نکته جالب اینکه توکیو با وجود داشتن خطوط مترو بسیار کامل و پیچیده باز هم در کنار آن از سه خط مونوریل هم استفاده می کند و البته در توکیو هیچ کس چیزی در مورد جنگ بین مونوریل و مترو نمی داند!
من اونجا بودم، زندگی کردم، 25 سال پیش، بعله؛ شهر بزرگیه، پرجنب و جوشه، متروهاش فوق العاده تمیزه، خطوط متروش (از همون موقع) تموم شهر و حومه رو پوشش میداد، خطوط بین شهری در چند لاین (توقف محلی، سریع السیر، و قطار فشنگی یا گلوله ای) همه شهرها رو پوشش میده! ایستگاه متروی اصلی توکیو(معادل ایستگاه امام ما!) هشت طبقه هست(یعنی اون موقع بود!) و هر طبقه از 16 تا 32 خط! هر کدوم با یه سرعت و برنامه توقف در ایستگاه ها! چهار جزیره اصلی که خاک عمده این کشور رو تشکیل میدن از زیر بستر دریا به فاصله ده ها کیلومتر(خیلی قبل تر از کانال مانش که انگلیس رو به خاک اصلی اروپا متصل کرد) به هم وصل هستن و قطارهای گلوله ای بصورت سرتاسری شمالی ترین جزیره تا جنوبی ترین اون کشور رو به هم متصل کرده! شبکه خطوط قطار کلوله ای یا فشنگی از 1964(زمان المپیک توکیو) یعنی 53 سال پیش! (زمانی که اروپائی ها هنوز روی خطوط سریع السیر گسترده تحقیقات فنی میکردن!) تاسیس شده و با سرعت بالای 300 کیلومتر در ساعت! همه شهرهای ژاپن رو طوری به هم نزدیک کرده که مردم این قطارها رو به خطوط هوائی داخلی ترجیح میدن! .. ولی با همه اینها و سخت کوشی این ملت، من فرق این شهر با شهر مورچه ها رو نفهمیدم!!!!!
متروی ژاپن اتفاقا خیلی بزرگ نیست(اشتباه نکنید خطوط ریلی ژاپن بسیار بزرگ و پیشرفته و بسیار پیچیده است) ولی متروی خود شهر توکیو حتی از تهران هم کوچکتر است.بیشتر خطوط ریلی وایستگاههای قطار در توکیو روی زمین است.