تولید داخلی کره جنوبی در سال 2014 میلادی با 1.4 تریلیون دلار، در رتبه سیزدهم جهان قرار گرفته است. کره‌جنوبی با مساحتی کمتر از یک شانزدهم ایران، 30 میلیون جمعیت کمتر و منابع زیرزمینی و معدنی به مراتب کمتر، توانسته تولید ناخالص خود را به بیش از سه برابر ایران ارتقاء دهد و 16 پله بالاتر از ایران قرار گیرد.

گروه گزارش ویژه مشرق- در شرق آسیا کشوری 50 میلیونی وجود دارد که نه تنها برای خود تمدن چندهزارساله قائل است بلکه هم اکنون نیز با برترین قدرت‌های آسیا، هماوردی می‌کند. کوچک است اما انرژی زیادی دارد و این انرژی از رقابت آن با نزدیک‌ترین همسایه و بزرگترین دشمنش نشأت می‌گیرد. سریال‌هایی می‌سازد تا بگوید ما در سه هزارسال پیش، امپراتوری داشتیم و سریال‌هایی هم می‌سازد که بگوید جوانان امروز ما مثل جوانان آمریکا زندگی می‌کنند. سخن از کره است، از نوع جنوبی. حرف‌های ضدونقیضی در مورد کره گفته می‌شود و سفرهای برخی ایرانیان تحصیل کرده به این کشور نیز مزید بر این حساسیت شده است. حالا که صحبت‌هایی از لزوم افزایش رابطه اقتصادی ایران با آمریکاست، دست بر ساحل شرقی آسیا گذاشتیم تا ببنیم در آنجا چه خبر است و این همه هیاهو بر سر کدام واقعیت شکل گرفته است. بیطرفانه آغاز می‌کنیم و منصفانه به پایان می‌بریم.

گزارش‌های پیشین مشرق از قدرت‌های نوظهور: (هند - آلمان - برزیل - آفریقای جنوبی - اندونزی - قطر - مالزی)

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
آیا تاریخ و تمدن کره فقط به مجسمه‌های نمادین برای تفریح عابران تبدیل شده است؟


دوگانگی فرهنگی و استعمار ژاپن: مقدمه تقسیم سیاسی و رقابت اقتصادی با ژاپن


داستان را باید از تغییر سیاست خارجی ژاپن پس از 1894 میلادی شروع کنیم. نهضت میجی که حدود سی سال پیش آغاز شده بود، ژاپنی‌ها را به آن سطح از توسعه اقتصادی و نظامی رسانده بود که به تقلید از اروپاییان، فتح سرزمین‌های دیگر را آغاز کردند.

سال 1907 میلادی. شاه کوجونگ با فشار ژاپن از حکمرانی کره استعفا می‌دهد و پسرش بر تخت می‌نشیند. شاه جدید خیلی زود با یک بانوی ژاپنی ازدواج کرد و مقام «اشرافی» ژاپنی به او داده شد. سه سل بعد، کره رسماً تحت فرمانداری که نخست وزیر ژاپن تعیین می‌کرد، اداره می‌شد. تا حدود 10 سال، حتی کره‌ای‌ها حق انتشار روزنامه آزاد نداشتند، اما پس از تظاهرات مکرر در ژاپن، میزانی آزادی عمل به آنها داده شد.

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
ساختمان در خیابان کوکومون دوری سابق در شهر کیجو (سئول فعلی)

با این حال در دهه 1930 میلادی با تقویت نظامی‌گری در سیاست ژاپن، بار دیگر محدودیت‌هایی بر جامعه کره اعمال شد و حتی صحبت‌کردن به زبان ژاپنی در مدارس کره اجباری شد. معابد شینتو در قلمرو کره تأسیس شد و نهایتاً وقتی در سال 1937 میلادی، جنگ ژاپن علیه چین آغاز شد، کره‌ای‌ها هم به عنوان سرباز داوطلب در ارتش ژاپن استخدام می‌شدند. اواسط جنگ جهانی یعنی در سال 1943 میلادی ارتش ژاپن مجبور شد جوانان کره‌ای را به عنوان سرباز وظیفه به میدان جنگ بکشاند.

در طول این سال‌ها، سرزمین کره زیر کشت رفت به ویژه برای تأمین برنج ژاپن. کارخانجاتی نیز با هدف افزایش تولیدات، بویژه محصولات نظامی تأسیس شد که سرجمع، حدود 30% از اقتصاد کره را شامل می‌شد. اقتصاد کره، تماماً همچون سیاستش تحت مدیریت ژاپن بود.

در طول این سال‌ها، هنرمندان و نویسندگان کره‌ای استقبال زیادی از مکاتب اروپایی، آمریکایی و ژاپنی نشان دادند. رمان «اشک‌های خون» (Tears of Blood) یکی از اولین رمان‌هایی است که ضرورت تغییرات اجتماعی به تقلید از اروپا را مطرح کرد. رمان‌هایی نیز چون «بی‌احساس» (The Heartless) اثر یی وانگ سو به انکار ساختار سنتی خانواده پرداخت.

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
9 سپتامبر 1945 میلادی در پی محاصره ژاپن، پرچم آمریکا جای پرچم این کشور را در مقابل ساختمان دولت کره گرفت. گویا هنوز قرار نیست کره‌ای ها طعم استقلال را بچشند

در همین دوره، اندیشه‌های سوسیالیستی نیز از همسایه شمالی به قلمرو کره وارد می‌شد تا جایی که در سال 1925 میلادی، «فدراسیون هنرمندان پرولتاریا در کره» تأسیس شد تا با هماهنگی بیشتر به تقویت گرایش چپ در جامعه بپردازند. این فدراسیون 10 سال بعد توسط حکومت ژاپن سرکوب شد اما این مسأله مانع از ترویج اندیشه‌های سوسیالیستی نشد. در سال 1936، رمان «خانه» (Home) اثر یی کی یونگ به بدبختی‌های دهقانان بر اثر استعمار ژاپن واکنش نشان داد.


تقسیم دو کره: خواست مردم کره یا ابرقدرت‌ها؟

کره جنوبی، زاده دوران جنگ سرد است و در طول 25 سالی که از تخریب دیوار برلین می‌گذرد، بوی جنگ سرد در هیچ کجای جهان به اندازه شبه جزیره کره باقی نمانده است. همین مسأله نشان می‌دهد بدون فهمیدن نسبت کره جنوبی با جنگ سرد، نمی‌توان قضاوت درستی در مورد سیر تغییرات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آن در این سال‌ها داشت.

در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم و وقتی که آلمان فتح شده بود، متفقین متوجه آخرین غنیمت جنگ، یعنی ژاپن و مناطقی شدند که توسط این کشور اشغال شده بود. یکی از این مناطق، شبه جزیره کره بود که از سال‌ها پیش تحت حکومت ژاپن قرار داشت. ششم و نهم اوت 1945 میلادی، دو کلاهک هسته‌ای شهرهای ژاپن را شخم زد. همان موقع یعنی 8 آگوست، شوروی به ژاپن اعلام جنگ کرد و نیروهایش را به تصرف شبه جزیره کره و منطقه منچوری در چین فرستاد. 15 آگوست بود که ژاپن تسلیم بلاشرط خود را پذیرفت.

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
20 سپتامبر 1950 میلادی، سربازان کره‌ای و آمریکایی در کنار هم در برابر ارتش کمونیستی

آمریکا، چین و انگلیس پیش‌تر در کنفرانس قاهره در دسامبر 1943 توافق کردند که پس از پیروزی در جنگ، دست ژاپن را از سراسر مناطقی که از 1984 به بعد تصرف کرده بود، کوتاه کنند. این انجام شد اما توافقی که فرانکلین روزولت و جوزف استالین در کنفرانس یالتا مبنی بر لزوم تشکیل یک گروه معتمد بین المللی برای تعیین تکلیف کره پس از پایان جنگ، انجام داده بودند، عملی نشد زیرا شوروی از نزدیکی خود با کره استفاده کرده و خاک آن را اشغال کرده بود. بنابر این ترومن رئیس جمهور وقت آمریکا برای اینکه از قافله عقب نماند، به استالین پیشنهاد داد تا کره را میان خود تقسیم کنند. رفیق استالین پذیرفت به این امید که آمریکا نیز نیمه شمالیِ ژاپن یعنی منطقه هوکایدو را به شوروی بدهد.

