سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و مطالب رسانههای کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. شنبه تا چهارشنبه ساعت ۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
تنها خوبی ایران از نظر عارف!
محمدرضا عارف، فعال اصلاحطلب و رئیس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی به تازگی طی اظهاراتی در جمع استادان دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفته است:
«تنها مزیت کشور ما نیروی انسانی کارآمد است! در برنامههای توسعهای در این خصوص (نیروی انسانی) شعار میدهیم اما در نهایت به سمت نفت میرویم.»
به گزارش ایسنا، او همچنین اظهار میکند: تا چه زمانی مردم باید در تأمین مایحتاج اولیه خود با مشکل رو به رو باشند؟ تحمل مردم یک بحث است اما تکلیف نخبگان در شرایط فعلی چه میشود؟
عارف درباره حادثه واژگونی اتوبوس در دانشگاه آزاد نیز میگوید:
این حادثه ناگوار نتیجهای جز غفلت، کوتاهی و بی تدبیری مدیریت دانشگاه نیست. هنر این نیست که کوتاهی خود را متوجه مدیران قبلی کنید و تقصیر را بر گردن دیگران بیندازید. [۱]
*مسئله «مزیت مطلق» و «مزیت نسبی» یک فرمول در اقتصاد کلان است که طی سالیان اخیر به حوزههای جدیدتری نیز بسط یافته است.
اما بدیهیست که اگر سیاستمداری در یک کشور جهان از عبارت «تنها مزیت کشور من» استفاده کند؛ این صحبت او خیانت تلقی خواهد شد زیرا هیچ کشوری نیست که فقط یک خوبی و مزیت داشته داشته و اساساً طرح مسئله «تنها مزیت» به معنی تأکید بر ضعف و اضمحلال یک کشور است.
جدای از این مشخص نیست آقای عارف بعنوان یک فعال اصلاحطلب و رئیس فراکسیون اصلاحطلبان مجلس، چه نگرش و شناختی درباره کشور ایران و ظرفیتها و مزایای مختلف آن دارد که عنوان میکند تنها مزیت کشور ما داشتن نیروی انسانی است؟!
آیا از نظر ایشان قرار داشتن ایران در جایگاه هجدهم اقتصاد جهان، برخورداری از مقام اول جهان در ظرفیتهای مختلف منابع زیرزمینی، عضویت ایران در باشگاههای هوا فضا و انرژی هستهای دنیا، مقام اول کشورمان در زمینه برخورداری از مجموع ذخایر سوخت فسیلی جهان و مثلاً تعیین کنندگی ایران در شاهراه حیاتی سوخت و انرژی جهان یعنی «تنگه هرمز» مزیت نیست؟
برخی معتقدند علت عدم اشاره عارف و همتایان اصلاحطلب او به مزایای تکنولوژیک و اقتصادی ایران؛ پروژه ستاد اصلاحات مبنی بر سیاهنمایی از اوضاع کشور و تلخ کردن کام مردم در چهلمین سال از انقلاب اسلامی است.
کما اینکه اظهارات عارف مبنی بر اینکه «تا چه زمانی مردم باید در تأمین مایحتاج اولیه خود با مشکل رو به رو باشند؟» در حالی که دولت فعلی ثمره تبلیغات عاشقانه آقای عارف و "تَکرار میکنم "رئیس ایشان یعنی آقای خاتمی است، نیز میتواند در همین راستا ارزیابی شود.
پروژهای که البته ما نمیدانیم آقای عارف از روی تعمّد به آن وارد شده است یا اینکه پای سهو در میان است؟
گفتنیست، کمتوانی و سطح پایین فراکسیون امید اصلاحطلبان در مجلس این روزها به محل انتقاد ستاد اصلاحات نیز بدل شده است و اعاظم چپ، بصورت روزمره در حال اشاره به این کمتوانی و مقصّرتراشی برای آن هستند.
پیش از این، صحبتهای پسر محمدرضا عارف مبنی بر اینکه دارای «ژن خوب» است؛ موجب روانه شدن انتقادات بسیاری به سمت عارف شد.
