لطفا در نگارش دقت کنید . 100 سال پیش چنین کامیون هائی تولید نشده بودند . این تصاویر مربوط به حمله متفقین به ایران در جنگ دوم جهانی می باشد . حد اکثر 70 سال پیش . . .
به این ماشینا میگن دوج (DODGE) حتی الان هم برخی مدلهاش در برخی مناطق صعب العبور تو ایران مورد استفاده است، در کوره راهها با 4الی 5 تن بار، من خودم دیدمشون، عجیبن و قدرتمند؛ اگه همانا رو مهندسی معکوس میکردیم الان از تویوتا و نیسان و ...بی نیاز بودیم
اين ستون convoy كاميونهاي اهدايي آمريكا به قواي شوروي در زمان جنگ جهاني دوم در جبهه شرق و جنگ با آلمان است. راننده ها همه ايراني و برخي پاكستاني بودند و روال كار به اينصورت بوده كه كاميون با بار تداركات در بندر خرمشهر از كشتيهاي آمريكايي تخليه ميشده سپس راننده ايراني كاميون را تحويل گرفته در مرز جلفا به افسران روس تحويل داده و با اولين قطار مجدداً به خرمشهر برميگشته. بله اينجوري آلمان را به زانو در آوردند با گذر از پل پيروزي يعني ايران
با این که 36سال از انقلاب گذشته اما همچنان کسانی در ایران هستند که از فرط محبتی که به اوبامای مودب و باهوش دارند او را قیاما و قعودا و علی جنوبهم یاد میکنندو برای رضای او همه کار میکننداف لکم و لماتعبدون من دون الله
بجای فحش دادن به این و اون برو عقلتو بگار بنداز که چرا امریکایی که 300 سال از تاسیسش بیشتر نیست چطوری به این قدرت و توان اقتصادی و نظامی رسیده و لی ایران که 3000 سال قدمت داره هنوز اندر خم یه کوچه هست ..؟؟؟
راحترین هنر ایرانی اینه که بگه مرگ بر این مرگ بر اون.
اقایی که با دمپایی میخواهی به جنگ امریکا بری بوجه نظامی امریکا 600 میلیارد دلاره بوجه نظامی ایران 17 میلیارد..!!
خوب شد که اوباما یه زری زد و تو این 17و 600رو یاد گرفتی..بله بودجه امریکا زیاده و لی غلطهایی هم که میکنه در تمام دنیا زیاده.با این بودجه چرا 36ساله که ما رو تحمل میکنه؟تو چرا اینو از خودت نمیپرسی؟تو که خیلی با فهم و درک بالا هستی چرا از خودت سوال نمیکنی؟بودجه عراق هم در 8سال جنگ چند برابر ما بود و از 28کشور نیرو براش میجنگید و انواع تجهیزات رو بهش میدادن تازه ما کوهی از مشکلات داخلی داشتیم اما الان صدام کجاست و حزب بعث در کجا؟؟ شما فکر کردی که بودجه پیروزی بهمراه داره که باید تا حالا کفش بعثیها رو واکس میزدی عزیز جان.
دوست عزیز ناشناس من ، ضمن تأیید تمام گفته هایتان اضافه می کنم من با یکی از این رانندگان که پیر شده بود صحبت کرده بودم و یادم است که می گفت متفقین نیاز فراوان به راننده داشتند و در آن موقع هم در ایران اینقدر راننده نبود می آمدند اعلام می کردند و در جا آموزش می دادند و در ظرف یکی دو روز که مردان جویای کار آموزش می دیدند و قبول می شدند یک گواهینامه موقت به آنها می دادند