چندین ماه گذشت و کره در دست دو کشور قرار داشت. تا اینکه وزرای خارجه آمریکا و شوروی در دسامبر 1945 میلادی در مسکو گرد هم آمدند. دوباره بر توافق قاهره تأکید شد تا یک «حکومت موقت دموکراتیک» 5 ساله زیر نظر کمیته معتمد بین المللی زمینه استقلال کره را فراهم سازد. همچنین یک «کمیته مشترک» نیز میان آمریکا و شوروی برای نظارت بر این روند، شکل گیرد. این پیشنهاد با مخالفت اکثر مردم کره مواجه شد، ولی کمونیست‌ها به تدریج تحت نفوذ شوروی نظر خود را عوض کردند. در این بحبوحه بودند سیاستمدارانی چون سانگمن ری که از فرصت برای تحکیم جایگاه سیاسی خود استفاده کردند.

«حزب کارگران شمال کره» در سال 1946 با حمایت شوروی تأسیس شد و همه نیروهای اجتماعی چپ گرا را زیر چتر خود جمع کرد. حداقل 10 هزار نفر از جوانان مناطق شمالی کره برای تربیت نظامی به شوروی برده شدند و 40 هزار جوان داوطلب کره‌ای در ارتش چین نیز به این کشور بازگشتند.

کمیته مشترک از مارس 1946 تا اکتبر 1947 میلادی در سئول به برگزاری جلسات متناوب پرداخت. شوروی تأکید داشت که فقط احزاب و گروه‌هایی بتوانند در تشکیل حکومت آینده کره نقش داشته باشند که با برنامه کمیته و کمیسیون هماهنگ باشند. منظور شوروی این بود که نیروهای طرفدار خود را در رأس حکومت کره بگمارد. طبیعتاً آمریکا مخالفت کرد.

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
ژنرال آمریکایی، مارک کلارک در حال امضای قرارداد آتش بس میان دو کره در 27 ژوئیه 1953

 تا سال 1950، ارتشی در شمال کره شکل گرفت که با برخی تجهیزات شوروی قدرت گرفته بود. ژوئیه 1950 میلادی، مناطق جنوبی کره که ارتش ضعیفی از میان نیروهای نظامی و پلیس گردآوره بود، ظرف چند روز در برابر ارتش پرانرژی کره شمالی تسلیم شد.  26 ژوئیه، ترومن که می‌دید شوروی در حال برهم زدن توافقات مشترک است، دستور حمله ناوها و جنگنده‌های آمریکایی به ارتش پیروز در کره را صادر کرد. چهار روز بعد، نیروهای زمینی نیز به خاک کره رسیدند. شورای امنیت سازمان ملل به درخواست ترومن وارد معرکه شد و 15 کشور به حمایت از کره جنوبی وارد جنگ با نیروهای تحت حمایت چین و شوروی شدند.

دلیل استمرار جنگ تا سال 1953 میلادی، امید هر دو طرف به تسخیر کل قلمرو کره بود. اما هر چه تلفات در دو سوی جبهه افزایش می‌یافت، امید هر دو برای رسیدن به این هدف، کمرنگ می‌شد. دلیل آن، نفرتی بود که جوان غرب‌گرا و جوانان سوسیالیست در کره نسبت به همدیگر پیدا کرده بودند. آنها خون هم را ریخته بودند و بعید بود بتوانند در یک قلمرو واحد دوام بیاورند. آمریکا و شوروی نیز به هدف خود رسیده بودند یعنی آمریکا ساکنان جنوب کره را با بروز و تداوم این جنگ، عملاً راضی کرده بود که نیازمند حضور پایگاهی از نظامیان آمریکایی هستند و الا ممکن است حیات سیاسی‌شان توسط شوروی خدشه‌دار شود. شوروی نیز همین کار را در کره شمالی کرده بود. دو کره با یک قرارداد آتش بس، و نه قرارداد صلح، موقتاً به جنگ پایان دادند، و این یعنی سرآغاز یک جنگ سرد میان دو کره با محوریت رقابت نظامی و اقتصادی.


