به گزارش مشرق، اولین بار ویتامین E در سال ۱۹۲۰ شناخته شد و چند سال بعد یعنی در سال ۱۹۳۶ به دست آمد. این ترکیب تازه «آلفا توکوفرول» نام گرفت. این نام از کلمه‌ای یونانی به معنی «تولد کودک» گرفته شده است. این ویتامین در لایه چربی دیواره سلول و داخل سلول قرار می‌گیرد و مانع از تخریب دیوار ه سلول می‌شود.

کاهش میزان دریافت این ویتامین باعث ایجاد اختلال در بینایی، عدم پاسخگویی به محرک‌های محیطی، ناتوانی در حفظ تعادل، بروز زخم‌های پوستی و ضعف عضلات می‌شود. علاوه بر این که کمبود آن باعث سقط جنین می‌شود. از آنجایی که این ویتامین نوعی آنتی‌اکسیدان است، کمبود آن پیری زودرس سلول‌های پوست را به دنبال دارد.

این ویتامین در منابع گیاهی به وفور یافت می‌شود؛ اما در منابع غذایی در شرایطی وجود دارد که ماده غذایی مورد نظر روغنی باشد. البته منظور روغن طبیعی و مفید مانند روغن ماهی است. از دیگر منابع این ویتامین می‌توان به روغن‌های گیاهی مانند روغن آفتابگردان، زیتون، بادام، ذرت، آجیل‌های تازه مانند فندق، گردو ودر انواع سبزیجات مانند اسفناج، خانواده کلم، سویا و سیب‌زمینی اشاره کرد. روغن سبوس گندم، سرشار از این نوع ویتامین است. میوه‌ها و سبزی‌هایی مانند مارچوبه و هلو نیز حاوی این نوع ویتامین یعنی ویتامین E هستند.

از منابع حیوانی این ویتامین نیز می‌توان به انواع ماهی‌ها به ویژه ماهی‌های چرب مثل ماکرل، هرینگ، تن و ... اشاره کرد. میزان نیاز روزانه به این ویتامین ۷ تا ۹ میلی‌گرم در روز است. مصرف بیش از این مقدار باعث بروز مسمومیت می‌شود به ویژه اگر دریافت این ویتامین بیش از این مقدار و از منابع غیرطبیعی مانند مکمل‌ها باشد.

مصرف بیش از حد برخی از ویتامین‌ها می‌تواند مشکلاتی در پی داشته باشد؛ همان طور که کمبود آنها مشکلاتی به بار می‌آورد. بدن ما در مقابل تجمع بیش از حد ویتامین E نسبت به سایر ویتامین‌ها تحمل بیشتری دارد، اما اگر افزایش بیش از حد این ویتامین به دلیل مصرف مکمل‌ها باشد، مسمومیت ویتامینی اتفاق می‌افتد. در این شرایط بدن از دیگر ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین A استفاده نکرده و کمبود این ویتامین‌ها دیده می‌شود. از طرفی تجمع بیش از حد این ویتامین باعث رسوب کلسیم در استخوان‌ها می‌شود. اختلال در جذب ویتامین A در کبد نیز از دیگر مشکلات ایجاد شده است. تجمع ویتامین E در بدن، باعث به تعویق افتادن انعقاد خون می‌شود. حتی مصرف بیش از حد آن بیش از ۴۰۰ واحد، خطر مرگ را به همراه دارد.

منبع: همشهری