به گزارش مشرق، سام درخشانی با بازی در مجموعه «شب‌زدگان» به دنیای بازیگری پا گذاشت. او در این سال‌ها بیشتر در تلویزیون متمرکز بوده و در مجموعه‌هایی همچون سال‌های برف و بنفشه، خانه پدری، با من بمان، پشت‌بام تهران، نابرده رنج، آوای باران، راستش را بگو، ماتادور، پژمان، همه چیز آنجاست، خسته‌دلان، در چشم باد، دارا و ندار و ... بازی کرده است.
یکی از ویژگی‌های درخشانی این است که تلاش می‌کند نقش‌های متفاوت را بپذیرد تا مخاطب با تماشای هر اثر تلویزیونی با بخش دیگری از توانمندی او آشنا شود. این بازیگر این روزها در مجموعه تلویزیونی «گسل» به کارگردانی علیرضا بذرافشان، نقش ارشیا را بازی می‌کند که محافظ معاون وزیر است. درخشانی تا به حال چنین نقشی را تجربه نکرده و برایش خیلی چالش‌برانگیز است. به همین بهانه با او به گفت‌وگو نشستیم.
در سریال گسل نقش محافظ را بازی می‌کنید و تا امروز، مخاطب شما را در قالب چنین نقشی ندیده است. چطور شد که عهده‌دار نقش ارشیا در این سریال شدید؟
نقش ارشیا یکی از سخت‌ترین نقش‌هایی است که در چند سال اخیر بازی می‌کنم، زیرا شخصیت چندوجهی داشته و از سوی دیگر موقعیت اجتماعی متفاوتی هم دارد. ارشیا در کارش باید جدی باشد، چون بادیگارد است و شغل حساسی دارد. علاوه بر آن برخورد او در محل زندگی و با بچه‌های محله باید طور دیگری باشد، چرا که بچه محله صفی علی شاه است و آنجا فرهنگ خاص خودش را دارد. یکی دیگر از خصوصیات اخلاقی ارشیا این است که بسیار بچه ننه(!) است و در مواجهه با مادرش باید رفتار دیگری داشته باشد.
بازی کردن این رفتارهای متفاوت کار راحتی نیست و شخصیت ارشیا را به یک کاراکتر سخت تبدیل کرده و در هر موقعیت باید به یک شکل رفتار کنم و این کارم را سخت کرده است. البته ایفای چنین کاراکتری برای خودم هم جذاب است؛ در واقع هر چه کاراکتر سخت‌تر باشد، مرا بیشتر به چالش می‌کشاند. همیشه دنبال نقش‌هایی هستم که برایم سخت و چالش‌انگیز باشد.
برای خلق نقش‌هایتان از تجربه‌تان کمک می‌گیرید یا سراغ شخصیت‌های واقعی می‌روید؟
بعد از خواندن فیلمنامه درباره شخصیت با نویسنده و کارگردان صحبت می‌کنم و بعد از بررسی و تحلیل می‌کوشم به شناخت و باور درباره آن برسم. یعنی اجازه می‌دهم نقش در درون من شکل بگیرد. بعد از آن کارهایی را برای نقش طراحی می‌کنم؛ مثلا این‌که چطور راه بروم یا این‌که چگونه نگاه کنم و...
بنابراین وقتی نقشی را قبول و طراحی‌اش را شروع می‌کنم از یک جایی به بعد، دیگر رفتارها و واکنش‌های من نیست، بلکه شخصیتی است که در درونم شکل گرفته است. به همین دلیل بخشی از این طراحی براساس برداشت‌های ذهنی و تجربه‌های من است و بخشی از آن هم در لحظه پیش می‌آید.
برای ایفای شخصیت ارشیا مابه‌ازایی داشتید یا از فیلمی الگو گرفته‌اید؟
نه. از هیچ فیلمی الگو نگرفته‌ام؛ کاملا بر اساس تخیل خودم ساخته شده است. تا امروز چنین نقشی را ایفا نکرده‌ام. فکر نمی‌کنم مخاطب هم این شکل از سام درخشانی را دیده باشد.
پس با این نقش مخاطب را غافلگیر خواهید کرد؟
خودم فکر می‌کنم برای مخاطب غیرمنتظره خواهد بود. کلیت سریال به صورتی است که مخاطب دوستش خواهد داشت و شگفت‌زده می‌شود، چون شکل جدیدی از کمدی و همراه با فانتزی است که مخاطب می‌تواند با تخیلش آن را دنبال کند و دوستش داشته باشد.