***
شانس مردم از بابت رئیسجمهور نشدن هاشمیطبا
مصطفی هاشمیطبا، فعال اصلاحطلب و از کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ اخیراً طی یادداشتی در روزنامه آرمان امروز با اشاره به انتقادات مطروحه از بودجهنویسی دولت برای سال ۹۸ نوشته است: بهنظر میرسد دستگاههایی که از بودجه سال ۹۸ اعلام نارضایتی میکنند اساساً جنگ اقتصادی را فراموش کرده و متوجه نیستند که با توجه به تحریمهای آمریکا چه امری در حال رخ دادن است.
او همچنین میگوید:
دولت و سایر مسئولان فقط وعده بهتر شدن میدهند. در حالی که در شرایط جنگ اقتصادی نباید اینگونه وعدهها از زبان مسئولان گفته شود و ایجاد توقع نماید. وقتی میگوئیم جنگ اقتصادی، بدین معناست که درگیر هستیم، لذا درآمدهایمان کمتر و مشکلاتمان بیشتر میشود.
هاشمیطبا در بخش دیگری از یادداشت خود نیز مینویسد: عملاً نیز میبینیم که در حال حاضر محدودیتهای زیادی برکشور عارض شده و خیلی از کشورهای اروپایی نیز ارتباط خود را با ایران قطع کردهاند. یقیناً آمریکا نیز برخورد سختگیرانهتری خواهد داشت؛ از این رو نیز چندان نمیتوان به اروپا دل بست. از طرف دیگر چین و روسیه نیز خود اذعان داشتهاند که اگر FATF توسط ایران تصویب نشود، نمیتوانند با کشورمان ارتباط بانکی برقرار کنند. از این جهت باید سازمان برنامه و رئیسجمهور بودجه را ریاضتیتر میبستند. [۲]
*هاشمی طبا چند ماه قبل نیز در یک مصاحبه و در پاسخ به این سوال که «به نظر شما بعد از ۴۰ سال اگر به مردم بگوییم که باید ریاضت اقتصادی داشته باشیم، میپذیرند؟» گفته بود: ما باید به مردم حقایق را بگوییم ![۳]
این اظهارات هاشمیطبا در حالی است که او در ایام تبلیغات و انتخابات ریاستجمهوری هرگز سخنی از نظرات خود پیرامون «ریاضتی شدن اقتصاد و بودجه ایران» نگفته بود و بیشتر با گفتمان حمایت از آقای روحانی و البته "export oriented" شناخته میشد...
و آن نگفتن در کنار گفتن امروز! شائبه مهارت هاشمیطبا در وارو زدن سیاسی را تقویت میکند.
طرح هاشمیطبا برای ریاضتی شدن بودجه ایران در حالیست که تحریمها اثری بیش از ۳۰ درصد بر اقتصاد ایران ندارند. ضمن اینکه درآمدهای دولت از قِبل صادرات غیر نفتی و محصولات کشاورزی و مالیات غیره طی سالهای اخیر به چند برابر درآمد نفتی کشور رسیده است.
به دیگر سخن اینکه هاشمیطبا یا این اطلاعات را نمیداند و یا قصد بیان آنها را ندارد و از همین روز بر ریاضتی شدن بودجه کشور و اِعمال فشار بیشتر اقتصادی بر مردم و نهادهای اداری کشور تأکید میکند.
فلذا ایران و ایرانیان شانس بزرگی آوردهاند که شاهد حضور آقای هاشمیطبا در کسوت ریاستجمهوری نیستند.
اظهارات هاشمیطبا درباره دستگاههایی که از بودجه ۹۸ ناراضیاند نیز در حالیست که این قبیل نارضایتیها همیشه وجود داشته و لزوماً ربطی به جنگ اقتصادی ندارد کما اینکه جنگ اقتصادی هم ربطی به ریاضتی شدن اقتصاد و بستن در خزانه ندارد اما باید اشاره کرد که کم شدن ۵۰ درصدی بودجه دفاعی کشور به هیچ وجه یک اعتراض بیپایه و یا سطحی نیست و مستقیماً با امنیت مردم و کشور سر و کار دارد.
ضمن اینکه برخی معتقدند این کاهش شدید میتواند حامل تأملات خاصی نیز باشد...
***
مرعشی: «موسوی و کروبی و رئیس دولت اصلاحات» باید در صحنه باشند
حسین مرعشی، فعال اصلاحطلب و از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با شماره سهشنبه گذشته روزنامه آرمان امروز اظهار کرده است: به ما انتقاد میکنند که چرا نیرو تربیت نکردید؛ ما تربیت میکنیم و میفرستیم گوشه رینگ نمیتوان مدام استاندار، معاون وزیر و رئیسجمهور تجربه کنیم بعد یکی یکی کنار بگذاریم. باید همه اینها در صحنه باشند.
امروز رئیس دولت اصلاحات باید در صحنه سیاسی حاضر باشد و در استانهای مختلف سخنرانی کند و در رأس یک حزب تجربیات و رهنودهای خود را بیان کند.
او همچنین میگوید: وقتی امیرکبیر نتوانست اصلاحات خود را جلو ببرد کشور ضرر کرد. وقتی دکتر محمد مصدق پس از شکوه ۳۰ تیر و ملی شدن نفت در ۲۸ مرداد ۳۲ تسلیم کودتا میشود کشور ضرر میکند. زمانی که رئیس دولت اصلاحات نیز گوشهنشین شود کشور ضرر میکند. اگر به ایران، جمهوری اسلامی و مردم فکر میکنیم باید در همه مسیرها چه در مقاطع مختلف انتخابات یا غیر انتخابات باید از همه نیروها استفاده کند. باید هر دو کاندیدای انتخابات سال ۸۸ در صحنه باشند تا مردم قضاوت کنند. باید آقای ناطق و رئیس دولت اصلاحات در صحنه باشند و مردم قضاوت کنند. هر کدام نیز رأی میآورند باید کشور را به جلو ببرند و کسی نباید کشور را به عقب بازگرداند. مقام معظم رهبری نیز باید در صدر بنشینند و نظاره کنند که این فرزندان انقلاب چگونه برای بهتر اداره کردن کشور رقابت میکنند.
مرعشی در بخش دیگری از حرفهایش نیز با طرح یک شبهه تصریح میکند:
«بنیصدر که خائن بود و فراری، آقای رجایی که شهید شد، مقام معظم رهبری که به رهبری رسیدند، مرحوم آیتا… هاشمی که همه چیزش بد بود، رئیس دولت اصلاحات که خیلی بد بوده، آقای احمدینژاد هم انحرافی بوده، آقای روحانی هم که متهم به جاسوسی است. مگر میتوان کشور را بدون منابع انسانی و تجربیاتش اداره کرد؟ یعنی همه ۴۰ سال تجربه کشور باطل است؟ خیلی بد است که با ایران اینگونه رفتار شود .»[۴]
*پر واضح است که اگر لیدر اصلاحطلبان بتواند در استانهای مختلف سخنرانی کند، شاهد تندتر شدن آهنگ فتنه اقتصادی و تکرار رخدادهای سال ۸۸ و اغتشاشات دیماه ۹۶ در کشور خواهیم بود.
و بدیهیست که نه عقلانیت حکومتی و نه مردم میپذیرند که فردی بخواهند سخنرانی کند که بواسطه سخنرانی او زمینه کشته شدن انسانهای بیگانه و لگدمال شدن امنیت کشور فراهم شود.
از طرفی لیدر اصلاحطلبان که با حمایت از دولت اعتدال و «تَکرار میکنم» اوضاع کشور را به مشکلات فعلی رساند با چه رویی قصد حاضر شدن بر منابر کشور و سخنرانی را دارد؟! (مثلاً صادق زیباکلام چندی قبل گفته بود که این روزها هر کجا میرود به دلیل حمایت از روحانی احساس سنگسار شدن دارد)
از باب ضرر کردن مردم و نظام در نتیجه نبود فتنهگران در صحنه سیاست کشور نیز حرف مرعشی درست نیست زیرا کسی که حیات او با ناامنسازی کشور هممقطع و همراستا میشود؛ دیگر هیچگاه هیچ نفعی برای مردم و کشور نخواهد داشت.
(کما اینکه رفتن بازرگان و دار و دسته او از اجراییات کشور نیز علیرغم همه احتمالات اما هیچ ضرر خاصی را متوجه کشور نساخت و امروز دیگر کسی حتی آن استعفا را بخاطر هم ندارد.)
در واقع تنها نفعی که بر وجود این افراد متصوّر هستیم این است که با «توبه رسمی»، بتوانند در شفافسازی بیشتر فضا برای برخی فریبخوردگان مؤثر باشند و بار گناه خود در این جهان و سرای باقی را سبکتر کنند.
اظهارات مرعشی همچنین نه از باب بیادبی که از باب انطباق، تداعیکننده ضربالمثل مشهور «کوری عصاکش کور دِگر» به شمار میرود.
آقای مرعشی خودشان کسی هستند که در فتنه سال ۸۸ مدعی آفتزدن نظام جمهوری اسلامی بودند، بر تقلب و سبز بودن اوضاع تأکید کردند و دست آخر نیز به جرم تبلیغ علیه نظام و امنیت کشور زندانی شدند.
و بدیهیست که هیچ عقلی شفاعت یک مذنب از یک مذنب دیگر را نمیپذیرد.
در باب شبهه عوامانه و فاقد عقلانیت «چرا تمام رئیسجمهورهای ایران بد هستند» که اصلاحطلبان داخلی و خارجی دائماً آنرا مطرح میکنند نیز گفتنیهای جالبی وجود دارد...
این مسئله که مردم و حاکمیت کلان نظام ایران در مقابل رفتارهای غلط و مفاسد هیچ شخصی ولو یک رئیسجمهور نیز سکوت نمیکند و آنرا بصورت عمومی و بر منابر تقبیح میکند؛ اتفاقاً نشانه عقلانیت حکومت و بایستگی مردم و نظام ایران است.
حکماً آقای مرعشی دلشان تنگ نشده برای زمانی که پادشاه کشور رسماً از قراردادهای تجاری کمیسیون میگرفت و یا در مقابل رئیسجمهور آمریکا از باب مذلت خم میشد اما کسی را یارای اشاره به این رفتارهای احمقانه و غلط نبود؟
آقای مرعشی حتماً نمیخواهند که ایران مثل فرانسه یا آمریکا باشد که رؤسای جمهور آنها رسماً و با تصویب قانون کاهش مالیات ثروتمندان و افزایش مالیات فقرا مروّج «فساد سیستماتیک» میشوند و یا ارتباط با غیر آنها آشکار میشود اما کسی چیزی نمیگوید!
اینجا ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران با قدمتی چندین هزار ساله از دین و حکمت و فلسفه است و کسی نباید انتظار باشد اگر یک رئیسجمهور یا وزیر یا غیره رفتار غیر عقلانی مرتکب میشود و مثلاً با بیگانه همدست میشود، از فتنه حمایت میکند و یا رفتارهای غلط دیگری را مرتکب میشود، چیزی نشنود و دسته گل هدیه بگیرد. و این قاعده ولو حتی اگر فقط یک نفر هم در نظام جمهوری اسلامی بماند ثابت و جاری است.
کما اینکه شرط فاسد نبودن حکومت حتی در شرایط شیوع فساد نیز همین است که فساد و اعمال غیر عقلانی، پذیرفته نباشند و در مقابل آنها شاهد سکوت نباشیم.
گفتنیست، حسین مرعشی که در ایام دولت یازدهم، روحانی را حکیمی نامیده بود که تمام حرفهایش قانونی است؛ به تازگی به منتقد شماره یک رئیسجمهور تبدیل شده و از این میگوید که در دولت روحانی نخبگان جایی ندارند و روحانی آرای مردم را سوزانده است …[۵]
***
1_ https://www.isna.ir/news/97101105708/
2_http://www.armandaily.ir/fa/print/main/243690
3_http://didarnews.ir/fa/print/5455