سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
******
برجام به دلیل دشمنی ایران و اسرائیل اجرا نمی شود و این موضوع قطعا راه حل دارد
روزنامه آرمان در یادداشتی با عنوان «چالش های منطقه ای و بین المللی ایران» به قلم «فریدون مجلسی» نوشت:
«اکنون که برخی از ابعاد برجام پیادهسازی نمیشود به علت فشارهای آمریکاست. از سوی دیگر این نکته جای توجه دارد که برجام قرارداد دوستی ایران و آمریکا نیست که آمریکا به استناد برجام با ایران همکاری کند. دشمنیآمریکا و ایران متصل است به مواضع ایران و تلآویو نسبت به هم و این موضوع قطعا راه حل دارد و ایران میتواند با جامعه جهانی ارتباط داشته باشد. در مورد چالش ارتباط مستمر ایران و اروپا نیز این چالش تحت تاثیر فشار آمریکاییها قرارداد و حتی آمریکا قرار است تا چند روز دیگر برنامه راهبردی علیه ایران را اعلام کند. مشکل اصلی در ایران بسته بودن راههای ارتباطی است».
متاسفانه روزنامه های اصلاح طلب اصرار دارند که در زمین دشمن بازی کنند.ریچارد «هاویت» - تهیهکننده سند راهبردی اتحادیه اروپا درباره روابط با ایران - سال ۹۵ گفته بود: «توافق هستهای یک نقطه عطف بود، هر چند که همه مشکلات ما با ایران درباره اسرائیل، دموکراسی و حقوقبشر حل نشده است». روزنامه صهیونیستی جروزالم پست-شهریور ۹۵- در مطلبی نوشت: «آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در یک نامه تازه منتشر شده تاکید کرد که عادیسازی روابط با ایران در گروی به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی تهران است».
علاوه بر این «زیگمار گابریل» معاون صدر اعظم و وزیر اقتصاد آلمان-مهرماه ۹۵-(یکسال بعد از امضای برجام) پیش از سفر به ایران، پیش شرط های گستاخانه ای را درباره برقراری روابط تجاری با تهران اعلام کرد. وی تاکید کرد که درباره موضوع به رسمیت شناختن رژیم کودک کش صهیونیستی و موضوعات حقوق بشری با مقامات ایران گفت و گو خواهد کرد.گابریل در گفتگو با مجله خبری «اشپیگل» مدعی شد: آلمان تنها درصورتی روابط عادی و دوستانه با ایران خواهد داشت که دولت ایران وجود اسرائیل را به رسمیت بشناسد. گفتنی است گابریل در سفر به تهران-مهر ۹۵- در نشست مشترک تجاری ایران و آلمان در اتاق بازرگانی نیز این اظهارات گستاخانه را تکرار کرد.
نکته قابل توجه اینجاست که برخلاف هیاهوی رسانه های اصلاح طلب در مورد برجام، هدف اصلی آمریکا و دیگر اعضای ۱+۵ از امضای برجام، نه لغو تحریم های ضد ایرانی، بلکه پروژه «نرمال سازی ایران» است.
یکی از اندیشکده های معروف آمریکا، در زمان ریاست جمهوری «باراک اوباما »- رئیس جمهور سابق آمریکا- پروژه «نرمال سازی ایران» را پیشنهاد کرد.براساس این پروژه آمریکا می بایست سلسله اقداماتی را درخصوص ایران اجرا کند.
اولین مورد آن بحث هستهای و از بین بردن دستاوردها و پیشرفت هستهای ما بود به طوری که مقامات آمریکایی با اجرای برجام تاکید کردند که واشنگتن توانست بدون شلیک حتی یک گلوله برنامه هستهای ایران را از بین ببرد. محدودکردن و توقف فعالیت های موشکی، قطع حمایت ایران از محور مقاومت، پذیرفتن اینکه ایران نباید قدرت منطقه ای باشد، پذیرفتن شروط غرب در مسئله حقوق بشر و در نهایت به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی.
در حقیقت برجام نه به عنوان عاملی برای لغو تحریم ها، بلکه نقشه راهی برای نرمال سازی ایران است. به همین دلیل است که تاکنون تقریبا و تحقیقا هیچ دستاوردی برای ایران نداشته است.
جیب مردم، تورم تک رقمی در سال ۹۵ را تایید نمی کند
روزنامه قانون در گزارشی با عنوان «آشفتگی در آمارهای اقتصادی کشور» نوشت:
«در دیدار اخیر دولت دوازدهم با رهبر انقلاب، معظم له اشاره داشتند به اینکه آمارهای ارائهشده در بخش اقتصاد بر اساس مبانی علمی مطرح میشود، اما این آمارها بهطور کامل و در همهجا، نشاندهنده وضع واقعی کشور و زندگی مردم نیست. بنابراین در این میان مشکلی وجود دارد که باید آن را شناخت و حل کرد. همچنین درخصوص آمارهای منتشره شاهد اختلاف نظر بین اقتصاددانان و همچنین تفاوت معنیدار بین مراکز منتشر کننده آمار مشاهده می شود».
این روزنامه حامی دولت در ادامه نوشت:
«در اقتصادی که وضعیت کسب و کار نامناسب است و رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در سال ۹۵ منفی بوده و بخشهای کلیدی و پیشران اقتصاد ایران همچون بخش مسکن در رکود کامل قرار دارند، ایجاد ۶۰۰ هزارشغل خالص علامت سوال دارد... با توجه به افزایش بیش از ۳۰-۴۰ درصدی اجاره بها در سال گذشته بهویژه در کلانشهرها و با عنایت به اینکه بخش مسکن حدود ۳۰ درصد وزن و اهمیت را در سبد مصرفی خانوارها و محاسبه شاخص نهایی تورم در برمی گیرد، بنابراین تورم تک رقمی در سال گذشته نیز جای پرسش دارد».
در این گزارش تاکید شد:«در روزهای اخیر مرکز آمار رشد اقتصادی بدون نفت در فصل بهار ۹۶ را ۷ درصد اعلام کرد. با توجه به شرایط حاکم بر اقتصاد ایران در فصل بهار از جمله عدم وجود نشانه های قوی مبنی بر رونق اقتصادی، بهبود قابل توجه در وضعیت فضای کسب و کار، خروج بخش های پیشران اقتصادی از رکود و نیز عدم نوسانات قیمتی در بخش نفت و سایر بخشها ، دوباره آمار اعلام شده موجب تعجب در محافل اقتصادی است. شایان ذکر است رشد اقتصادی در کشورهایی که بالاترین میزان آزادی اقتصادی و بهترین وضعیت کسب و کار را دارند و بهره وری، بسیار بالاست و با ظرفیت کامل فعالیت دارند نیز در سال گذشته به ۷ درصد نمی رسد».
گفتنی است روحانی- مرداد ۹۲- کفت: «معیار تورم، جیب مردم است نه بانک مرکزی و مرکز آمار».
در حال حاضر بررسی آمارهای رسمی دولت و مقایسه آن با واقعیت های اقتصادی زندگی مردم و بنگاه ها نشان می دهد بسیاری از این آمارها بیانگر وضع موجود اقتصاد نیستند.
در چهار سال دولت یازدهم، آمارهایی منتشر شد که بعضی از آنها از حیث محتوا با زندگی آحاد جامعه نسبت درستی نداشت و یا از نظر زمان و نحوه انتشار، دارای شائبه سیاسی کاری بود.
رکود گسترده ای که طی سالهای اخیر اقتصاد کشور را درگیر خود کرده، هر چند کاهش تورم را به دلیل افت قابل توجه تقاضا به دنبال داشته، ولی از جانب دیگر کسب و کارها را کسادتر کرده و موجب افت محسوس درآمدها شده است. در این بین حقوق بگیران به ویژه قشر کارگر هم از تامین نشدن خواسته خود در خصوص افزایش عادلانه دستمزد سالانه به گونه ای که قدرت خرید از دست رفته آنها را جبران کند، خبر می دهند.
نجفی، ممنوعیت برج سازی در منطقه خاص را لغو کرد
روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی با عنوان «پایان منع ساخت در منطقه خاص؟» نوشت:
«موضعگیری جدید مدیریت شهری تهران درباره «آینده ساختوساز در منطقه ۲۲» از لغو یک طرفه ممنوعیت برجسازی در منطقه خاص پایتخت حکایت دارد. شورایعالی شهرسازی سه سال پیش، در مواجهه با تراکم سنگین برجهای مسکونی در کریدور هوای تازه در غرب پایتخت، در یک مصوبه، «توقف بلندمرتبهسازی در منطقه ۲۲» را ابلاغ کرد. قرار بود ازسرگیری ساختوساز در این منطقه، به بعد از تهیه «طرح تفصیلی ویژه منطقه ۲۲» و «ضوابط جامع بلندمرتبهسازی» موکول شود. به این ترتیب مناقشه ساختمانی در منطقه باد، ابعاد تازهای پیدا کرد».
محمد علی نجفی شهردار تهران در روزهای گذشته تاکید کرده بود: «قرارنیست همیشه حرف جدید بزنیم.گاهی باید به حرفهایی که۱٢سال گفتهاند و به آنها عمل نکردهاند، عمل کنیم و اشتباهات و خطاها را اصلاح کنیم».
جریان اعتدال هویت مستقلی ندارد
روزنامه وقایع اتفاقیه در گزارشی با عنوان «اصلاحات حول محور اتحاد» نوشت:
«در آینده رقابت همچنان بین دو جریان اصوگرا و اصلاحطلب است هرچند برخی بهدنبال تشکیل جریان سومی بوده و هستند و حتی جریان اعتدالی را جریان سومی میدانند اما این جریان پیوند محکمی با اصلاحات دارد و نمیتوان آن را مستقل تلقی کرد».
پیش از این «جلال جلالیزاده» عضو فراکسیون افراطیون در مجلس ششم در مصاحبه با روزنامه آرمان-فروردین ۹۶- گفته بود:«هویت اصلاحطلبی نباید با اعتدال خلط شود».
علاوه بر این، «علی شکوری راد» (دبیرکل حزب اتحاد ملت و از اعضای مرکزیت حزب منحله مشارکت) در گفتوگو با روزنامه شرق- مرداد ۹۶- گفته بود:« روحانی یک سیاستمدار هوشمند است؛ به همین دلیل هم وقتی اصلاحطلبان در آستانه انتخابات از او خواستند فیتیله حزب اعتدال و توسعه را پایین بکشد، قبول کرد؛ چون میدانست اگر حزب اعتدال و توسعه به میدان بیاید و در تعارض با اصلاحطلبان قرار بگیرد، چالشی ایجاد میشد که به نفع او نبود، به همین دلیل هم فیتیله حزب اعتدال و توسعه را پایین کشید و انتخابات را به اصلاحطلبان سپرد».
گفتنی است پاییز ۱۳۷۸ در دورانی که هاشمی رفسنجانی زیر تیغ یاران رییس دولت اصلاحات قرار داشت؛ حامیان وی بال راست او در سپهر سیاست کشور را فعال کردند؛ به گفته سید حسین موسویان حزب اعتدال و توسعه در ضدیت با فضای یاران رییس دولت اصلاحات شکل گرفت؛ وی در همین راستا گفت:«در جناح اصلاحطلب یک جریان افراطی در همان اول کار آقای خاتمی وجود داشت و عجیب هم بود وقتی من با آقای خاتمی تنهایی صحبت میکردم از رفتارهای افراطی تیم اصلاحطلب خودش به شدت دلخور بود. نه همه اما از افراطیهای تیماش واقعاً دلخور بود. این امر باعث شد که ما به فکر یک جریان اعتدال بیافتیم. در میان این افراد من بودم، آقایان علی جنتی، محمد واعظی، نوبخت، بانک، شیخ عطار و... هم حضور داشتند. این بچههایی بودند که ما با هم تأسیس حزب را پیگیری میکردیم». گفتنی است این حزب پس از تشکیل، زیر سایه برادر بزرگتر خود حزب کارگزاران سازندگی فعالیت سیاسی خود را ادامه داد.
خبری از انتخاب وزیر زن، معاون وزیر زن و استاندار زن نیست
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «زهرا صدراعظم نوری» عضو شورای شهر تهران با عنوان «به بانوان اعتماد کنیم» نوشت:
«حدود یکماه از انتخاب وزرا و مدیران ارشد دستگاهها و نهادها میگذرد ولی با این حال و با وجود تمام وعدههایی که برای انتخاب و استفاده از زنان در پستهای مدیریتی داده شد، باز هم شاهد هستیم که تقریبا تمامی پستهای مهم اجرایی ملی به مردان سپرده شده است».
در ادامه یادداشت آمده است:
«جالب اینجاست که دولتمردان ما نه تنها از حضور زنان در عرصههای مدیریتی استفاده نکردند که حتی دیروز رییس دفتر رییس جمهور در مصاحبهای مدعی شده بود که بانوان برای آنکه بتوانند برپستهای کلیدی تکیه زنند، باید توانمندی و تجربیاتشان را افزایش دهند. حال اینجا این سوال مطرح میشود که زنان چطور باید در حوزههای مدیریتی کلان، تجربه کسب کنند؟ آن هم در شرایطی که اصولا درصد بسیار کمی از زنان، در جایگاههای کلیدی عهدهدار مسوولیتند؟... در برهههایی مانند انتخابات که به حضور بانوان نیازمندیم، آنها را با اوصافی زیبا؛ صاحب حق مساوی با مردان میدانیم و برحفظ کرامت و جایگاه آنها و استفاده از توانمندیهایشان تاکید میکنیم، ولی بعد از پایان آن برهههای زمانی، دیگر کسی حتی زحمت یادآوری وعدههای داده شده در مورد زنان را نیز به خود نمیدهد».
دور از انصاف نیست که بگوییم همیشه غوغاسالاری در اردوی رقابتی روحانی سایه افکنده و همیشه مسائل کوچک و ریز بیش از آنچه باید به چشم میآیند.
اما نکته قابل توجه این است که این عضو شورای شهر پنجم در جایگاه شاکی قرار گرفته است. این در حالی است که اصلاحطلبان که در سال های گذشته بر حضور زنان در مناصب کلیدی کشور تأکید داشتهاند، پس از حضور در شورای شهر پنجم و تصاحب تمام کرسی های شورا، از انتخاب شهردار زن امتناع کردند. الهه کولایی که نامش در میان هفت گزینه نهایی شهرداری تهران و به عنوان تنها زن در این فهرست قرار گرفته بود به صراحت اعلام کرد که حضورش صرفا ویترینی و نمایشی- و به عبارتی صرفا برای ساکت کردن رقبا و بدنه حامی- در فهرست کاندیداهای شهرداری گنجانده شده است.