کد خبر 254688
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۲ - ۱۴:۱۳

چشمشان سوی در است و گوش شان به صدای پرستار که خبر آمدن کسانی رابدهد که سالهاست خبری از آمدنشان نیست.

{$sepehr_album_6592}

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 5
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • ۱۴:۲۰ - ۱۳۹۲/۰۷/۱۶
    0 0
    ما خیلی نامردیم دنیا از ما نامردتر حالا خودمونو بکشیم برای صندلی ادارامون و هی دستور بدیم ...
  • ۱۴:۲۰ - ۱۳۹۲/۰۷/۱۶
    0 0
    چه افسرده :(
  • ۱۴:۲۶ - ۱۳۹۲/۰۷/۱۶
    0 0
    شما چرا همه رو با خودتون قیاس میکنی؟؟
  • ۱۴:۳۳ - ۱۳۹۲/۰۷/۱۶
    0 0
    آینده خودمان را تصور کنیم . نوبت ما هم خواهد شد؟
  • ۱۴:۴۶ - ۱۳۹۲/۰۷/۱۶
    0 0
    من فردی حدود سی و هشت ساله هستم. به همه مردها و خانم های متأهل سفارش می کنم هرگز تا زنده هستید همه اموال رو به بچه هاتون نبخشید، قطعاً این بنده های خدا که الان توی خانه سالمندان هستند عمری رو برای راحتی بچه هاشون زحمت کشیدند و هر چی داشتند به اونها بخشیدند که الان اینجا هستند. اگه ما هم مثل خیلی از مردم کشورهای دیگه تنها بخشی از دارایی هامون رو به بچه ها بدهیم و بخش اعظمی از اون رو برای راحتی خودمون نگه داریم، در روزهای پیری نیازمند فرزندان بی مهر و محبت نخواهیم شد. کجای قرآن گفته هر چی دارید به بچه هاتون بدهید و خودتون توی فقر و بدبختی زندگی کنید آخرش هم برید خونه سالمندان. متأسفانه مهر و محبت ما ایرانی ها خیلی وقت ها کار دستمون می ده. به نظر من باید جور دیگری تفکر کرد. البته همه فرزندان هم بد نیستند شاید روزگار امروز و مشکلات موجود باعث شده اینگونه باشیم.

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس