت سردار سلیمانی تا "قالیباف" و "عارف"
آنچه در این میان به پایگاههای فارسیزبان مخالف جمهوری اسلامی ایران در اثبات این تعبیر از نامه مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران کمک کرد، بیانیه بعدی بود که با امضای شورای عمومی این تشکل دانشجویی منتشر شد و طی آن تصریح شده بود:
«لحن نامه میتوانست با ادبیاتی بهتر و شایستهتر نوشته شود، تا مورد سوءاستفاده غرضورزانه جریانات ضد عدالت و ضد انقلاب قرار نگیرد. البته ضمن بی تأثیر ندانستن برخی کوتاهی های فردی و تشکیلاتی، این نکته را پذیرفته که بهتر بود شیوه مناسب تری برای این امر انتخاب می شد».
رسانههای مخالف اعم از سایتها و کانالها از این بند بیانیه، برداشتی مبنی بر عقبنشینی مجمع از درخواست خود از رهبری در نتیجه فشارها و واکنشها ارائه دادند؛ بندی که صرفاً از ترجیح دادن ادبیات و شیوه دیگر برای دعوت از رهبری نظام جهت حضور در دانشگاه سخن میگوید، اما پایگاههای فارسیزبان، از آن، پنجرهای برای خود گشودند تا از «پاسخگو نبودن رأس نظام» به جامعه بهویژه حامیانش در میان قشر دانشجو بنویسند.
این در حالی است که شورای عمومی مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران در ادامه بیانیه خود خاطرنشان میکند که حضور رهبری در دانشگاهها و شنیدن مستقیم مطالبات طیفهای گوناگون دانشجویی، در گذشته نیز مسبوق به سابقه بوده، از این حیث، دعوت از ایشان برای حضور مجدد در میان دانشجویان دانشگاه تهران، اتفاق تازهای برای مردمیترین و آزاداندیشترین مسئول جمهوری اسلامی نخواهد بود.
مجمع برای آنکه عبارت «مردمیترین و آزاداندیشترین مسئول جمهوری اسلامی» را برای عموم که در جریان دعوت قرار میگیرند، ملموستر کند، دیدارهای سالانه رهبری در ماه مبارک رمضان با دانشجویان را نیز که همراه با پرسش و پاسخ است، یادآوری میکند.
و البته کنایهای هم به مسئولانی میزند که آنها را بانی بسیاری از مشکلات فعلی کشور برمیشمارد، چرا که از الگوی پاسخگویی رهبری تبعیت نمیکنند.
اشاره بیانیه به چهرههایی است که مدتی است، از سوی تشکلهای دانشجویی نامه دعوت برای آنان برای حضور در نشست پرسش و پاسخ ارسال شده، اما جواب مثبتی ندادهاند.
منظور روشنتر این مجمع را از مسئولانی که آنها را بانی بسیاری از مشکلات فعلی کشور میداند، در بیانیه اولی که در پی واکنشها به نامه دعوت از رهبری منتشر شده بود، میتوان یافت. مجمع در این بیانیه تصریح کرده بود که مسئولان جمهوری اسلامی در سطوح و نهادهای مختلف همواره از سوی مجامع دانشجویی و مردمی دعوت میشوند تا درباره عملکرد خود و نهادشان با مردم سخن بگویند، هرچند برخی به ویژه رؤسای سه قوه بسیار کم به این وظیفه عمل کردهاند.
اینجا توضیحات دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی درباره تحلیلهای رسانههای مخالف جمهوری اسلامی و جهت روشن کردن یک سوء برداشت از دعوت مجمع دانشجویان عدالتخواه از رهبری برای حضور دانشگاه به کمک میآید:
انگار شأن و سیره رهبری دخالت در تمام امور کشور است یا رهبری مستقل از اراده مردم و مسئولین در تمامی تصمیمگیریها میتواند دخالت کند. مردم، نخبگان و مسئولین عناصری منفعلاند و مانند ربات بهوسیله رهبر هدایت میشوند.
اهمیت این توضیحات، از آن جهت است که توپ پاسخگویی را به زمین کسانی میاندازد که امروز بابت تصمیمگیریها و رویکردهای آنان کشور با مشکلاتی اساسی بهویژه در حوزه اقتصادی روبرو شده است.