به
گزارش مشرق به نقل از نیویورک تایمز: در سخنان هفت دقیقه ای و احساسی جب بوش در زمان
خداحافظی با نامزدی حزب جمهوریخواه، حزبی که پدر و برادرش را به کاخ سفید
فرستاد، دو واژه بود که بوش نتوانست با صدای گرفته به زبان بیاورد: دونالد
ترامپ.
بوش را، که فرماندار پیشین فلوریدا بود، شماری از رای دهندگان کنار گذاشتند و او چاره ای نداشت مگر اینکه از رقابت های انتخاباتی آمریکا کنار بکشد. بوش که جلوی اشکهای خود را گرفته بود گفت: «مردم آیووا و نیو همپشایر و کارولینای جنوبی حرفهای خود را زدند و من به راستی تصمیم آنان را پاس می دارم.»
این برای مردی که یک سال پیش نماد همه ویژگی هایی بود که ریش سفیدان حزبش گمان داشتند رای دهندگان در یک رئیس جمهور دنبالش می گردند چرخشی شگفت انگیز بود؛ ویژگی هایی همچون کارکشتگی و مردم داری و گذشت و پیشینه خانوادگی.
حزب پرسکات بوش و جورج بوش و جورج دبلیو بوش هم اکنون حزب دونالد ترامپ است.
سال گذشته، رهبران حزب که از بوش درخواست کرده بودند تا به رقابت ها گام بگذارد و با اندوخته ای 100 میلیون دلاری که بی سابقه بود به مبارزه انتخاباتی او کمک مالی کردند خود را به این دلخوش کرده بودند که محبوبیت ترامپ در نظرسنجی ها هیچ گاه به پیروزی در صندوق های رای نخواهد انجامید.
ولی آشکار شد که ترامپ بهتر از آنان رای دهندگان را می شناسد. پیروزی های پشت سر هم ترامپ در انتخابات ایالتی در دو منطقه جداگانه در کشور، جمهوریخواهان را تکان داده و آنها را از خودانکاری بیرون آورده است. استیو اشمیت، از استراتژیست های برجسته جمهوریخواه در مبارزه انتخاباتی جان مک کین در 2008 و جورج دبلیو بوش در 2004 می گوید: «لحظه شگرفی است. سخت است که بدانیم چطور شد او در راه خود برای نامزدی حزب ناکام ماند.»
با کنار کشیدن بوش، جمهوریخواهان کهنه کار تنها یک پرچمدار دوست داشتنی را از دست نداده اند. آنها اکنون محروم از تنها بازدارنده نیرومند و برجسته ترامپ در مبارزه انتخاباتی شده اند. بوش در هر گفتاوردی و در هر گردهمایی، شگردها و جهان بینی و شایستگی و داوری ترامپ را زیر سوال می برد.
در جهان رنگ باخته آدمهای زمانه بوش که گیج شده اند حتی آمدن رئیس جمهور پیشین و دو تن از بانوان نخست کشور نتوانست هفته گذشته دیدگاه رای دهندگان را برگرداند. برخی زیرلب می گفتند که زمان آن رسیده تا واقعیت تازه را پذیرفت و آن اینکه، ترامپ چهره تازه حزب جمهوریخواهان است.
ترنت لات، رهبر اکثریت پیشین جمهوریخواهان سنا در زمان جورج دبلیو بوش در دیداری از کنگره به نمایندگان گفت: «باید با آن کنار بیاییم. شاید او تنها نامزد باشد.»
بوش را، که فرماندار پیشین فلوریدا بود، شماری از رای دهندگان کنار گذاشتند و او چاره ای نداشت مگر اینکه از رقابت های انتخاباتی آمریکا کنار بکشد. بوش که جلوی اشکهای خود را گرفته بود گفت: «مردم آیووا و نیو همپشایر و کارولینای جنوبی حرفهای خود را زدند و من به راستی تصمیم آنان را پاس می دارم.»
این برای مردی که یک سال پیش نماد همه ویژگی هایی بود که ریش سفیدان حزبش گمان داشتند رای دهندگان در یک رئیس جمهور دنبالش می گردند چرخشی شگفت انگیز بود؛ ویژگی هایی همچون کارکشتگی و مردم داری و گذشت و پیشینه خانوادگی.
حزب پرسکات بوش و جورج بوش و جورج دبلیو بوش هم اکنون حزب دونالد ترامپ است.
سال گذشته، رهبران حزب که از بوش درخواست کرده بودند تا به رقابت ها گام بگذارد و با اندوخته ای 100 میلیون دلاری که بی سابقه بود به مبارزه انتخاباتی او کمک مالی کردند خود را به این دلخوش کرده بودند که محبوبیت ترامپ در نظرسنجی ها هیچ گاه به پیروزی در صندوق های رای نخواهد انجامید.
ولی آشکار شد که ترامپ بهتر از آنان رای دهندگان را می شناسد. پیروزی های پشت سر هم ترامپ در انتخابات ایالتی در دو منطقه جداگانه در کشور، جمهوریخواهان را تکان داده و آنها را از خودانکاری بیرون آورده است. استیو اشمیت، از استراتژیست های برجسته جمهوریخواه در مبارزه انتخاباتی جان مک کین در 2008 و جورج دبلیو بوش در 2004 می گوید: «لحظه شگرفی است. سخت است که بدانیم چطور شد او در راه خود برای نامزدی حزب ناکام ماند.»
با کنار کشیدن بوش، جمهوریخواهان کهنه کار تنها یک پرچمدار دوست داشتنی را از دست نداده اند. آنها اکنون محروم از تنها بازدارنده نیرومند و برجسته ترامپ در مبارزه انتخاباتی شده اند. بوش در هر گفتاوردی و در هر گردهمایی، شگردها و جهان بینی و شایستگی و داوری ترامپ را زیر سوال می برد.
در جهان رنگ باخته آدمهای زمانه بوش که گیج شده اند حتی آمدن رئیس جمهور پیشین و دو تن از بانوان نخست کشور نتوانست هفته گذشته دیدگاه رای دهندگان را برگرداند. برخی زیرلب می گفتند که زمان آن رسیده تا واقعیت تازه را پذیرفت و آن اینکه، ترامپ چهره تازه حزب جمهوریخواهان است.
ترنت لات، رهبر اکثریت پیشین جمهوریخواهان سنا در زمان جورج دبلیو بوش در دیداری از کنگره به نمایندگان گفت: «باید با آن کنار بیاییم. شاید او تنها نامزد باشد.»