آمارهای اقتصادی به نفع کره جنوبی شهادت می‌دهند

برگردیم به زمان حال. ژاپن، پیشتر سرزمین کره را تصرف کرده بود و کره شمالی نیز به عنوان یکی از اقمار شوروی، راهی متفاوت با سیاستمداران کره جنوبی به مردم خود پیشنهاد می‌کرد و هر آن انتظار می‌رفت با قدرت گرفتن، بار دیگر نسبت به تسخیر کره جنوبی طمع کند. بنابر این رقابت با این دو دو دولت، راهبرد اصلی در سیاست داخلی و خارجی کره جنوبی قرار گرفت. آمریکا نیز از این فرصت به خوبی استفاده کرد و این دو کشورِ تشنه توسعه اقتصادی، یعنی ژاپن و کره جنوبی را همچون زمینی برای کاشتن کارخانه‌های خود استفاده کرد.
 


توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
برنامه ریزی توسعه بر مبنای افزایش رابطه اقتصادی با سایر کشورها، هم دوره‌های رشد پرشتاب و هم سقوط ناگهانی را به ارمغان می‌آورد. بحران جنوب شرق آسیا در سال 1997-1998 و بحران اقتصاد جهانی در 2008-2009 میلادی دو نمونه از این سقوط‌های وارداتی در دو دهه گذشته بوده است

گزارش بانک جهانی نشان می‌دهد تولید داخلی کره جنوبی در سال 2014 میلادی، 1.4 تریلیون دلار است، در رتبه سیزدهم جهان (پایگاه‌های مختلف، از رتبه 12 تا 15 را درج کرده‌اند). ژاپن حدود 3.5 برابر کره در جایگاه سوم جهان است و از کره شمالی نیز به دلیل محدودیت‌های اطلاعاتی، آمار دقیقی در دست نیست. کره جنوبی از سال 1962 تا 1994 میلادی رشدی با میانگین 10% را تجربه کرده است. این نتیجه تلاش کشورهای غربی در تسهیل صادرات کره جنوبی است که منجر به رشد سالانه 20 درصدی در صادرات کره است. با این حال به پشتکار کره‌ای‌ها هم برمی‌گردد زیرا سالانه بیش از 30% از سود صادرات را به سرمایه‌گذاری مجدد اختصاص دادند.

کره جنوبی با مساحتی کمتر از یک شانزدهم ایران، 30 میلیون جمعیت کمتر و منابع زیرزمینی و معدنی به مراتب کمتر، توانسته است تولید ناخالص خود را به بیش از سه برابر ایران ارتقاء دهد و 16 رتبه بالاتر از ایران در رتبه بندی جهانی قرار گیرد.


از 15 مارس 2012 میلادی، قرارداد تجارت آزاد میان کره جنوبی و ایالات متحده اجرایی شده است و این بدان معنا است که بازار جدید برای تولیدکنندگان در هر دو کشور به وجود آمده است. بازار جدید یعنی امکان افزایش تولید و در نتیجه، اشتغال‌زایی. این از هوشمندی کره‌ای‌ها بود که ابتدا برای افزیش کیفیت محصولات داخلی تلاش کردند و سپس باب تجارت آزاد را چهارطاق باز کردند تا محصولات خارجی، شرکت‌های داخلی را ورشکست نکند.


توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
سئول، میزبان اوج شکوفایی و زیبایی کره جنوبی است


درآمد سرانه داخلی از 67 دلار در دهه 1950 به 22670 دلار در سال 2012 میلادی رشد کرده و از سال 1977 میلادی عضو انجمن بین المللی توسعه است تا به کشورهای فقیر برای رفع فقر در کنار توسعه یاری رساند. اساساً بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، نهادی است که قدرت‌های غربی برای مدیریت اقتصادی کشورهای همراه با خود تأسیس کردند. از این رو کره جنوبی از کشورهای فعال در بانک جهانی است و قراردادهای متعددی برای سرمایه‌گذاری مشترک با این سازمان بین‌المللی امضاء کرده است.


