کد خبر 241710
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۲:۳۶

موج جدید سینمای ایران را در حوزه طنز مسعود ده نمکی به راه انداخت. "اخراجی ها" در سال 86 به فروش بسیار خوبی دست یافت و تا مدت ها به نقل مخافل بدل شد.

سرویس فرهنگی مشرق - نیم میلیارد فروش سراسری در عرض 5 روز. اکران عید فطر امسال با یک شگفتی نسبتا بزرگ به نام "جا ب جا" همراه بود که داستان و محتوای آن از فرمول طنز های دهه هشتاد پیروی می کند اما موفق شده فروش بسیار خوبی را در گیشه کسب کند.

"جا ب جا" فروش تقریبا مساوی در تهران و شهرستان ها داشته و این نشان می دهد که مخاطب هدف فیلم از طبقات مختلف اجتماعی بوده اند. پر فروش شدن این فیلم با بازی اکبر عبدی، حمید لولایی و مهران غفوریان به نوعی بازگشت به دهه 80 و سال هایی است که کمدی های ارزان قیمت با بازیگران تلویزیونی رواج زیادی داشتند.

در ادامه نگاهی خواهیم داشت به طنز های کم هزینه اما پر فروش کشور در دهه هشتاد:

* کلید ساخت فیلم های بی سر و ته و آبکی که فقط قرار بود مخاطب را بخنداند از سال 82 زده شد. در این سال فیلم سینمایی "توکیو بدون توقف" با بازی مهران مدیری که آن روزها ستاره ای بی رقیب بود با فیلمنامه سعید توحیدی به عنوان پر فروش ترین فیلم شناخته شد و بعد از آن عروس خوش قدم با بازی ماهایا پتروسیان بود که با طنزی سرد و بی مزه موفق شد به لطف بازیگران سر شناس به موفقیت برسد.

* "مارمولک" با بازی پرویز پرستویی فیلمی بود که در سال 83 مورد استقبال قرار گرفت و هر چند به دلیل اعتراض مراجع زودتر از موعد از پرده پایین کشیده شد، اما به فروش بسیار خوبی رسید. در رتبه دوم نیز "کما" قرار داشت که آن روزها با بازی امین حیایی و محمد رضا گلزار سر زبان ها افتاد و بعد از فروش سینمایی به صورت سی دی های رایتی در میان مردم دست به دست می گشت و دیده می شد.

* با اوج گرفتن طنز های تلویزویونی به خصوص کمدی های 90 شبی چهره های کمدی محبوب مردم مثل جواد رضویان به سینما وارد شدند و در سال 84 دو فیلم بی محتوا به نام های "شارلاتان" و "شاخه گلی برای عروس" به فروش بالایی رسیدند. نکته این که در هر دو فیلم جواد رضویان حضور داشت و این نشان می دهد که سینما در آن برحه زمانی به دنبال موفقیت تلویزویون در جذب تماشاگر بوده است.

* در سال 85 از میان 10 فیلم مطرح سینمای ایران پنج فیلم کمدی به فوش بالایی رسیدند. "سوغات فرنگ" با بازی رامبد جوان و مجید صالحی که یک کپی تمام عیار  از یکی از فیلمهای قبل انقلاب بود، مورد استتقبال قرار گرفت و در کنار آن "آتش بس" به کارگردانی تهمینه میلانی نیز با دارا بودن دو سوپر استار معروف آن روزها و همچنین کپی کاری از یک فیلم هالیوودی به فروش بالایی رسید.

* موج جدید سینمای ایران را در حوزه طنز مسعود ده نمکی به راه انداخت. "اخراجی ها" در سال 86 به فروش بسیار خوبی دست یافت و تا مدت ها به نقل مخافل بدل شد. یک فیلمنامه طنز با عبور از خط قرمز های دفاع مقدس و یک دو جین بازیگر طنز ده باعث شد تا اخراجی ها با فاصله زیاد از دیگر فیلم ها به صدر گیشه فروش برسد.

* و اما سال 87 سالی بود که فیلمفارسی ها سینما را قبضه کردند. در راس کمدی های بی محتوای این سال "چارچنگولی" با بازی جواد رضویان و رضا شفیعی جم قرار داشت که حتی مردم هم به بی مزه بودن و در عین حال مبتذل بودن آن شکایت داشتد.

* هنوز مخاطبان دنبال فیلم های طنز های سخیف بودند. در سال 88 باز هم نوبت ده نمکی بود تا سینما را قبضه کند. "اخراجی های 2" بیشتر از نسخه اول فروخت و برای همه روشن شد که وقتی ده نمی وارد میدان می شود دیگر بقیه فیلم ها به چشم نخواهند آمد.

* تب فیلم های کمدی ناگهان فروکش کرد و فرمول های قدیمی دیگر جواب نمی داد.به نظر می رسید مردم از طنز های سخیف رویگردان شدند و در این سال نام فیلم خاصی به عنوان کمدی پر فروش مطرح نشد. سال 89 بیشتر فیلم های کمدی برای شبکه نمایش خانگی فروش داشتند تا گیشه.

* ورود آقایان ممنوع و سومین قسمت از اخراجی ها موفق شدند به فروش بالایی دست پیدا کنند. سال 90 نشان داد که دیگر ساختن فیلم های بی محتوا و سطحی دیگر اولیت اول کارگردان ها نیست و به غیر از یکی دو نفر که هنوز بر ساخت کمدی های دهه هشتادی کم هزینه و بی محتوا پا فشاری داشتند دیگر کسی سراغ این آثار نرفت.

امروز اما فروش فیلم "جا ب جا" ما را به فکر فرو برد که شاید مردم باز هم همان طنزهای سطحی و بدون دردسر را می خواهندو اصلا شاید دلیل قهرشان با سینما همین باشد!
 
منبع: هفت صبح

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 2
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • امیر احمد اکبری اسبق از تبریز ۱۳:۲۶ - ۱۳۹۲/۰۵/۲۷
    0 0
    کل سینما مون داره به سمت ابتذال پیش میره 10 درصد فیلم ها دارای محتوا هستند و مابقی سخیفانه ای دور از شان و فرهنگ
  • یاشار ۱۶:۳۰ - ۱۳۹۲/۰۵/۲۷
    0 0
    مشکل سینمای ما ، فیلمنامه هست . همه پولها میره سمت کارگردان و تهیه کننده و بازیگر و فیلمبردار و ... و ته مانده اش را میدهند به فیلمنامه نویس ! برای همین کمتر کسی حاضر میشه تا استعداد و وقت خودش رو در فیلم نامه نویسی هدر بدهد و همه میروند بدنبال شغل های پر درآمد سینما و پست فیلم نامه نویسی افتاده دست یک عده افراد بی ذوق و کم استعداد که با کپی کاری و سری سازی فیلمنامه مینوسند .

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس