به گزارش مشرق،وزارت خزانه‌داری
آمریکا همواره از سال‌های کمبود نفت تا دلارهای نفتی قدرتمند درباره بدهی
سعودی‌ها سکوت اختیار کرده است اما بدهی سعودی‌ها دقیقا چقدر است؟ این سوال
از دهه 1970 بی‌پاسخ مانده است و آن هم نتیجه مخفی‌کاری غیرعادی وزارت
خزانه‌داری آمریکاست.
این مساله در شرایطی که عربستان با نوسان بهای نفت و هزینه‌های هنگفت جنگ‌ها در خاورمیانه روبروست، بیش از پیش در کانون توجه قرار گرفته است. تنها در سال گذشته عربستان حدود 100 میلیارد دلار از ذخایر ارزی خارجی خود را صرف تامین بزرگترین کسری بودجه طی 25 سال گذشته کرد.
عربستان همچنین برای اولین بار فروش شرکت ملی نفت آرامکو را که گوهری در تاج پادشاهی آل سعود است، بررسی کرد. این نشانه‌های ضعف، نگرانی‌هایی را درباره موقعیت غیرعادی عربستان سعودی در بزرگترین و مهم‌ترین بازار اوراق قرضه در جهان ایجاد کرده است.
بزرگترین خطر آن است که پادشاهی آل سعودی در حال فروش قسمتی از منابع خزانه‌داری است که گمان می‌رود بزرگترین ذخایر در جهان باشد و بدین ترتیب قصد دارد تا دلارهای مورد نیازش را تامین کند.
وزارت خزانه‌داری آمریکا در راستای سیاست‌هایش هرگز دارایی‌های عربستان را به عنوان اصلی‌ترین متحدش در خاورمیانه افشا نکرده است. با این وجود آمریکا جزئیات بدهی صدها کشور دیگر از چین گرفته تا واتیکان را با جزئیات منتشر می‌کند.
ادوین ترومان، معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور خارجی در اواخر دهه 1990 می‌گوید: «بسیار عجیب است که آنها چنین کاری نکردند. از آنجایی که روابط آنها تیره است و آمریکا به نفت آنها نیاز دارد، وزارت خزانه‌داری نمی‌خواهد به تولیدات اوپک لطمه بزند.»
نمایندگان آژانس مالی عربستان سعودی موسوم به ساما و نیز وزارت دارایی این کشور در این رابطه اظهارنظری نکردند. به جز پادشاهی آل سعود، تنها مقام‌های خاص وزارت خزانه‌داری آمریکا و آن کسانی که در بانک مرکزی داده‌های آنها را گردآوری می‌کنند، تصویر روشنی از میزان بدهی عربستان به آمریکا دارند. برای سایرین این بازی حدس و گمان است.
این مساله در شرایطی که عربستان با نوسان بهای نفت و هزینه‌های هنگفت جنگ‌ها در خاورمیانه روبروست، بیش از پیش در کانون توجه قرار گرفته است. تنها در سال گذشته عربستان حدود 100 میلیارد دلار از ذخایر ارزی خارجی خود را صرف تامین بزرگترین کسری بودجه طی 25 سال گذشته کرد.
عربستان همچنین برای اولین بار فروش شرکت ملی نفت آرامکو را که گوهری در تاج پادشاهی آل سعود است، بررسی کرد. این نشانه‌های ضعف، نگرانی‌هایی را درباره موقعیت غیرعادی عربستان سعودی در بزرگترین و مهم‌ترین بازار اوراق قرضه در جهان ایجاد کرده است.
بزرگترین خطر آن است که پادشاهی آل سعودی در حال فروش قسمتی از منابع خزانه‌داری است که گمان می‌رود بزرگترین ذخایر در جهان باشد و بدین ترتیب قصد دارد تا دلارهای مورد نیازش را تامین کند.
وزارت خزانه‌داری آمریکا در راستای سیاست‌هایش هرگز دارایی‌های عربستان را به عنوان اصلی‌ترین متحدش در خاورمیانه افشا نکرده است. با این وجود آمریکا جزئیات بدهی صدها کشور دیگر از چین گرفته تا واتیکان را با جزئیات منتشر می‌کند.
ادوین ترومان، معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور خارجی در اواخر دهه 1990 می‌گوید: «بسیار عجیب است که آنها چنین کاری نکردند. از آنجایی که روابط آنها تیره است و آمریکا به نفت آنها نیاز دارد، وزارت خزانه‌داری نمی‌خواهد به تولیدات اوپک لطمه بزند.»
نمایندگان آژانس مالی عربستان سعودی موسوم به ساما و نیز وزارت دارایی این کشور در این رابطه اظهارنظری نکردند. به جز پادشاهی آل سعود، تنها مقام‌های خاص وزارت خزانه‌داری آمریکا و آن کسانی که در بانک مرکزی داده‌های آنها را گردآوری می‌کنند، تصویر روشنی از میزان بدهی عربستان به آمریکا دارند. برای سایرین این بازی حدس و گمان است.
