کد خبر 775777
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۲
میراث فرهنگی

از چند سال گذشته یادمان‌های تاریخی شهر شیراز به جایگاهی برای فروش مواد خوراکی و زیورآلات چینی و کالاهای کم بها و نامرغوب تبدیل شده، که هویت، اصالت و جایگاه این مکان‌ها را زیر سوال برده است.

به گزارش مشرق، «از چند سال گذشته یادمان‌های تاریخی شهر شیراز به جایگاهی برای فروش مواد خوراکی و زیورآلات چینی و کالاهای کم بها و نامرغوب تبدیل شده، که هویت، اصالت و جایگاه این مکان‌ها را زیر سوال برده و چهره‌ میراث فرهنگی شهر را خدشه‌دار کرده است.»

سیاوش آریا، فعال میراث‌فرهنگی استان فارس از طرحی خبر می‌دهد که بر اساس آن «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سراسر کشور طرحی را بدون همخوانی و هماهنگی با جایگاه آثار و منزلت آنان در خانه‌های تاریخی، باغ‌ها، بناها و آرامگاه‌های برخی مشاهیر به اجرا گذاشته و براساس آن مواد خوراکی، زیورآلات چینی و کتاب به فروش می‌رساند.»

او با بیان این‌که کارشناسان و فعالان میراث فرهنگی مخالف خدمت‌رسانی به گردشگران و مسافران هر شهر و بناهای تاریخی آن نیستند، ادامه می‌دهد: فعالان میراث‌فرهنگی معتقدند این نوع اقدامات باید با روش و اصول ویژه‌ی خود و در شان هر اثر تاریخی انجام شود و در هر مکان تاریخی با نگرش به جایگاه اثر و با توجه به شرایط، ارزش و بار معنایی آن، طراحی و برنامه‌ریزی شود، نه این که بدون برنامه‌ریزی، نظارت و مدیریت باشد، چون هر بنای تاریخی دارای جایگاهی است که نباید خدشه‌دار شود.

وی به برپایی غرفه‌های مختلف مواد خوراکی و زیورآلات چینی در برخی بناهای تاریخی و زیر نظر میراث فرهنگی در شهر شیراز طی چند سال گذشته تا امروز اشاره می‌کند و معتقد است: این غرفه‌ها جایگاه، اَرج و منزلت آثار تاریخی را زیر سوال برده و باعث نگرانی و اعتراض کُنشگران میراث فرهنگی و گردشگری شده است، حتی کار به جایی رسیده که در خانه-موزه‌ی تاریخی «زینت‌الملک» و باغ‌موزه‌ «نارنجستان قوام»، «آرامگاه سعدی» و «حافظ»، بخش زیادی از فضاها و حتی اتاق‌های آن را به بهره‌برداران واگذار کرده و صحنه‌ زشت و ناخوشایندی را به نمایش گذاشته‌اند.

او فروش خوراکی‌هایی مانند زیتون، حلوای لاری و آش را از نمونه مواد خوراکی در این بناهای تاریخی می‌داند و ادامه می‌دهد: به اعتقاد کارشناسان و فعالان میراث فرهنگی، یادمان‌های تاریخی فرهنگی شهر شیراز، آن اندازه ارزشمند و چشمگیر هستند که بتوانند به تنهایی گردشگران و مسافران را با هر سلیقه به سمت خود بکشند.

وی با بیان این‌که نیازی نیست یک اتفاق دیگر در محدوده‌ی فضاهای کالبَدی و عرصه‌ی آن رخ دهد تا گردشگر برای آن موضوع مانند خرید یک کالای صنایع دستی از اَرگ کریمخان دیدن کند، یا برای خرید قدری حلوای لاری به آرامگاه سعدی برود و ادامه می‌کند: از سوی دیگر نیز باور داریم که باید در فضاهایی که بازدیدکنندگان می‌روند، امکانات رفاهی اولیه برای آسایش آنان وجود داشته باشد. اما متاسفانه نگاه صِرف اقتصادی در فضاهای فرهنگی و تاریخی، آسیب برگشت‌ناپذیری به ساختار آثار تاریخی وارد و حرمت و شان مکان تاریخی را خدشه‌دار می‌کند.

آریا در ادامه با تاکید بر این‌که باید فضایی در شان صنایع‌دستی طراحی و ارایه شود، می‌گوید: برخی از زمان به دست آمده بهره برده و با سوءاستفاده در گوشه و کنار آثار تاریخی مانند اَرگ کریمخان زند، خانه زینت الملک، موزه نارنجستان، آرامگاه سعدی و حافظ چایخانه ایجاد کرده‌اند یا حلوای سنتی می‌فروشند، در حالی که نیاز نیست برای جذابیت بیشتر، دست به دامان چیز دیگری دربناهای تاریخی شویم.

آیا شایسته است در مکانی همانند آرامگاه سعدی در نوروز، با برپایی چادرهای عشایری، آش ماست یا آش تُرکی به قیمت هزار تومان فروخته شود؟وی بیان می‌کند: این طبیعی است زمانی که سازمان میراث فرهنگی یا نهادی دیگر که بناهای تاریخی را اداره می‌کنند، هزینه‌ سنگین و هَنگفتی را از بهره‌برداران می‌گیرند، آن‌ها نیز کیفیت خوبی را ارایه نخواهند داد یا مجبور به گرانفروشی خواهند شد، در هر صورت ما باید احساس خطر کنیم.