کره جنوبی یکی از اولین کشورهایی است که به عنوان عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD) کمک‌های مالی برای توسعه کشور خود دریافت کرد. سران کره آن چنان شاگرد خوبی برای کشورهای غربی بودند که در اجلاس گروه 20 در سال 2010 میلادی ریاست اجلاس را بر عهده گرفت. البته هیچ اشکالی ندارد که کره‌ای‌ها در یک بازی برد-برد با کشورهای غربی به توسعه کشور خود دست یافته باشند. نفس این موضوع، چیز بدی نیست؛ اما...


سربازان آمریکایی در خاک کره خانه دارند

کره شمالی در زمان جنگ دو کره، دستش پر بود. مردمش پردرآمدتر و منطقه سکونت‌شان پیشرفته‌تر بود. اما اکنون وضع تغییر کرده است. شاید در آن زمان پناه بردن به آمریکا برای نجات از فشار نظامی شوروی می‌توانست توجیهی داشته باشد، اما حالا چطور؟ شاید سرجمع تولید داخلی کره شمالی 40 میلیارد دلار باشد که درآمدی کمتر از 2000 دلار را به هر یک از 25 میلیون شهروندش می‌رساند. کره جنوبی اکنون حدود 40 برابر همسایه شمالی‌اش از قدرت اقتصادی برخوردار است و قدرت های جهان نیز پشتیبان او هستند. اما چگونه است که هنوز هم حدود 30 هزار نیروی نظامی آمریکا در کره‌جنوبی خانه دارند؟ این ارتش آمریکایی شامل یک مرکز فرماندهی و سه تیپ مسلح، هوانوردی و توپخانه است. چهار اسکادران آمریکایی F-16 و A-10  را نیز در پایگاه‌های ارتش کره جنوبی مستقر کرده‌اند.

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
مانورهایی نظامی آمریکایی-کره‌ای به صورت مستمر در دریا و زمین و هوا اجرا می‌شود تا پیام ویژه‌ای به کره شمالی و همچنین کشورهای مستقل‌تر مانند مالزی بدهد


توجیهی که سران کره جنوبی به مردم خود ارائه می‌کنند، وجود کره شمالی است. آنها مدعی هستند که کره شمالی حدود یک میلیون نیروی نظامی دارد که با هزاران تانک و نفربر، صدها هواپیما و هلیکوپتر جنگی و ده‌ها زیردریایی آماده نبرد علیه کره جنوبی هستند. کره جنوبی اما حدود 650 هزار پرسنل نظامی، 2300 تانک، 600 هلیکوپتر و ... در اختیار دارد. با این حال برخی کارشناسان با این آمار مخالفند زیرا فرسوده بودن تجهیزات کره شمالی و وجود مخالفان نظام حاکم در میان ارتش را در نظر نگرفته است. کره جنوبی یکی از پیشرفته‌ترین ارتش‌ها را در میان قدرت‌های همتراز خود دارد.


البته واقعیت آن است که وقتی دو کشور همسایه یا به بیان بهتر، دو گروه سیاسی در یک کشور نمی‌توانند به صورت متحد از منابع خود در برابر قدرت‌های جهانی حفاظت کنند و درون خود دچار انشعاب و دشمنی و خونریزی می‌شوند، طبیعی است که قدرت‌های جهانی از این سو و آن سوی جهان به عنوان دایه مهربان‌تر از مادر بر این کشور تجزیه‌شده حکومت می‌کنند. و الا اگر واقعاً حضور آمریکا برای تثبیت امنیت کره جنوبی، دلسوزانه است، چرا در طول این 60 سال نخواسته که با کمک‌های نظامی خود به ارتش کره جنوبی، این کشور را به یک قدرت نظامی تبدیل کند؟ چرا هنوز کره جنوبی یک ارتش نسبتاً کوچک و محتاج دارد؟ آیا این مدت زمان کمی بود؟ کره‌جنوبی مدعی شده در حال طراحی سیستم دفاعی مستقل است اما تا چه زمانی قرار است این تلاش‌ها به طول انجامد؟

اوضاع از این هم خراب‌تر است. حضور 30 هزار آمریکایی توجیهی است برای یک توافق عجیب میان سئول و واشنگتن: در شرایط بروز جنگ علیه کره جنوبی، یک ژنرال آمریکایی مسئولیت مدیریت جنگ و دفاع از کره جنوبی را برعهده می‌گیرد! با این حساب بهتر است نام کره جنوبی را بگذاریم ایالت جدید آمریکایی‌ها!

