سرویس ورزش مشرق - گروه G جام جهانی ۲۰۲۶ تنها یک گروه معمولی فوتبال نیست؛ ایران، نیوزیلند، بلژیک و مصر چهار تیمی هستند که از چهار قاره متفاوت آمده‌اند، اما از منظری غیرفوتبالی یک ویژگی جغرافیایی مهم و مشترک آن‌ها را به هم پیوند می‌دهد: هر چهار کشور به یک دریای آزاد راه دارند. این مسیرهای آبی، نه‌تنها در شکل‌گیری تاریخ و اقتصاد این کشورها نقش داشته، بلکه در هویت فرهنگی و حتی مسیر پیشرفت فوتبال آن‌ها نیز اثرگذار بوده است.

ایران در جنوب خود به خلیج فارس و دریای عمان متصل است؛ مسیری که آن را به آب‌های آزاد اقیانوس هند پیوند می‌دهد. این دسترسی باعث شده ایران در طول تاریخ، یکی از مهم‌ترین مسیرهای دریایی بازرگانی و تبادل فرهنگی باشد. وجود بنادر مهمی مثل بندرعباس یا چابهار نقش مستقیم در توسعه اقتصادی و ارتباطات بین‌المللی ایران داشته است. چنین گستره آبی، بر روحیه مردم ساحلی و سبک زندگی این مناطق نیز اثر گذاشته و حتی در ورزش، انگیزه شکل‌گیری رشته‌هایی مانند فوتبال ساحلی و ورزش‌های آبی را تقویت کرده است.

نیوزیلند کشوری جزیره‌ای در اقیانوس آرام است و کاملاً با آب احاطه شده. این کشور نه‌تنها به دریا راه دارد، بلکه زندگی، فرهنگ و اقتصادش به‌شدت بر پایه دریا شکل گرفته است. دسترسی مستقیم به آب‌های گسترده اقیانوسی، نیوزیلند را به کشوری با صنعت ماهیگیری قدرتمند، حمل‌ونقل دریایی فعال و فرهنگ دریانوردی دیرینه تبدیل کرده است. همین محیط طبیعی باعث شده سبک زندگی مردم، رابطه‌ای نزدیک با طبیعت و سواحل داشته باشد و روحیه‌ای ماجراجویانه در میان آن‌ها شکل بگیرد؛ ویژگی‌ای که در فوتبال این کشور نیز قابل مشاهده است.

بلژیک نیز اگرچه کشور کوچکی در اروپا است، اما از طریق ساحل کوتاه خود در کنار دریای شمال، راه مستقیم به اقیانوس اطلس دارد. وجود این مسیر دریایی، بلژیک را به یکی از مراکز مهم تجارت اروپایی تبدیل کرده و بندر آنتورپ را به یکی از بزرگ‌ترین بنادر قاره بدل ساخته است. این دسترسی به آب‌های آزاد، تأثیر زیادی بر اقتصاد صادرات‌محور این کشور داشته و همین ثبات اقتصادی، زمینه رشد ورزش‌هایی مانند فوتبال را فراهم کرده است.

مصر نیز کشوری است که هم در شمال از طریق دریای مدیترانه و هم در شرق از دریای سرخ به آب‌های آزاد راه دارد. موقعیت ممتاز مصر باعث شده این کشور نقش بزرگی در تجارت دریایی جهانی داشته باشد. مهم‌ترین نمونه آن، کانال سوئز است که مدیترانه را به دریای سرخ و اقیانوس هند متصل می‌کند. این موقعیت جغرافیایی مصر را به پلی میان سه قاره تبدیل کرده و بر توسعه اقتصادی و فرهنگی آن تأثیر گذاشته است.

در مجموع، دسترسی هر چهار کشور به دریا نه تنها ویژگی جغرافیایی مشترک آن‌هاست، بلکه عاملی تعیین‌کننده در تاریخ، اقتصاد و هویت ملی‌شان بوده و به‌طور غیرمستقیم بر رشد فوتبال آن‌ها نیز اثر گذاشته است.