گروه بین‌الملل مشرق - هیلاری کلینتون در حالی ساعاتی پیش از سوی آسوشیتدپرس به عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات اعلام شد که بسیاری از تحلیلگران توقع نداشتند. متن اعلام این خبر، حاوی اشاره به شمارش آرای پورتوریکو و حمایت وکلای انتخاباتی از کلینتون بود. این اتفاق، درست ساعاتی پیش از برگزاری انتخابات کالیفرنیا که اکثریت قریب به یقین تحلیلگران خبر از پیروزی سندرز در آن داده بودند، رخ داد و از حیث استراتژی سیاسی تاثیر عمیقی در روند کار سندرز و موج قدرتمند هیجان طرفداران وی می‌گذارد. به نظر می‌رسد که پشت پرده انتخابات آمریکا و -در این برهه- حزب دموکرات خبرهای بسیاری است.
فاکس نیوز در جدیدترین مقاله خود به قلم «نومیکی کانست» -کارشناس و مشاور سیاسی مستقل- در مورد نامزدی نهایی هیلاری کلینتون نوشت: انصافا اگر سندرز و طرفداران وی نسبت به پیروزی هیلاری کلینتون به این شکل اعتراض کنند، حق دارند. چرا که وکلای غیرمتعهد برحلاف قوانین حزب دموکرات حرکت کردند و به طرفدارای ناحق از هیلاری پرداختند. کلینتون در حالی نامزد نهایی شد که سندرز آرای بیشتری در بین مردم داشت اما سلیقه چند نفر بر سلیقه مردم حاکم شد. وکلای غیرمتعهد آنقدر آشکار و شنیعانه عمل کردند، که پیش از شروع رقابت درون‌حزبی در تابستان 2015، علنا حمایت خود از کلینتون را آغاز نمودند. هیلاری، پیروز نشد مگر با کمک لابی‌ها و دوستانش در سطح کنگره و بالادستی‌های حزب دموکرات.
آری، پیروزی هیلاری طبیعی است چون او یک حمایت همه‌جانبه از لابی‌ها و همه بخش‌ها و سطوح سیاسی آمریکا با عقبه‌ای قدرتمند دارد و سندرز را در این کارزار سخت بسیار در حاشیه بی‌عدالتی قرار داد. این نشان می‌دهد که یک پای حزب دموکرات به شدت می‌لنگد. ما از این سال کثیف انتخاباتی فهمیدیم که نهادهای سیاسی، نقش عجیبی در پیروزی نامزد محبوبشان دارند.
حزب دموکرات با مدیریت سطح پایین رهبری چون «دبی واسرمن شولتز» که براستی پشت کلینتون را گرفت و به روش حماقت‌بار دهه 80 که «یا اعانه جمع کن و یا کنار بکش» عمل کرد، راه را برای پیروزی کلینتون باز کرد و عملا بی‌عدالتی کامل را در حق برنی سندرز اعمال نمود. بالادستی‌ها دموکرات از سندرز می‌ترسیدند و می‌ترسند. چرا که با آمدن سندرز بساط لابی‌گری و قراردادهای پنهانی کثیف جمع می‌شد. هر چند که به هزار و زور و ضرب حق سندرز خورده شد، اما حضور و پیشرفت چشمگیر سندرز به لطف مردمی که دوستش دارند نشان داد: 1. می‌شود نامزد انتخاباتی پیدا شود که از سوی شرکت‌ها و نهادهای سیاسی حمایت نشود و الت دست آنان نباشد 2. می‌شود نامزد انتخاباتی بدون آویزان شدن به دامان طرفداران جمهوریخواهان (اشاره به درخواست کلینتون از طرفداران جمهوریخواهان)، آرای قابل توجهی به دست آورد. 3. نامزدی پیدا می‌شود که با رای واقعی مردم در آمریکا پله‌های صعود را طی کند. و بخاطر داشته باشیم که تنها نامزد دموکرات که توانست نامزد پیشتاز حزب جمهوریخواه را در نظرسنجی‌های مردمی شکست دهد، برنی سندرز بود.
سندرز شکل جدیدی از نامزدی انتخاباتی را در نظام آمریکا به وجود آورد. او، پس از سالها و به عنوان اولین سال چشمگیر، مردم و مستقل‌ها و برخی مخالفان و معترضین به سیستم انتخابات را به میدان آورد و اما در کمال تاسف باید گفت که نظام بی‌عدالت آمریکا، کسانی که پس از سالها به آن اعتماد کرده بودند و به میدان آمده بودند را نادیده گرفت و در کمال وقاحت، نامزدی که خودش ترجیح می‌داد را بر آرای بحقه مردم و نامزد منتخب مردم ترجیح داد. به نظرم، اگر سندرز می‌گوید که در نشست جولای تمام تلاش خود را برای بازپس‌گیری عنوان بحقه خود به کار خواهد گرفت، پاسخ خوبی برای بالادستی‌های پشت پرده خواهد بود. خدا را چه دیدید؟ شاید بسیاری از رذالت‌های پشت پرده سیاست حزبی در روز موعد برای مردم روشن شود.
