سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*******

روزنامه‌های امروز چهارشنبه ۲۵ آبان ماه در حالی چاپ و منتشر شد که رونمایی از بسته جدید کنترل بازار ارز، امضای ۵ تفاهم‌نامه برای ساخت ۱۵۰ هزار واحد مسکونی در تهران، بازگشت غرب به سیاست فشار حداکثری و در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

با گذشت هفت هفته از آغاز عملیات رسانه‌ای و به دنبال آن اغتشاشات همراه به خشونت در سطح شهر، پروژه آشوب سازی در چند محله همچنان این موضوع مورد توجه روزنامه‌ها قرار دارد.

روزنامه اعتماد در شماره امروز خود در گفتگو با بیژن عبدالکریمی به تحلیل آشوب‌ها پرداخته و نوشته است:

حوادث اجتماعی و تاریخی امور امکانی است و نمی‌توان دقیقاً پیش‌بینی کرد چه می‌شود. همان‌طور که ۳ ماه قبل اگر از من و شما می‌پرسیدند که طی ۲ ماه بعد دختران ایرانی آزادانه در سطح شهر راه بروند، باور نمی‌کردیم. به‌طور کلی روند، روند خوبی نیست. ایران توسط جهانیان تحت فشار است، تحریم‌ها قطع نمی‌شوند. جنگ اوکراین در کنار ما جریان دارد. دشمنان تلاش دارند، پرونده ایران را به شورای حکام و سازمان ملل ببرند و علیه ایران قطعنامه صادر کنند. سرشت اعتراضات نیز تغییر کرده و رادیکال‌تر شده‌اند.

در ادامه این گفتگو آمده است:

اخیراً هیاتی از جانب رهبری به سیستان و بلوچستان اعزام شدند، این مسئله بخشی از سلوک سیاسی عاقلانه است و هر صاحب قدرتی که چنین سلوکی تاسی کند، عاقلانه رفتار کرده است.

روزنامه آرمان ملی با دبیر کل گروهک آمریکایی نهضت آزادی درباره اغتشاشات گفتگویی انجام داده است؛ محمد توسلی به این روزنامه اصلاح‌طلب گفته است:

در دوران کرونا و تعطیلی دانشگاه‌ها و همچنین فضای جدید در مدیریت دانشگاه‌ها و اعمال محدودیت‌ها عملاً فعالیت‌های دانشجویی محدود شده بود؛ اما با بازگشایی دانشگاه‌ها و برخی رخدادها و بروز اعتراضات در سطح جامعه، دانشجویان نیز که همواره متأثر از جامعه هستند، در دانشگاه‌ها اجتماعات اعتراضی مسالمت‌آمیز داشتند که البته به تدریج با واکنش نیروهای مسئول روبه‌رو شده‌اند!

در ادامه این گفتگوی قابل تأمل آمده است:

اگرچه حجاب یکی از محورهای اعتراض برخی زنان بوده پس از مرگ مهسا امینی و اعتراضات اخیر گام محسوسی هم به لحاظ نظری و و هم به لحاظ اجرایی برداشته است و انتظار می‌رود در یک فرایند حقوقی قانون مصوب قبلی آن هم اصلاح شود، اما مطالبات اصلی زنان رفع تبعیض در عرصه‌های مختلف اجتماعی جامعه است.

سخنانی که از زبان دبیر کل گروهک نهضت آزادی یان شده است؛ مصداق نفاق این تشکیلات است؛ امام خمینی (ره) گروهک نهضت آزادی را بدتر از منافقین خوانده بودند؛ این وجه شناسی سیاسی را می‌توان در سخنان این فرد به خوبی مشاهده کرد، در حالی که آمریکایی‌ها به صروت علنی اعلام همبستگی با اغتشاشات کرده‌اند؛ اتصال مطالبات اجتماعی را به فشار مصنوعی شبکه فواحش همان شاه بیتی است که شبکه نفوذ آن را به صورت بلند در متن جامعه می‌خواند!

زامبی‌ها علیه آدینه

روزنامه وطن امروز در شماره امروز خود به شعار اغتشاش‌گران در خیابان پرداخته و نوشته است:

لفظ آزادی را این روزها بسیار می‌شنویم اما در اینکه این آزادی حامل چه معنایی است، تردید بسیاری وجود دارد. این تردید زمانی بیشتر می‌شود که کسانی که شعار آزادی می‌دهند، در عمل به گونه دیگری رفتار کنند و حین اجرای نمایش «پرده خانه» در سالن شهرزاد تهران با شعار و توهین، بر هنرمند همفکرشان بتازند. نمایش «پرده خانه» به کارگردانی گلاب آدینه، هنرپیشه باسابقه سینما و تئاتر است که این روزها در سالن شهرزاد تهران در حال اجراست اما برگزاری این نمایش در شرایط فعلی بازخوردهای بسیاری به دنبال داشته است.

وطن امروز در ادامه نوشته است:

این بازخوردها که اکثراً منفی و از سوی آتش‌بیاران معرکه اعتراضات است، نه تنها حین اجرا و در خود سالن گریبانگیر «پرده خانه» است، بلکه در فضای مجازی هم دست از سر آن برنمی‌دارد. آنطور که حاضران در سالن می‌گویند، هر شب عده‌ای به قصد شعار دادن به محل اجرا می‌روند، شعارشان را می‌دهند، «زن، زندگی، آزادی» می‌گویند و می‌روند. رفتنشان هم البته به نشانه اعتراض به برگزاری نمایش در شرایط فعلی است، چرا که معتقدند بازگشت شرایط جامعه به روال طبیعی، عادی‌نمایی اوضاع است و جایز نیست.

درباره ژست اعتصاب بعضی بلاگرهای سفارت‌گرد

ترغیب به اعتصاب در کسب وکارهای اینترنتی مورد توجه روزنامه فرهیختگان قرار گرفته است؛ این روزنامه نوشته است:

درطول ناآرامی‌های اخیر اما صفحه‌های غیرفعال، لوگوهای مشکی و استوری‌های دعوت به اعتراض و اعتصاب جای عناصر فوق را گرفت و خلاصه وضعیت اکثر صفحات بلاگرهای اینستاگرامی شد. اقداماتی که ظاهراً با انگیزه حمایت از مردم و ساختن فردایی بهتر برای جوانان ایرانی انجام گرفتند، اما سؤال این است که چه کسانی از ایران، آینده بهتر و مردم حرف می‌زنند؟ کسانی که پیش از این از قبل ترویج خروج سرمایه از کشور و تشویق خانواده‌ها و جوانان ایرانی به مهاجرت ارتزاق می‌کردند و از راه تبلیغ اخذ اقامت کشورهای عربی متخاصم همچون بحرین و امارات پول درمی‌آوردند؟

در ادامه این گزارش آمده است:

افرادی که در فضایی بی‌حساب‌وکتاب، روزانه صدها میلیون تومان درآمدزایی می‌کنند اما حتی حاضر به همراهی با اعتصاباتی که خود برای مردم تجویز می‌کنند، نیستند. مراقب باشید، تناسب میان هنر و پول، تفاوت‌های بین اینفلوئنسرها و شاخ‌های مجازی را رقم می‌زند. بعضی‌ها ظاهرشان همچون اینفلوئنسرهاست اما رفتارهایشان روی هزاران شاخ مجازی را سفید کرده است.

قواعد احترام به پرچم و سرود ملی

نخواندن سرود ملی توسط برخی ورزشکاران در میانه آشوب‌ها مورد توجه برخی روزنامه‌ها قرار گرفته است.

روزنامه همدلی دراین باره نوشته است:

با وجود اینکه پیروزی آنها به نام جمهوری اسلامی و ملت ایران تمام می‌شود و همه موفقیت‌هایشان مرهون امکاناتی است که جمهوری اسلامی برایشان فراهم کرده است و معمولاً جوایز سنگینی هم از نظام دریافت می‌کنند، اما عِرق میهنی آنها تحت تأثیر تبلیغات دشمنان قرار گرفته است لذا رفتارشان با فرهنگ ورزشکاری و قهرمانی منافات دارد. کسی که به دنبال قهرمانی است، قهرمانی را که برای خودش به دست نمی‌آورد، بلکه برای کشورش به دست می‌آورد و قهرمان بی‌وطن، از نظر قومیت‌ها، ملیت‌ها و کشورها ارزشی ندارد.

در ادامه این گزارش آمده است:

باید وزارت ورزش در رابطه با این نوع افراد، یک اقدام مناسبی هم به لحاظ ارشادی و هدایتی و هم به لحاظ تنبیهی داشته باشند. اگر بازیکنان بخواهند در مسابقات جام جهانی این رفتارها را انجام دهند، باید برای رفتن‌شان یک تضمین به جمهوری اسلامی بدهند که دست از این کارها بردارند، وگرنه رفتن‌شان هیچ نفعی برای جمهوری اسلامی ندارد و بلکه مضر است و به حیثیت جمهوری اسلامی آسیب می‌زند.

روزنامه کیهان نیز سوژه سرود ملی را مورد توجه قرار داده و می‌نویسد:

پرچم و سرود ملی عناصری جدایی‌ناپذیر از هویت هر کشور به شمار می‌روند. پس از وقایع تروریستی در فرانسه، سرود ملی این کشور به نشانه‌ای از همبستگی میان فرانسوی‌ها تبدیل شد. با این حال در همه کشورها و در نزد همه مردم پرچم و سرود ملی واجد ارزش‌های خاص در نظر گرفته می‌شود. چنان که دولت چین اعلام کرد هرگونه بی‌احترامی به سرود و پرچم ملی این کشور مجازات سه سال زندان را در بر خواهد داشت.

کیهان در ادامه نوشته است:

توهین به نمادهای ملی مثل سرود ملی و پرچم در آمریکا نیز با واکنش سیاستمداران و مردم همراه شده است. اولین بار در مراسم اهدای جوایز دو ۲۰۰ متر مسابقات المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی بود که «تامی اسمیت» و «جان کارلوس» دوندگان آمریکایی علی‌رغم دریافت مدال طلا و برنز این رشته ورزشی اما در روی سکوی اعطای مدال‌ها، هنگام نواخته شدن سرود ملی ایالات متحده آمریکا و بالا رفتن پرچم این کشور، به احترام نایستادند، دستان خود را بر روی قلب خود قرار ندادند و سرود ملی آمریکا را زمزمه نکردند. این حرکت دو دونده آمریکایی، بی‌احترامی و توهین به نمادهای ملی ایالات متحده به شمار آمد و با اعتراض کمیته المپیک آمریکا، «آوِری براندج» رئیس کمیته بین‌المللی المپیک IOC، عمل ورزشکاران یاد شده را «تبلیغ نظرات سیاسی داخلی در عملی که نقضِ عامدانه و شدید اصول اساسی روح المپیک است» خواند و این کمیته را به دادن هشدار و تهدید جدی «تامی اسمیت» و «جان کارلوس» واداشت.