آخرین مانور مشترک کره جنوبی و آمریکا در استان پاچئون در شمال سئول برگزار شد. این مشق نظامی، آگوست امسال، ابعاد بی‌نظیری نسبت به گذشته داشت. کیم جونگ اون رهبر کره شمالی در واکنش به این مانور و پیرامون مذاکرات اخیر خود با کره جنوبی گفته است به جای مهارت مذاکره، بمب‌های اتمی کشورش را ارتقاء می‌دهد. پس از این توافق که در دهکده مرزی پان مون جوم برگزار شد، کره جنوبی فرستنده‌های رادیویی و تلویزیونی خود به قلمرو کره شمالی را خاموش کرد. کیم هم تأسف خود را از مجروح شدن دو سرباز کره جنوبی بر اثر انفجار مین ابراز کرد.

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
گروه موسیقی Beast، کنسرت‌های غربی خود را در سراسر کره اجرا می‌کند


آیا کره‌ای‌ها از سبک زندگی آمریکایی استقبال کرده‌اند
؟

KFC و مک‌دونالدز McDonald's و برگر کینگ Burger King. این گونه فست‌فودهای غربی در همه جای کره، به ویژه سئول به وفور یافت می‌شود. دیگر خبری از "هانبوک" بر تن زنان و مردان و کودکان کره‌ای نیست که نیست. هانبوک را می‌پوشند تا کمی طعم گذشته را بچشند و عکسی بیاندازند. مغازه‌های برند پر شده از دانش آموزان کره‌ای که به تقلید از سریال‌های پرفروش کشورشان، دنبال برندهایی چون Jeans و Guess و Polo و Guest و Prada و Channel و Cartiers هستند. سالن‌های مد پر شده از مانکن‌های کره‌ای که با لباس اروپایی در برابر عکاسان و فیلمبرداران رژه می‌روند و تنها هر از چندی نیز بنا به اقتضای بازار، از طرح‌های سنتی کره بر روی لباس‌های خود بهره می‌گیرند.

اگر پایتان به مدارس کره‌ای باز شود و هدفون برخی دانش آموزان را بر گوش بگذارید، موسیقی Rock یا Roll یا Pop می‌شنوید. اینجا خواننده‌های آمریکایی از خواننده‌های وطنی شناخته‌شده‌تر هستند و آوازه سبک‌های جدید آمریکایی از سبک‌های سنتی کره، پرطنین‌تر. کریسمس را خیلی‌ها جشن می‌گیرند و با سرو چراغان به استقبالش می‌روند، اما نوجوانان چیزی در مورد اعیاد کهن کره‌ای نشنیده‌اند.

توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
کیم چی، یکی از غذاهای سنتی ژاپن است که حالا در قالب‌های مدرن مانند پیتزا ارائه می‌شود تا بلکه جوانان را اینگونه به خود جذب کند


این همه بدون دلیل رخ نداده است. وفور اساتید دانشگاهی در کره که تحصیلاتشان را در آمریکا به پایان برده‌اند، وفور سریال‌هایی که ایده اصلی آنها روابط دوستانه میان چند پسر و دختر با پوشش‌های غربی در کافی شاپ و خیابان است و در کنار اینها، فروش بالای فیلم‌ها، سریال‌ها و مجلات آمریکایی، پشتوانه قدرتمندی فراهم ساخته تا این حرکت، هر چه بیشتر شتاب گیرد.