منبع:
فاکس نیوز در جدیدترین مقاله خود به قلم «نومیکی کانست» -کارشناس و مشاور سیاسی مستقل- در مورد نامزدی نهایی هیلاری کلینتون نوشت: انصافا اگر سندرز و طرفداران وی نسبت به پیروزی هیلاری کلینتون به این شکل اعتراض کنند، حق دارند. چرا که وکلای غیرمتعهد برحلاف قوانین حزب دموکرات حرکت کردند و به طرفدارای ناحق از هیلاری پرداختند. کلینتون در حالی نامزد نهایی شد که سندرز آرای بیشتری در بین مردم داشت اما سلیقه چند نفر بر سلیقه مردم حاکم شد. وکلای غیرمتعهد آنقدر آشکار و شنیعانه عمل کردند، که پیش از شروع رقابت درون‌حزبی در تابستان 2015، علنا حمایت خود از کلینتون را آغاز نمودند. هیلاری، پیروز نشد مگر با کمک لابی‌ها و دوستانش در سطح کنگره و بالادستی‌های حزب دموکرات.
آری، پیروزی هیلاری طبیعی است چون او یک حمایت همه‌جانبه از لابی‌ها و همه بخش‌ها و سطوح سیاسی آمریکا با عقبه‌ای قدرتمند دارد و سندرز را در این کارزار سخت بسیار در حاشیه بی‌عدالتی قرار داد. این نشان می‌دهد که یک پای حزب دموکرات به شدت می‌لنگد. ما از این سال کثیف انتخاباتی فهمیدیم که نهادهای سیاسی، نقش عجیبی در پیروزی نامزد محبوبشان دارند.
حزب دموکرات با مدیریت سطح پایین رهبری چون «دبی واسرمن شولتز» که براستی پشت کلینتون را گرفت و به روش حماقت‌بار دهه 80 که «یا اعانه جمع کن و یا کنار بکش» عمل کرد، راه را برای پیروزی کلینتون باز کرد و عملا بی‌عدالتی کامل را در حق برنی سندرز اعمال نمود. بالادستی‌ها دموکرات از سندرز می‌ترسیدند و می‌ترسند. چرا که با آمدن سندرز بساط لابی‌گری و قراردادهای پنهانی کثیف جمع می‌شد. هر چند که به هزار و زور و ضرب حق سندرز خورده شد، اما حضور و پیشرفت چشمگیر سندرز به لطف مردمی که دوستش دارند نشان داد: 1. می‌شود نامزد انتخاباتی پیدا شود که از سوی شرکت‌ها و نهادهای سیاسی حمایت نشود و الت دست آنان نباشد 2. می‌شود نامزد انتخاباتی بدون آویزان شدن به دامان طرفداران جمهوریخواهان (اشاره به درخواست کلینتون از طرفداران جمهوریخواهان)، آرای قابل توجهی به دست آورد. 3. نامزدی پیدا می‌شود که با رای واقعی مردم در آمریکا پله‌های صعود را طی کند. و بخاطر داشته باشیم که تنها نامزد دموکرات که توانست نامزد پیشتاز حزب جمهوریخواه را در نظرسنجی‌های مردمی شکست دهد، برنی سندرز بود.
سندرز شکل جدیدی از نامزدی انتخاباتی را در نظام آمریکا به وجود آورد. او، پس از سالها و به عنوان اولین سال چشمگیر، مردم و مستقل‌ها و برخی مخالفان و معترضین به سیستم انتخابات را به میدان آورد و اما در کمال تاسف باید گفت که نظام بی‌عدالت آمریکا، کسانی که پس از سالها به آن اعتماد کرده بودند و به میدان آمده بودند را نادیده گرفت و در کمال وقاحت، نامزدی که خودش ترجیح می‌داد را بر آرای بحقه مردم و نامزد منتخب مردم ترجیح داد. به نظرم، اگر سندرز می‌گوید که در نشست جولای تمام تلاش خود را برای بازپس‌گیری عنوان بحقه خود به کار خواهد گرفت، پاسخ خوبی برای بالادستی‌های پشت پرده خواهد بود. خدا را چه دیدید؟ شاید بسیاری از رذالت‌های پشت پرده سیاست حزبی در روز موعد برای مردم روشن شود.
منبع:
http://www.foxnews.com/opinion/2016/06/08/bernie-sanders-kicked-off-revolution-and-its-just-getting-started.html