به گزارش مشرق، بدون شک با پیروزی جرمی کوربین، اندیشه و ادبیات سیاسی کنونی انگلیس و اروپا با چالش جدی مواجه خواهد شد. تفکرات و ادبیات متفاوت و نظریه های چپگرایانه کوربین، تحولی داغ در فضای سیاسی انگلیس ایجاد کرده و موافقان و مخالفان او را به فعالیت واداشته است. دیدگاه او در سیاست خارجی نیز نزدیک به ایران است.
حدود یک ماه پس از انتخابات سراسری انگلیس که به پیروزی محافظه کاران به رهبری دیوید کامرون و شکست فاحش حزب کارگر و استعفای «اد میلیبند» رهبر این حزب منتهی شد، احتمال نامزدی جرمی کوربین برای رهبری حزب مطرح شد. تا آن زمان بجز فعالان عرصه سیاسی، کمتر کسی کوربین را می شناخت و عموماً بر این باور بودند که او آرایی کمتر از حد نصاب برای نامزدی در این انتخابات به دست می آورد. اما کوربین با آرای «قرضی» برخی نمایندگان و کسب آرای مورد نیاز، یکی از چهار نامزد رهبری حزب شد. خواست بسیاری از این نمایندگان تنها شنیده شدن صدای اقلیت چپ در کارزار انتخاب رهبری حزب کارگر بود. اما کوربین در مدت زمان کوتاهی با به دست آوردن حمایت بزرگ ترین اتحادیه های صنفی انگلیس، از دیگر نامزدهای حزب، اندی برنهام از جناح میانه روها، ایوت کوپر و لیز کندال از طرفداران سیاست های تونی بلر در گرایش به راست جلو افتاد و پیروز انتخابات رهبری حزب کارگر شد. علاقه مندان می توانستند با پرداخت سه پوند به عنوان طرفدار یا حامی حزب کارگر (نه عضو حزب) ثبت نام و در انتخابات شرکت کنند. گفته می شود تعداد کثیری برای رأی دادن به جرمی کوربین، به عنوان هوادار حزب کارگر ثبت نام کردند. کوربین همواره در حزب کارگر به عنوان چهره ای حاشیه ای و شورشی مطرح بوده و 500 بار برخلاف مواضع حزب کارگر در پارلمان رأی داده است. برخی بر این باور بودند که شخصیت کوربین برای نسل جوان، فاقد جذابیت و حتی کسل کننده است، اما نظرسنجی ها نشان داد جوانان و زنان از گروه هایی هستند که علاقه بیشتری به او نشان داده اند. بسیاری معتقدند ملت از سیاستمدارانی که یک شکل حرف می زنند، یک شکل لباس می پوشند و وعده های همسان و مبهم می دهند و همین طور نظام سرمایه داری و جنگ های تجاوزکارانه، خسته شده اند.
*بافت فضای سیاسی جامعه انگلیس در شرایط انتخابات
شرکت فعال دولت بلر در جنگ افغانستان و عراق همراه بوش، به نابودی اعتبار حزب کارگر در افکار عمومی انجامید و به پیروزی محافظه کاران به رهبری دیوید کامرون منجر شد. این دولت نیز با کاهش یک سوم بودجه دولت در حوزه امور اجتماعی، بهداشت و کمک هزینه دانشجویان و درگیر شدن در جنگ ویرانگر لیبی و سوریه از محبوبیتش کاسته شد. فضای سیاسی- اقتصادی انگلیس نزد افکار عمومی با ناکارآمدی مواجه شده است. در این فضای خستگی مردم از چهره های مشهور دو حزب رقیب، اندیشه های جرمی کوربین برای تغییر شرایط زندگی مردم و سیاست خارجی جذابیت گسترده ای یافته است.
*اندیشه ها و کنش سیاسی کوربین
پدر و مادر جرمی کوربین در فراخوان حامیان جمهوریخواهان جنگ داخلی اسپانیا با هم آشنا شدند. او جمهوریخواهی و سوسیالیسم را از خانواده فراگرفت. اساس اندیشه سیاسی جرمی کوربین؛ دموکراسی، عدالت و صلح است. او منتقد جدی شکاف طبقاتی در انگلیس و جهان است و معتقد است وضعیت کنونی را می توان تغییر داد و باید چنین کرد. کوربین مخالف ناتو و خواهان خروج انگلیس از ناتو و خلع سلاح هسته ای است. کوربین در تمام عمر فعال صلح، حقوق بشر، محیط زیست، خلع سلاح هسته ای و مبارزه با آپارتاید و جنگ بوده است. او عضو کمپین همبستگی با فلسطین است و علیه آنچه «آپارتاید در اسرائیل» خوانده می شود، فعالیت می کند. او رئیس ائتلاف توقف جنگ نیز است.
جرمی کوربین در سال 1984 به علت اعتراض به آپارتاید در مقابل کنسولگری آفریقای جنوبی در لندن دستگیر شد. او یکی از ترتیب دهندگان اصلی تظاهرات معروف یک میلیون نفری در لندن، علیه حمله به عراق در زمان تونی بلر و جورج بوش بود. کوربین خواهان اتحاد دو ایرلند و به انقلابیون امریکای لاتین علاقه مند است. او خواهان توقف تجارت سلاح است که در نظام سرمایه داری جهانی، گناهی نابخشودنی به شمار می رود.
کوربین تنها صدای چپ در حزب کارگر است. او بانک ها را مسئول بحران اقتصادی جهان در سال 2008 می داند و بدین سبب سیاست ریاضت اقتصادی دولت محافظه کار دیوید کامرون را بشدت زیر سؤال برده است. او وعده داده است در صورت پیروزی حزب کارگر در انتخابات عمومی آتی، در بهداشت و آموزش سرمایه گذاری و شبکه راه آهن و پست بریتانیا را مجدداً ملی کند.
جرمی کوربین وعده داده است سلاح های اتمی بریتانیا را جمع آوری کند. مقررات بیشتری برای بانک ها وضع کند و به انحصار شرکت های برق و گاز پایان دهد و در بخش مسکن برای طبقات کم درآمد سرمایه گذاری وسیعی کند. مالکیت عمومی را تقویت و تحصیلات عالی را مجانی کند. کوربین می گوید: جنگ زدگانی که به امید پناهجویی به اروپا آمده اند، «انسان هایی مثل من و شما هستند.»
او معتقد است با مسأله پناهجویان باید به شکل انسانی برخورد شود. جرمی کوربین از اعضای یک گروه پارلمانی انگلیس بود که سال گذشته همراه جک استراو وزیر خارجه اسبق بریتانیا، به دیدن دولت روحانی آمد. او بارها به این موضوع اشاره کرده است که یکی از اشتباه های انگلیس در سوریه، مشارکت ندادن ایران در تلاش ها برای رفع بحران در این کشور بوده است.
کوربین معتقد است توان مثبت ایران برای برقراری صلح در منطقه از سوی غرب نادیده گرفته شده است و برای تأمین امنیت خاورمیانه، باید حزب الله، حماس و ایران را در گفت وگو و تبادل نظر مشارکت داد. این باور کوربین از جمله مواردی است که سبب شده مخالفانش او را حامی تندروی بدانند.
کوربین خود را طرفدار سیاست از پایین به بالا، به جای از بالا به پایین می خواند. او معتقد است همه موضوعات باید به بحث گذاشته شود و در همه تصمیم گیری ها، نظر مردم لحاظ شود. حزب محافظه کار، احزاب و رسانه های راستگرا، طرفداران بازار آزاد و طرفداران بلر، با افزایش محبوبیت کوربین، حملات شدیدی را علیه او آغاز کرده اند.
«میانه روهای حزب کارگر» یا «بلری ها» با حملات شدید او را متهم می کنند که می خواهد زمان را به عقب بازگرداند. برخی نیز گفته اند باید از انتشار «ویروس» افکار او جلوگیری شود و کسانی که به نامزدی او رأی داده اند، «مغز نداشته اند». معروف ترین جمله را تونی بلر بر زبان آورد که گفت: اگر کسی قلبش با جرمی کوربین است، بهتر است «قلبش را پیوند بزند».
شدیدترین حمله به جرمی کوربین، روز شنبه توسط دیوید کامرون نخست وزیر و مایکل فلون وزیر دفاع انگلیس صورت گرفت که او را تهدیدی برای امنیت ملی و اقتصادی انگلیس خواندند. در دهه های اخیر چنین حملات گسترده ای علیه یک چهره سیاسی منتخب مردم، بی سابقه بوده است.
جرمی کوربین تا این لحظه نیز فضای سیاسی انگلیس را تغییر داده است. بدون شک اندیشه های کوربین، چالشی جدی برای دولت فعلی و نهادهای رسمی قدرت خواهد بود. گرچه چند سال به انتخابات بعدی پارلمان و دولت باقی مانده است، اما کوربین با توسل به افکار عمومی و کشاندن مردم به خیابان ها می تواند مانع تصویب لوایح حمایت از منافع سرمایه داران بزرگ در انگلیس شود. در عین حال منصفانه باید اذعان کرد که انتخاب یک چهره سوسیالیست ضدجنگ در انگلیس، نشان دهنده ظرفیت برجسته دموکراسی در جامعه انگلیس است.

*سید سلمان صفوی-ایران