گروه اقتصادی مشرق- علی طیب نیا وزیر اقتصاد دولت یازدهم در مراسم تودیع و معارفه رئیس کل بانک مرکزی با بیان اینکه خاطرهای از رئیس کل سابق بانک مرکزی اظهار کرد که بهمنی گفته است طی پنج سال گذشته تنها یک هفته رئیس کل بوده و آن هم در دوران ریاست جمهوری روحانی بوده است.
این اظهارنظر بهمنی بعد از اتمام دوران مسئولیت در دولت های نهم و دهم ،هر چند مناسب به نظر نمی رسد، اما کاملا متضاد با مواضع سالهای گذشته وی و در دوره ریاست جمهوری احمدینژاد است. بهمنی از شهریور سال 1387 جانشین طهماسب مظاهری در بانک مرکزی شد و تا هفته قبل هم در این سمت حضور داشت.
در دوره 5 ساله ریاست بهمنی، تبعیت محض وی از اوامر دولت، موجب انتقادات گستردهای نسبت به عدم استقلال بانک مرکزی شده بود؛ اما بهمنی هیچگاه این انتقادات را نمیپذیرفت و با صراحت میگفت که استقلال کامل دارد.
مثلا در آبانماه 1389 که مجلس به هنگام بررسی لایحه برنامه پنجم توسعه، تصمیم گرفت برای پیشگیری از تکرار تجربه تلخ دوره بهمنی در تبعیت بانک مرکزی از دولت، نحوه انتخاب رئیسکل را از اختیار انحصاری رئیسجمهور دربیاورد، بهمنی به شدت با اقدام مجلس مخالفت کرد و مدعی شد که هماینک استقلال کامل دارد.
او در آن زمان مدعی بود که «اگر روزي احساس كنم كه استقلال بانك مركزي خدشه دار شده همان روز استعفا خواهم داد.»
بهمنی درباره طرح مجلس به رسانهها گفته بود: «بحث اصلي كه مجلس در اين باره داشته مربوط به استقلال بانك مركزي است اما بانك مركزي هيچگاه استقلال خود را از دست نداده و نخواهد داد... بانك مركزي استقلال داشته دارد و خواهد داشت... بر روي اين موضوع مصر هستم... موجوديت بانك مركزي به استقلال آن است و كارها در بانك مركزي به صورت كارشناسي و تخصصي انجام ميشود... اگر استقلال كامل نداشتيم نميتوانستيم در مورد مسائل ارزي تصميم گيري مستقل كنيم و نميتوانستيم به بهترين وجه ممكن اين ذخاير را اداره كنيم. اگر استقلال نداشتيم نميتوانستيم سبد ارزي كشور را در شرايطي كه براساس كار كارشناسي خودمان تشخيص بدهيم و آن گونه كه مصلحت نظام است تعيين كنيم... اگر نتوانم كاري را كه به نحو نظام است و بر مبناي استقلال بانك مركزي تعيين شده انجام بدهم كناره گيري خواهم كرد.»
اما ادعای بهمنی درباره استقلال داشتن فقط به مصاحبه با رسانهها محدود نشد و او در صحن علنی مجلس هم حاضر شد و به دفاع از استقلال خویش پرداخت و از طرح مجلس برای استقلال بانک مرکزی انتقاد کرد: «خدمت شما بزرگواران عرض كنم بحث مجمع عمومي صاحبان سهام بانك مركزي يكي از مهمترين مسائلي است كه ميتواند در مسائل پولي و استقلال بانك مركزي و استقلال كشور كمك بكند. برادران عزيز! اگر بنده يك نيمچه استقلالي را نداشتم امروز ارز ما غير از اين بود كه هست.
