سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با  «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

**زیباکلام: ای کاش درباره توان موشکی هم مذاکره می‌کردیم

«صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه شرق با عنوان «اصولگرایان به دنبال برجام جدید در 1400» نوشت: «پنج سال پیش در تیر ۹۴ پس از قریب به 21 ماه مذاکرات فشرده و مستقیم میان ایران و آمریکا سرانجام توافق هسته‌ای حاصل شد؛ توافقی که به نام «برجام» مشهور شد... اگر ایران و ‌آمریکا که بیش از سه دهه جز بی‌اعتمادی و دشمنی چیز دیگری میان‌شان نبود، توانسته بودند با وجود همه دشواری‌ها درباره مسئله پیچیده هسته‌ای به توافق برسند، آیا امکان نداشت که درباره اختلافات دیگرشان هم بتوانند توافق کرده یا دست‌کم بر سر آنها مذاکره کنند؟ ».

زیباکلام در ادامه نوشت: «منتقدان دولت...در هر فرصتی، برجام ورشکسته و به بن‌بست‌رسیده را بر سر روحانی می‌کوبیدند. اما واقعیت آن است که شاید سال آینده که اصولگرایان آرزو دارند قوه مجریه را هم مانند مجلس به ‌دست بیاورند، خودشان بتوانند به برجامی جدید با آمریکا دست یابند. ساده‌ترین پرسشی که می‌توان داشت، آن است که چرا دلواپسان باید اجازه می‌دادند میانه‌روها و روحانی میوه برجام را بچینند؟ مگر خودشان نمی‌توانند؟ همه‌مان می‌دانیم اگر توافقی با آمریکا صورت بگیرد، اولین فایده آن کاهش تحریم‌ها و گشایش اقتصادی است. آیا تندروها نمی‌توانند با بوق و کرنا بانگ برآورند:"ای مردم دیدید که هشت سال روحانی وضع کشور را چقدر خراب کرده بود؛ اما حالا به حول و قوه الهی، شاهد هستیم که وضع اقتصادی چقدر بهبود پیدا کرده".».

«حسن بهشتی پور» فعال سیاسی اصلاح طلب و از حامیان برجام نیز در یادداشتی در روزنامه ایران با عنوان «برجام؛ مدل موفق همکاری دیپلماتیک» نوشت: «هر چند که برجام در تحقق منافع اقتصادی ایران ذیل همین تحریم‌ها چندان دوره موفقی را طی نکرد اما نباید همه دستاوردهای آن را به جنبه اقتصادی آن محدود کرد. واقعیت این است که برجام یک مدل موفق از همکاری‌های دیپلماتیک برای حل یک مسأله از طریق گفت‌وگو بود بدون اینکه به جنگ منتهی شود».

بهشتی پور در ادامه نوشت: «امضای این توافق محصول اجماع همه نهادهای بالای حاکمیت و نظام بود. بنابراین وقتی این توافق تبعاتی به دنبال دارد تبعات آن نیز برای کل نظام اعم از دولت و سایر نهادهای تصمیم‌گیر است».

زیباکلام در این یادداشت با حسرت تاکید کرده است که «وقتی ما در هسته ای به توافق رسیدیم، ای کاهش درباره اختلافات دیگر هم با آمریکا به توافق رسیده یا حداقل مذاکره می کردیم»! آمریکا و اروپا صراحتا درباره موضوعات غیرهسته ای مورد اختلاف با ایران موضعگیری کرده اند. آنها گفته اند که باید توان موشکی و قدرت منطقه ای ایران نیز به سرانجام صنعت هسته ای دچار شود.

زیباکلام و همفکران وی که با حسرت از عدم مذاکره درباره توان موشکی و قدرت منطقه ای با آمریکا سخن می گویند، هیچگاه به این سوال پاسخ نمی دهند که چرا هر چیزی که برای ما مایه پیشرفت و اقتدار است، همان مولفه از سوی آمریکا و اروپا به عنوان عامل اختلافی معرفی می شود!؟ آیا ما باید برای رضایت آمریکا و اروپا، بر تمامی مولفه های قدرتمان از جمله توان موشکی، چوب حراج بزنیم!؟  

صادق زیباکلام مدعی شده است که «همه ما می دانیم که اولین فایده توافق با آمریکا، گشایش اقتصادی است»؛ اگر این ادعا صحیح بود باید برجام نیز گشایش اقتصادی به بار می آورد، آیا چنین اتفاقی رخ داد!؟ آیا با بتن ریزی در صنعت هسته ای، ارزش پول ملی افزایش یافت!؟ تحریم ها به تاریخ پیوست!؟ دیگر شاهد صدور قطعنامه ضدایرانی نیستیم!؟

دولتمردان و فعالین اصلاح طلب تاکید کرده بودند که در دی ماه 94 تمامی تحریم های ضدایرانی لغو خواهد شد و نه تعلیق. در آن مقطع «باراک اوبامای دموکراتِ مودب! و باهوش!» رئیس جمهور آمریکا بود، اما چرا چنین اتفاقی رخ نداد!؟

در آن زمان که هنوز ترامپ به کاخ سفید راه نیافته بود. پس چرا در دولت اوباما تحریم ها لغو نشد و گشایش اقتصادی به وجود نیامد!؟ علت این است که دولت آمریکا- چه یک دموکرات در کاح سفید باشد و چه یک جمهوری خواه- در توافق با کشورهای مستقل و مقتدر همچون ایران، به هیچ عنوان به دنبال گشایش اقتصادی در کشور طرف مذاکره نیست، هدف کاخ سفید ازکارانداختن مولفه های قدرت کشور مقابل است.   

باراک اوباما در روزهای پایانی ریاست جمهوری خود گفت «افتخار میکنم که بدون شلیک حتی یک گلوله، برنامه هسته ای ایران را از کار انداختم». در همان مقطع «جان کری» وزیر خارجه وقت آمریکا گفت «ما برنامه هسته ای ایران را از کار انداختیم و حالا نوبت دولت بعدی آمریکاست که همین رویکرد را در مورد توان موشکی و قدرت منطقه ای ایران اجرا کند»!

جان کری چندی پس از خروج آمریکا از برجام گفت، اگر ما هم در کاخ سفید بودیم پس از مدتی از برجام خارج می شدیم ولی ترامپ کمی عجله کرد، وی باید مذاکرات موشکی و منطقه ای را پیش می برد و سپس از توافق هسته ای خارج می شد!

متن برجام دارای نقاط ضعف جدی و قابل تأملی بود. برای همین رهبرمعظم انقلاب 9 شرط را به دولت برای اجرای برجام ابلاغ کردند. در مجموع 28 شرط از سوی رهبر معظم انقلاب، شورای عالی امنیت ملی و مجلس برای اجرای برجام به دولت ابلاغ شد، اما متاسفانه دولت به این شروط عمل نکرد.

دولتمردان ابتدا گفتند «امضای هر توافق، بهتر از عدم توافق است»!، پس از آن تاکید کردند که «امضای وزیر خارجه آمریکا تضمین است»، بعد گفتند «حتی اگر آمریکا هم از برجام خارج شود، ما اجرای تعهداتمان را ادامه می دهیم»! سپس علیرغم اینکه ایران برای اروپا ضرب الاجل گذاشته بود، دولتمردان تاکید کردند که «بلافاصله بعد از اولین قدم اروپا، ما در اسرع وقت به تعهداتمان برمی گردیم»! و...

امثال زیباکلام چشمان خود را بر دلار 22 هزارتومانی و سکه قریب به 11 میلیونی و پراید 90 میلیونی و گرانی 6 برابری قیمت مسکن و اجاره بهای مسکن بسته اند. این در حالی است که اینها همان میوه های برجام است.

این طیف با بزک عهدشکنی آمریکا، بی دستاوردی برجام را نتیجه مخالفت منتقدان در داخل جا می زنند. این در حالی است که علت اصلی بی دستاوردی برجام، اعتماد بلاوجه دولت روحانی به آمریکا بود. رویکردی خسارت بار که هیچگاه در راستای گشایش اقتصادی میوه نخواهد داد.  

**سفیر فرانسه: گروهک منافقین را تروریستی نمی‌دانیم!

«فیلیپ تیه‌بو» سفیر فرانسه در تهران در مصاحبه با روزنامه اعتماد در پاسخ به این سوال که «دولت‌های منطقه از جمله جمهوری اسلامی ایران و دولت سوریه، فرانسه را به میزبانی گروه‌های تروریستی متهم می‌کنند. فکر می‌کنید چرا برخی گروه‌های شبه‌نظامی و تروریستی پاریس را محل امنی برای رهبری عملیات تروریستی و ایجاد ناامنی در کشورهای منطقه می‌بینند؟» گفت: «در مورد ایران، من دقیقا متوجه نشدم منظورتان چیست».

خبرنگار در ادامه گفت: «گروه موسوم به مجاهدین خلق...»، سفیر فرانسه در پاسخ گفت: «موضع فرانسه در این مساله هم کاملا روشن است. در فرانسه و چندین کشور اروپایی دیگر، گروه MKO قانونا یک گروه تروریستی شناخته نمی‌شوند. ولی فعالیت این گروه‌ها خلاف قوانین فرانسه، کاملا ممنوع خواهد بود. اگر عملیاتی انجام دهند که از نظر ما غیرقانونی باشد، آنگاه این گروه قابل پیگرد قانونی است.»

تیه‌بو در ادامه گفت: «دولت فرانسه هیچ ارتباطی با گروه مجاهدین خلق ندارد. ممکن است برخی شخصیت‌های رسانه‌ای و سیاسی از این گروه حمایت کنند. اما براساس قواعد آزادی بیان، سیستم قضایی فرانسه و اروپا نمی‌تواند مانع ارتباط این افراد با این گروه شود...مسلما آزادی بیانی در اروپا و به‌ویژه فرانسه وجود دارد که اجازه می‌دهد شخصیت‌های پارلمانی و گروه‌های سیاسی با گروه‌های مختلف وارد تعامل شوند و برای ما امکان جلوگیری از این تعاملات وجود ندارد».

سفیر فرانسه در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: «هیچ‌گاه فرانسه هیچ حمایتی را از شبه‌نظامیان یا گروه‌های تروریستی انجام نداده‌ است. بارها اعلام کرده‌ایم که باید مبارزه با گروه‌های تروریستی در خاک سوریه ادامه پیدا کند. هیچ ابهامی در این زمینه در موضع ما وجود ندارد».

در تیرماه 96 «فرانسوا سنمو»، سفیر سابق فرانسه در تهران در مصاحبه با روزنامه شرق در اظهارنظری مشابه و با لحنی طلبکارانه گفت: «سازمان مجاهدین ] گروهک تروریستی منافقین[ هرسال در حومه پاریس گردهمایی دارد و قوانین فرانسه مدافع حق آزادی تظاهرات و بیان است و مادامی‌که در این گردهمایی، عملی غیرقانونی یا خلاف نظم عمومی اتفاق نیفتاده، مقامات فرانسوی اجازه ممنوع‌کردن آن را ندارند...این مسئله موضوعی جدا از روابط دوجانبه است و در فرانسه به آقای ظریف متذکر شدیم».

هر دو سفیر فرانسه با ژست «دفاع از آزادی بیان» از گروهک جنایتکار منافقین حمایت کرده اند. این در حالی است که گروهک تروریستی منافقین، ۱۷ هزار ایرانی بی‌گناه اعم از کودک و زن و مرد و پیر و جوان را به خاک و خون کشیده است.

گروهک جنایتکار منافقین در دهه 60 ابتدا مسئولین و سران نظام را هدف ترورهای خود قرار داده و در ادامه به قتل عام مردم پرداختند. اعضای این گروهک تروریستی، مردم عادی را در مغازه، خانه و خیابان به طرز وحشیانه ای به قتل می رساندند.

دولت فرانسه سالهاست که میزبان این گروهک جنایتکار است. این گروهک تروریستی هرساله در پاریس میتینگ برگزار کرده و برخی مقامات فرانسوی و آمریکایی در این میتینگ ضدایرانی شرکت می کنند.

دولت فرانسه در سالهای گذشته یکی از حامیان و تجهیزکنندگان گروهک تروریستی داعش در عراق و سوریه نیز بوده است. علاوه بر این، توپخانه «هرکول» ساخت فرانسه در طول مرز زمینی یمن استفاده می‌شود و تا کنون موجب آواره شدن بیش از نیم میلیون تن از ساکنان مناطق مرزی شده است.

دولت فرانسه در طول تاریخ جنایات فراوانی را در اقصی نقاط جهان و از جمله آفریقا و غرب آسیا مرتکب شده است. حالا سفیر این کشور ژست دفاع از آزادی بیان گرفته و مدعی است که گروهک منافقین، تروریستی نیست.

در مضحک بودن ادعای حمایت فرانسه از آزادی بیان همین بس که در سال گذشته در جریان اعتراضات موسوم به «شنبه های اعتراض» در پاریس و برخی دیگر از شهرهای فرانسه، پلیس این کشور تعداد زیادی از شهروندان فرانسوی را با سلاح، کور کرد.

**ترکان: مجلس یازدهم، نماینده کل مردم نیست

«اکبر ترکان» مشاور رئیس جمهور و دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری در دولت اول روحانی- که به دلیل اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستگان با گلایه مندی از سمت خود کنار رفت- در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: «نمایندگان مجلس یازدهم نمایندگان کل مردم نیستند نمایندگان اصولگرایان هستند چرا که رقابت بین اصولگرا و اصولگرا شکل گرفت و بخش زیادی از مردم امکان حضور در انتخابات را نداشتند. مجلس یازدهم نماینده قشر حداقل مردم بود».

ترکان در ادامه گفت: «در اینکه مجلس یازدهم از اکثریت قاطع اصولگرا تشکیل شده تردیدی نیست، در نتیجه از پشتوانه حداقلی مردم هم برخوردار است. اصلاح‌طلبان در مرحله انتخابات مجلس امکان حضور نداشتند».

برخلاف ادعای آقای ترکان، اصلاح طلبان علیرغم ترافیک کاندیدا در انتخابات مجلس شکست خوردند. علت شکست نیز کارنامه بسیار ضعیف این طیف در دولت، مجلس، شورای شهر و شهرداری تهران بود.

چندی پیش «غلامحسین کرباسچی» دبیرکل حزب کارگزاران در مناظره با «مصطفی تاجزاده» - که در ویژه نامه نوروزی روزنامه سازندگی منتشر شد- گفت: «معتقد نیستم انتخابات مجلس یازدهم مهندسی شده بود. در جلساتی که با همین آقای تاج زاده درباره انتخابات داشتیم دائماً آقایان می گفتند نامزد نداریم، آقای عبدالله نوری گفتند مگر نمی گویید نامزد ندارید، ۱۶۰ حوزه‌ای که معتقدید از الان نمایندگان آن روشن است را روی کاغذ بیاورید تا ببینیم انتخابات مهندسی شده است یا خیر اما آقایان نمی‌توانستند چنین کاری کنند».

کرباسچی در ادامه تصریح کرد: «آقای نوری به نوعی از جناح چپ اقرار ضمنی گرفتند مبنی بر اینکه اگر مردم رای نمی دهند به علت نارضایتی از عملکرد اصلاح طلبان است».

دبیر کل حزب کارگزاران در این مناظره با اذعان به ترافیک کاندیداهای اصلاح طلب در انتخابات مجلس یازدهم گفت: «اگر می‌خواستیم همه را در فهرست کارگزاران در تهران بیاوریم باید لیست ۴۵ نفره می‌دادیم».

در زمستان سال گذشته، همزمان با حملات گسترده اصلاح طلبان علیه شورای نگهبان، «پروانه مافی» نماینده اصلاح طلب مجلس در اظهارنظری قابل تأمل گفت: «این موضوع که اکثر نمایندگان اصلاح‌طلب رد صلاحیت شده‌اند، غلط است و اتفاقاً اکثریت آنها تأیید صلاحیت شده‌اند. اکثر نمایندگان خانم در مجلس نیز تأیید صلاحیت شدند».

«صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب نیز چندی پیش گفته بود: «انتخابات دوم اسفند ۹۸ نقطه پایان رسمی اصلاح‌طلبان بود. نه‌به‌واسطه آن که بخش قابل‌توجهی از نامزدهای اصلاح‌طلب تایید صلاحیت نشدند، بلکه بیشتر به‌واسطه آنکه حتی اگر نامزدهای این جریان تاییدصلاحیت هم شده بودند، آنان بخت و اقبالی در آن انتخابات نداشتند. چراکه مشکل اصلی اصلاح‌طلبان آن بود که بیش از دو سال می‌شد بدنه اجتماعی‌شان را از دست داده بودند، اما نمی‌خواستند این واقعیت تلخ را بپذیرند. افول جریان اصلاح‌طلب از بعد از مجلس دهم و تشکیل فراکسیون امید آغاز شد. انتخابات ۲۹ اردیبهشت ۹۶ و نحوه عملکرد آقای روحانی در دولت دومش، روند فروپاشی جریان اصلاحات را سرعت بخشید».