پیکر زنده یاد استاد «محمد علی اسلامی ندوشن» پنجشنبه ۲ آذر ۱۴۰۲ با بدرقه مردم نیشابور و جمعی از ادیبان و دوستداران ادبیات و مسوولان استانی در آرامگاه مشاهیر در جوار آرامگاه عطار نیشابوری آرام گرفت.
خدا رحمتشون کنه که بسیار برای اعتلای زبان فارسی زحمت کشیدن.
اینها صحبتهای همسر ایشونه و دلیل ماندن در کانادا در پنج سال پایانی عمر او را شرح میدهد: "این موضوع حائز توجه میباشد که علت بودن و استقرار ما در کشور بیگانه این بوده است که هرساله برای دیدن فرزندان و ایراد سخنرانی در چند دانشگاه به کانادا میآمدیم. جبر روزگار و سرنوشت یا تصادف، هرآنچه میشود آن را نامید، این گونه رقم زد که همسرم که از مدتی پیش کمی احساس کسالت میکرد، بهدنبال چند زمین خوردن پیدرپی که ناشی از سستی و ناتوانی پا و مقداری سرگیجه بود، بستری گردید و پس از آن، سفر دور و دراز برایش ناممکن شد و ما ماندگار شدیم."
آرامش در خاک وطن !! ؟؟ عیش و نوش در کانادا ، آمریکا و ..... براستی چرا هرکسی که از قبل مردم ایران زمین به جایی میرسه سر از ینگه دنیا در میاره و ماهم که متأسفانه هنوز هم مرده پرستیم !!!
بله خانوم ، شماها از زحمات ، رنح ها و خون دل های بزرگ مران و شیر زنانی که با رنج و مشقت در وطنشان گذران عمر میکنند ، به آلاف و الوف میرسید ، آقا زاده های نورچشمی در آمریکا ، کانادا ، پایس و لندن در رفاه کامل به خوشگذرانی و خوش عشرتی مشغول و بعد از فوت یکی از شماها تازه وطن پرست میشوید و بایستی در جایگاه مخصوص خاکسپاری شوید و عامۀ مردم همچنان ........ افرادی همانند شماها شناسنامه ای ایرانی هستید و هیچ عرق و اهمیتی برای حایی بنام وطن قائل نیستید !