تجربه نقش‌های متفاوت برایتان چه ویژگی‌هایی دارد؟
یکی از جذابیت‌های شغل ما این است که می‌توانیم زندگی شخصیت‌هایی با رفتارها و مشاغل مختلف را تجربه کنیم. مسلما هرچه نقش، ویژگی‌های خاص‌تر داشته باشد، برای من بازیگر جذاب‌تر است. یک روز نقش شخصیت خاکستری را دارم و یک روز دیگر مثبت. در یک نقشی دعوایی هستم و در نقشی دیگر مهربان.
شما در مجموعه گسل با علیرضا بذرافشان در کسوت کارگردان همکاری می‌کنید. با توجه به این‌که قبلا تجربه همکاری با او را در مجموعه نابرده رنج داشتید، تعاملش با بازیگران چگونه است؟ چون شما در گسل ایفاگر یک کاراکتر با رفتارهای پیچیده هستید.
هفت سال پیش تجربه خوب مجموعه تلویزیونی نابرده رنج را با علیرضا بذرافشان داشتم که مردم این سریال را خیلی دوست داشتند. بازی در این اثر، یکی از نقاط عطف در کارنامه بازیگری‌ام است و شکل دیگری به بازی‌ام داد. وقتی بازی در مجموعه گسل را به من پیشنهاد کردند، خیلی خوشحال شدم.
وقتی متن را هم خواندم، دوستش داشتم و احساس کردم کار متفاوتی است. به نظرم مجموعه گسل، کاری است که تلویزیون نیاز دارد چون دارای کمدی، فانتزی، عشق و تخیل است. اینها مواردی‌اند که مخاطب از سینما و تلویزیون انتظار دارد؛ این‌که خیال‌پردازی و عشق با کاراکتر همراه شود و با فانتزی ذهنش پیش برود. همه این موارد در سریال گسل وجود دارد و به مخاطب خوراک می‌دهد.
کار با آقای بذر افشان از این جهت لذتبخش است که من به عنوان بازیگر هرچه در ذهن دارم، باید دور بریزم؛ چون وقتی قرار است صحنه‌ای را بازی کنیم، مسلما به حس‌ها و لحن‌هایی که در وجودمان هست، رجوع می‌کنیم، اما بذرافشان همیشه چیزی می‌گوید که متفاوت از مساله است که به آن فکر می‌کنیم. در واقع این برای بازیگر جذاب است که کارگردان او را به سمتی هدایت کند که حتی فکرش را هم نمی‌کند، به همین دلیل خروجی متفاوت خواهد داشت.
شما در این مجموعه محافظ معاون وزیر هستید که نقش معاون را بیژن امکانیان بازی می‌کند و قبلا نیز تجربه همکاری با او را نداشتید. همبازی شدن با امکانیان برایتان چه ویژگی‌ای به همراه دارد؟
بله، اولین بار است که با بیژن امکانیان همبازی شده‌ام. به نظرم بده بستان‌های من و بیژن امکانیان مثل سریال نابرده رنج است که بین من و کامبیز دیرباز برقرار بود. آقای امکانیان یک همراه صمیمی است و از لحاظ بازیگری هم پیشکسوت هستند و من در کنارش خیلی چیزها یاد می‌گیرم.
در چند سال اخیر نقش‌های متفاوتی را در تلویزیون ایفا کرده‌اید. چقدر از این مساله حاصل انتخاب شماست و چقدر شانس و اقبال، سهم داشته است؟
در مورد این‌که چرا کارهایم متفاوت است، باید تعداد کارهایی را که رد می‌کنم به شما بگویم. از هر ده تا 15 پیشنهادی که به من می‌شود، یکی را انتخاب می‌کنم، چون احساس می‌کنم نقش متفاوت، مرا در بازیگری به چالش جدید می‌کشاند، به همین دلیل بیشتر در تلویزیون متمرکز هستم.
در تلویزیون دایره تنوع پیشنهادهایی که می‌شود، بسیار گسترده است و به من اجازه می‌دهد نقش‌های متفاوت را انتخاب و آن را تجربه کنم. بنابراین انتخاب‌هایم عمدی و از سر عقل، شعور و حرفه‌ای بودن است. می‌کوشم کاری را انتخاب کنم که قصه خوب دارد و کارگردان و عوامل حرفه‌ای داشته باشد.
بعد از بازی در سریال نابرده رنج بیشتر روی انتخاب‌هایم دقت می‌کنم. به همین دلیل مخاطبان در سریال‌های اخیرم همچون پژمان، آوای باران، همه چیز آنجاست، پشت بام تهران و ... نقش‌های متفاوت را از من شاهد بودند. به عنوان بازیگر می‌کوشم بهترین‌ها را انتخاب کنم. در مجموع خودم را بازیگر تلویزیون می‌دانم تا سینما، زیرا در سال‌های اخیر بیشتر کار تلویزیونی انجام داده‌ام.
