خدا قوت به سعید آقاخانی.
بهترین سریال سال های اخیر صداوسیما که واقعا مخاطب رو فراموش کرده. سریالی با لوکیشن هایی در دل طبیعت. بدون آدم بد ها و شخصیت های الکی منفی -. ساخته شده در یکی از مظلوم ترین و سربلند ترین نقاط میهن. استفاده از ظرفیت بازیگران بومی . استفاده درست و صحیح از موسیقی فولکلور و زیبا. نشان دادن نقش سازنده زنان در روستا. یکی از زیباترین صحنه های این سریال زمانی بود که شخصی از تهران اومده بود و شعر چشم در راهم نیما رو می می خوند که سعید آقاخانی گفت منم بلدم و ادامه ش رو خوند به ظرافت نشون داد تصورات درباره روستا و سطح سواد چقدر اشتباهه. بی صبرانه منتظر این سریال هستم