او در ادامه با طرح این پرسش که آیا شایسته است در مکانی همانند آرامگاه سعدی در نوروز با برپایی چادرهای عشایری، آش ماست یا آش تُرکی با قیمت هزار تومان فروخته شود، در شرایطی که اگر کسی با فرهنگ عشایر آشنایی داشته باشد، می‌داند که عشایر هیچ‌گاه مهمان خود را با پول جذب نکرده و پیشنهاد می‌دهد: ای کاش اگر قرار بود عشایر یا دیگر اقوام ایرانی چیزی را به فروش برسانند، قیمت آن را به بلیت ورودی بناهای تاریخی اضافه می‌کردند تا هنگامی که گردشگران به بناهای تاریخی وارد می‌شوند، عشایر بتوانند به بهترین شیوه خدمات خوبی ارایه دهند؛ نه با روش نامناسب، حداقل کیفیت و امکانات با وجود ارایه در بهترین بناهای تاریخی شهر.

او همچنین به ساختار موزه در خانه‌های تاریخی اشاره می‌کند و می‌گوید: با توجه به تکمیل نبودن استانداردها در خانه‌های تاریخی، نباید آن‌ها را به موزه تبدیل کرد، چون امکان رعایت استانداردهای کامل موزه وجود ندارد، اگر بتوانیم خانه‌های تاریخی را درست به گردشگران معرفی کنیم، نیاز به برگزاری چنین نملیشگاهی در ناهای تاریخی یا تبدیل آن‌ها به موزه وجود ندارد.

وی ادامه داد: فعالان میراث فرهنگی استان فارس امیدوارند تا در آینده با مدیریت درست و تصمیم‌های کارساز و شایسته سازمان میراث فرهنگی، بیش از پیش اَرج و منزلت یادمان‌های تاریخی را گرامی بدارند.

منبع: ایسنا

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 11
  • در انتظار بررسی: 1
  • غیر قابل انتشار: 0
  • US ۰۹:۵۴ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۷
    12 7
    نون بر
    • IR ۱۸:۰۰ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۷
      2 1
      ببخشید شما غرفه دارید!؟ چقدر اجاره اش هست؟ بیست میلیون تو ماه!؟ به ما هم میدن اجاره کنیم؟
    • IR ۰۹:۱۹ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۸
      2 0
      راست میگه به بهای بلیط اضافه کنن ورایگان به مردم بدن اینجوری بهتره
  • 252 IR ۱۳:۳۹ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۷
    20 1
    براي مردم شكم پرست ..... هست !!!
  • IR ۱۴:۵۸ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۷
    22 6
    چه اشکالی دارد؟ زیارت و تجارت اخوان توامان هستند. مگر بزرگترین بازارها در خود مکه و مدینه و کربلا و مشهد وجود ندارد؟ جالب است بدانید صد سال قبل تا داخل خود حرمها هم بساط خرید و فروش بوده است. اصلا به قول جلال آل احمد در خسی در میقات سعی در طول صفا و مروه هم قبلا بازار بوده و خود سعی هم به نوعی برای چانه زنی و بازارگردی! حالا سعدی این وسط خیلی هم متشکر باشد که اقلا قبرش شده محلی برای کسب روزی حلال توسط مردم عموما مستضعف
    • IR ۱۷:۵۸ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۷
      0 0
      با سلام، منظور این بود که فروش اجناس و خوراکی داخل یادمان یا آرامگاه و مقبره ممنون باشه، به نظر شما پهن کردن بساط باقله و پشمک وسط صحن... کار درستی است!؟ وگرنه خب معلوم اطراف حرم های ائمه، مقبره های بزرگان و شعرا... از قدیم بازار بوده و هست، از جمله همین سعدی شیرین سخن، به برکت ایشان و به خاطر حضور جهانگردان و ایران گردان، بسیاری از مردم کسب حلال پر رونقی دارند شکر خدا، ولی اینکه داخل مقبره هم جای فروش و تجارت باشه وجه بسیار زشت و زننده ای در بین جهانگردان داره، و مطمئن باش من و امثال شما و ملت مستضعف هیچ وقت نمیتونیم از رانت داشتن یه غرفه فروش و درآمد میلیونی بر سر قبر شیخ حافظ و سعدی استفاده کنیم.
  • US ۱۹:۱۳ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۷
    2 0
    در حافظیه و آرامگاه سعدی کارهای دیگه هم میکنن آش ماست که چیزی نیست!
  • شاهرخ شیراز IR ۰۶:۰۷ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۸
    2 2
    قابل توجه نظرات بالا منظور فروش صنایع دستی خودمان است نه صنایع دست چینی ها ووو ببرن توارامگاه سعدی چین بفروشن نه سعدی شیراز
  • یر IR ۰۶:۱۷ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۸
    4 0
    جسارت نباشد به همه کارمندان میراث ولی متاسفانه بعضی ها فقط اسمش کارمند میراث هست کسانی که با اداره اش سروکار داشته‌اند می دانند هیچ چیز از میراث متمدن نمی دانند از اصل واحساس باید درست شود چه خانه هایی که بخاطر پول وووو تخریب شد در بافت قدیم شیراز که اگر دلسوزانه داشت بهترین راه اشتغال زایی بود نیازی هم نبود در آرامگاه ها اش بفروشن
  • IR ۰۹:۰۲ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۸
    3 3
    سعدی دیگر کیست ؟ آشپز بوده؟
  • IR ۱۱:۲۴ - ۱۳۹۶/۰۶/۲۸
    4 6
    از سعدی بت نسازید! از انسان بت نسازید.

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس