به گزارش مشرق، فتح الله امی رئیس پژوهشگاه هوافضا، در مورد برنامه های پژوهشگاه هوافضا به عنوان نهاد متولی پروژه های سرنشيندار فضايی برای طرح (توریسم فضایی)که در حال حاضر برنامه آن در بسياری از كشورهای پيشرفته و حتی بعضی از كشورهای در حال توسعه، به شكل جدی در حال پيگيري است، اظهار داشت: توریسم فضایی اکنون مورد توجه بسیاری از کشورهای دارای توانمندیهای فضایی و حتی کشورهای درحال توسعه است، زیرا دسترسی به فناوری آن با پرتابهای زیرمداری و با هزینههای کمتر و آوردههای بیشتری از نظر اقتصادی همراه است.
وی با بیان اینکه این یعنی همان توجیه اقتصادی برای انجام یک پروژه فضایی که بخش خصوصی را هم وارد بازی میکند، افزود: ورود بخش خصوصی به این حوزه منافعی را به دنبال دارد و قطعا مورد توجه است.
رئیس پژوهشگاه هوافضا افزود: در حال حاضر آمریکا نیز قصد دارد از ظرفیتهای بخش خصوصی جهت انجام برنامههای رفت و بازگشت به ایستگاه فضایی بینالمللی یا همان پروژه تاکسی فضایی بهره ببرد، زیرا این اتفاق میلیونها دلار صرفه اقتصادی برای این کشور در پی خواهد داشت.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به رقابتی که در منطقه در زمینه فناوری فضایی و برنامههای تجاری در این زمینه وجود دارد، جمهوری اسلامی ایران نیز باید به این حوزه ورود کند و ما ایدههایی در این زمینه در پژوهشگاه هوافضا داریم اما هنوز باتحقق آن فاصله بسیاری وجود دارد.
امی در مورد تعريف پروژه هایی مانند لباس فضانورد و غذاي فضانورد در پژوهشگاه فضايي ایران و توجیه این پروژه ها با توجه به آنکه هنوز طراحی و تولید فضاپيما محقق نشده است نیز گفت: تعریف و انجام اینگونه پروژه ها در کشورهای توسعه یافته تحت نظارت آژانس فضایی و سرطراح پروژه انجام می شود و اینگونه نیست که بدون امکانسنجی و مطالعات به مراکز علمی تخصصی سپرده شود.
رئیس پژوهشگاه هوافضای وزارت علوم تحقیقات و فناوری اضافه کرد: از طرفی تولید یک دست لباس فناوری، اقتصادی و به صرفه نیست و می توان آن را از بازار جهانی خریداری کرد.
وی پیشنهاد کرد: پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی که در دولت قبل به زیرمجموعه سازمان فضایی ایران انتقال یافت، به صورت یک نهاد پژوهشی چند منظوره مستقل از سازمان فضایی ایران فعالیت کند.
وی با بیان اینکه این یعنی همان توجیه اقتصادی برای انجام یک پروژه فضایی که بخش خصوصی را هم وارد بازی میکند، افزود: ورود بخش خصوصی به این حوزه منافعی را به دنبال دارد و قطعا مورد توجه است.
رئیس پژوهشگاه هوافضا افزود: در حال حاضر آمریکا نیز قصد دارد از ظرفیتهای بخش خصوصی جهت انجام برنامههای رفت و بازگشت به ایستگاه فضایی بینالمللی یا همان پروژه تاکسی فضایی بهره ببرد، زیرا این اتفاق میلیونها دلار صرفه اقتصادی برای این کشور در پی خواهد داشت.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به رقابتی که در منطقه در زمینه فناوری فضایی و برنامههای تجاری در این زمینه وجود دارد، جمهوری اسلامی ایران نیز باید به این حوزه ورود کند و ما ایدههایی در این زمینه در پژوهشگاه هوافضا داریم اما هنوز باتحقق آن فاصله بسیاری وجود دارد.
امی در مورد تعريف پروژه هایی مانند لباس فضانورد و غذاي فضانورد در پژوهشگاه فضايي ایران و توجیه این پروژه ها با توجه به آنکه هنوز طراحی و تولید فضاپيما محقق نشده است نیز گفت: تعریف و انجام اینگونه پروژه ها در کشورهای توسعه یافته تحت نظارت آژانس فضایی و سرطراح پروژه انجام می شود و اینگونه نیست که بدون امکانسنجی و مطالعات به مراکز علمی تخصصی سپرده شود.
رئیس پژوهشگاه هوافضای وزارت علوم تحقیقات و فناوری اضافه کرد: از طرفی تولید یک دست لباس فناوری، اقتصادی و به صرفه نیست و می توان آن را از بازار جهانی خریداری کرد.
وی پیشنهاد کرد: پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی که در دولت قبل به زیرمجموعه سازمان فضایی ایران انتقال یافت، به صورت یک نهاد پژوهشی چند منظوره مستقل از سازمان فضایی ایران فعالیت کند.