سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

منطق جلایی‌پور در مقابل شمشیر حجاریان

حمیدرضا جلایی پور، فعال اصلاح طلب و از امضاکنندگان بیانیه‌ی ۱۱۰ امضایی موسوم به «روزنه گشایی»، طی سخنانی که انصاف نیوز آنها را منتشر کرد در دفاع از بیانیه موصوف گفته است: این بیانیه مبتنی بر نوعی آسیب‌شناسی است که رو بسوی آینده دارد و چند تم اصلی در آن وجود دارد. مثلا یکی از تم‌های اصلی این بیانیه این است که کنشگران دلسوز برای کشور اصلا منتظر یک روز رستاخیز نباشند و کمی سرشان را رو به پایین بگیرند تا ببینند که چه امکاناتی در جامعه هست و از این امکانات و روزنه‌ها استفاده کنند. الان یک روزنه‌ای هست بنام انتخابات... حرف من این است که همین مشارکت ۳۰-۴۰ درصد مشارکتی میلیونی و رخدادی مهم است. از همین رخداد هم باید استفاده کرد و با مردم حرف زد. نه تنها در تهران که در کل ایران.

جلایی پور در پاسخ به این نقد که «ما در دوره‌های دیگری مناصب قدرت را صد درصد گرفته‌ایم و کاری از پیش نبرده‌ایم. جامعه مدنی محدود شده، دانشجوها ستاره‌دار شدند و رسانه‌ها و مطبوعات ذبح شدند. الان بعضی گروه‌های فشار در مصادر قدرت نشسته‌اند، حال با این وضعیت نتیجه‌ی روزنه‌گشایی چه خواهد بود؟» نیز تصریح می کند: این صحبت‌ها نمونه‌ای از انسدادباوری است که این بیانیه در نقد انسدادباوریست. این بیانیه که فقط راجع به روزنه‌گشایی انتخاباتی نیست، اما در فضای انتخابات مطرح شده است. اما درمورد همین بحث شما؛ در همین انتخابات و در بعضی شهرها افراد قابل دفاعی هستند. خالص‌گرا نیستند و تخصصی دارند و قابل احترام عده‌ای هستند. اگر در این کشور که ۳۵-۴۰ درصد در انتخابات شرکت می‌کنند، این افراد رای بیاورند که خیلی خوب است.[1]

*سخنان جلایی پور کاملا منطقی است و بر اصول مردمسالاری ابتنا دارد.

شاید برای مخاطبان محترم جالب باشد که همین سخنان منطقی اما به دیوار سخت سانترالیسم (تمرکزگرایی) در اردوگاه اصلاحات برخورد کرد و چپهای تحریمی که مایل به تحریم انتخابات بودند با خزعبلاتی مثل "انشعاب" به استقبال منطق امثال جلایی پور رفتند که بر حضور در انتخابات تأکید داشت.

البته دیرگاهی است که مطرح می شود عقلانیت و مطالعه در اردوگاه اصلاحات دچار هجر شده و آنچه رویکردهای کلی این جبهه سیاسی را تنظیم می کند؛ شهوات پیرمردهای برنشسته در هسته سخت اصلاحات است نه عقلانیت و منطق.

مع الوصف نباید از نظر دور داشت که خیزش چپ های نجیب با صدور بیانیه 110 امضایی؛ دالانی است که مسیر را برای عبور سلامت عقلای چپ و جوانان این جبهه سیاسی به سمت حیطه خودی و فعالیت در داخل نظام تسهیل خواهد کرد.

چپهای تحریمی از قبیل سعید حجاریان که با تحریم انتخابات؛ شمشیر را از رو بسته اند، قصد دارند این دالان را تخریب کنند.

***

فرهنگی اروپایی که می‌تواند آلودگی هوا را کم کند

مهندس مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران طی سخنانی در مراسم بهره برداری از 3 ایستگاه مترو جدید تهران ضمن ابراز خرسندی از سرعت یافتن روند احداث مترو؛ به وضعیت ترافیک و آلودگی هوا اشاره کرده و گفته است: اگر مترو و اتوبوس در تهران کافی باشد، می‌شود برنامه ریزی کرد که چگونه مردم از اتومبیل شخصی خود استفاده کنند. این به معنای ترافیک روان ‌و حمل و نقل آسان تر است.

به گزارش ایرنا، او می افزاید: تعداد وسایل نقلیه شخصی در کشورهای اروپایی زیاد است اما میزان استفاده از اتومبیل‌های شخصی کمتر از کشور ماست و حتی مسئولین این کشورها هم تلاش می‌کنند از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند.[2]

*مهندس چمران به یکی از اصلی ترین رموز کاهش آلودگی هوا اشاره کرده است و آن "لزوم کاهش یافتن استفاده بی دلیل از خودروهای شخصی" است.

اصلی که سالهاست در کشورهای اروپایی اجرا می شود و به موجب آن در برخی موارد و ضرورتها حتی از تردد خودروهای تک سرنشین جلوگیری می گردد.

واقعیت این است که مسئله تردد خودروهای تک سرنشین اغلب دلایل ضروری ندارد و باید فکری به حال این مسئله شود.

در این فقره البته باید تعارفات را نیز کنار گذاشت و به مسئله فرهنگ سازی و قانونگذاری ورود کرد.

کنار گذاشتن تعارفات به این دلیل که مثلا در تهران؛ مقوله حمل و نقل عمومی پیشرفت بالایی داشته و در بسیاری از مسیرها میتوان به جای استفاده از وسیله نقلیه شخصی از مترو یا اتوبوس استفاده کرد.

در بحث قانونگذاری هم نیاز صریحی داریم به اینکه در روزهای آلوده و یا در روزهایی که احتمال می رود هوا آلوده باشد؛ برای تردد خودروهای تک سرنشین که عبور و مرور غیر ضروری دارند؛ توسط پلیس اعمال جریمه شود.

دقت شود که نباید این نگرش را به اعمال سیاست های سخت انضباطی در شهر تفسیر کرد بلکه باید از این منظر به آن نگریست که اصلی ترین راه مبارزه با آلودگی و ترافیک؛ کاهش استفاده بی دلیل از خودروهای نقلیه شخصی است.

شهروندان نیز همانند حاکمیت در این قضیه مسئولیت مستقیم دارند.

***

1_https://ensafnews.com/493050

2_https://irna.ir/xjQ4P3