براي اولين بار در اين (30) سال گذشته توانستيم ارز را كنترل كنيم. ما براي اين (30) سال توانستيم تورم را زير (1) رقمي بياوريم. والله اگر استقلال بانك مركزي كامل باشد هيچ دليلي ندارد ما جزو پنج كشور اول دنيا نباشيم. من اين را با (43) سال سابقه دولتي و با (25) سال كار دانشگاهيام تضمين خواهم كرد.» (منبع: مشروح مذاکرات مجلس؛ 23 آبان ماه 1389)
اکنون بهتر است آقای بهمنی به مردم توضیح دهد سخنان سال 89 راست بود، یا خاطرهای که برای آقای طیبنیا تعریف کرده است؟
این اظهارنظر بهمنی بعد از اتمام دوران مسئولیت در دولت های نهم و دهم ،هر چند مناسب به نظر نمی رسد، اما کاملا متضاد با مواضع سالهای گذشته وی و در دوره ریاست جمهوری احمدینژاد است. بهمنی از شهریور سال 1387 جانشین طهماسب مظاهری در بانک مرکزی شد و تا هفته قبل هم در این سمت حضور داشت.
در دوره 5 ساله ریاست بهمنی، تبعیت محض وی از اوامر دولت، موجب انتقادات گستردهای نسبت به عدم استقلال بانک مرکزی شده بود؛ اما بهمنی هیچگاه این انتقادات را نمیپذیرفت و با صراحت میگفت که استقلال کامل دارد.
مثلا در آبانماه 1389 که مجلس به هنگام بررسی لایحه برنامه پنجم توسعه، تصمیم گرفت برای پیشگیری از تکرار تجربه تلخ دوره بهمنی در تبعیت بانک مرکزی از دولت، نحوه انتخاب رئیسکل را از اختیار انحصاری رئیسجمهور دربیاورد، بهمنی به شدت با اقدام مجلس مخالفت کرد و مدعی شد که هماینک استقلال کامل دارد.
او در آن زمان مدعی بود که «اگر روزي احساس كنم كه استقلال بانك مركزي خدشه دار شده همان روز استعفا خواهم داد.»
بهمنی درباره طرح مجلس به رسانهها گفته بود: «بحث اصلي كه مجلس در اين باره داشته مربوط به استقلال بانك مركزي است اما بانك مركزي هيچگاه استقلال خود را از دست نداده و نخواهد داد... بانك مركزي استقلال داشته دارد و خواهد داشت... بر روي اين موضوع مصر هستم... موجوديت بانك مركزي به استقلال آن است و كارها در بانك مركزي به صورت كارشناسي و تخصصي انجام ميشود... اگر استقلال كامل نداشتيم نميتوانستيم در مورد مسائل ارزي تصميم گيري مستقل كنيم و نميتوانستيم به بهترين وجه ممكن اين ذخاير را اداره كنيم. اگر استقلال نداشتيم نميتوانستيم سبد ارزي كشور را در شرايطي كه براساس كار كارشناسي خودمان تشخيص بدهيم و آن گونه كه مصلحت نظام است تعيين كنيم... اگر نتوانم كاري را كه به نحو نظام است و بر مبناي استقلال بانك مركزي تعيين شده انجام بدهم كناره گيري خواهم كرد.»
اما ادعای بهمنی درباره استقلال داشتن فقط به مصاحبه با رسانهها محدود نشد و او در صحن علنی مجلس هم حاضر شد و به دفاع از استقلال خویش پرداخت و از طرح مجلس برای استقلال بانک مرکزی انتقاد کرد: «خدمت شما بزرگواران عرض كنم بحث مجمع عمومي صاحبان سهام بانك مركزي يكي از مهمترين مسائلي است كه ميتواند در مسائل پولي و استقلال بانك مركزي و استقلال كشور كمك بكند. برادران عزيز! اگر بنده يك نيمچه استقلالي را نداشتم امروز ارز ما غير از اين بود كه هست.
براي اولين بار در اين (30) سال گذشته توانستيم ارز را كنترل كنيم. ما براي اين (30) سال توانستيم تورم را زير (1) رقمي بياوريم. والله اگر استقلال بانك مركزي كامل باشد هيچ دليلي ندارد ما جزو پنج كشور اول دنيا نباشيم. من اين را با (43) سال سابقه دولتي و با (25) سال كار دانشگاهيام تضمين خواهم كرد.» (منبع: مشروح مذاکرات مجلس؛ 23 آبان ماه 1389)
اکنون بهتر است آقای بهمنی به مردم توضیح دهد سخنان سال 89 راست بود، یا خاطرهای که برای آقای طیبنیا تعریف کرده است؟