اینها بدان معنا نیست که همه کره‌ای‌ها آمریکایی شده‌اند. خیر. مخصوصاً عادات رفتاری آنها چندان عوض نشده. حتی در مورد سبک زندگی، یعنی خوراک و پوشش و تفریح و ... هم گروه‌های جدیدی پیدا شده‌اند که ندای بازگشت به فرهنگ اصیل کره ای و حفظ این میراث ملی را سر داده‌اند. تا کنون برخی از مدارس متوسطه به این موج پیوسته‌اند. اصلاً برخی گروه های اجتماعی به ویژه پس از بروز بحران اقتصاد جهانی در سال 2008 میلادی حرف از آمریکاستیزی می‌زنند و از تولید سریال‌هایی که گذشته کره را به نمایش درآورده یا حتی به صورت افسانه به تصویر بکشد، پشتیبانی می‌کنند. این چرخش فرهنگی می‌تواند دیدگاه کره‌ای‌ها را نسبت به روش تأمین امنیت ملی و رشد اقتصادی نیز تغییر دهد.


توسعه از نوع کره جنوبی: پیشرفت یا نفوذ؟
هانبوک، لباس اصیل کره ای، دیگر در خیابان‌های سئول قدم نمی‌زند


به هر حال فقط نسل آینده تعیین می‌کند که روند حرکت به سمت فرهنگ آمریکایی را متوقف می‌کند یا همان را به صلاح خود می‌داند.


جمع بندی

وضعیت فرهنگی و به تبع آن، سیاست خارجی و اقتصادی کره در حال تغییر است. کره جنوبی تلاش می‌کند از تبعیت کامل آمریکا خارج شود گرچه نیازی به آمریکاستیزی نمی‌بیند. این راه میانه، البته پس از بهره‌گیری مناسب از ظرفیت‌های جنگ سرد به دست آمده است. تحولات شش دهه اخیر در این کشور، یک مدل توسعه است که ایده اصلی آن، تبدیل شدن به یکی از اقمار قدرت برتر جهانی است تا او مجبور شود برای تبلیغ خود و جذب سایر کشورها به توسعه کشور شما بپردازد. لازمه این امر، تبادل فرهنگی و دانشگاهی، تعهدات نظامی و رعایت برخی رویکردها در سیاست خارجی است.

این مدل، مانند همه مدل‌های دیگر، خوبی‌ها و بدی‌هایی دارد و اگر ملت و دولت دیگری هزینه‌های آن را کمتر از منافعش ببیند، می‌تواند با لحاظ برخی شرایط بومی به تقلید از کره‌جنوبی بپردازد.
اما به نظر می‌رسد، اگر کره بزرگ از توان سیاسی و نظامی مستقل برای مبارزه با استعمار ژاپن برخوردار بود و نخبگان فرهنگی و اجتماعی آن به جای غرب‌زدگی و شرق‌زدگی در سال‌های بین دو جنگ، همدل و همراه بودند، اکنون نیاز نبود کره جنوبی چنین هزینه‌هایی را برای توسعه خود بپردازد.



منابع مورد استفاده و پیشنهادی:

مختصری از تاریخ کره، به روایت متن و تصویر
http://ww2db.com/photo.php
http://countrystudies.us/south-korea

ویژگی های اقتصادی کره جنوبی
http://ww.tradingeconomics.com/south-korea
http://www.worldbank.org/en/country/korea
http://databank.worldbank.org/data/download/GDP.pdf
https://ustr.gov/trade-agreements/free-trade-agreements/korus-fta

روابط نظامی با آمریکا
http://theweek.com/articles/570764/time-military-leave-south-korea
http://www.voanews.com/content/us-south-korea-hold-joint-military-drills/2935942.html


گزارشی مفصل از موج های مهاجرت کره‌ای ها به آمریکا و چندوچون زندگی آنها
http://www.everyculture.com/multi/Ha-La/Korean-Americans.html

فرهنگ آمریکایی در کره
http://www.topics-mag.com/globalization/culture-korea2.htm
http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.390.2981&rep=rep1&type=pdf
http://seoul.usembassy.gov/p_cul_main.html






تاریخ توسعه کره جنوبی از جنگ جهانی تا کنون. این مستند بر برنامه ریزی دولت (سرمایه گذاری در آموزش، عبور از چالش ها و ...) و روحیات مردم کره (فداکاری، اعتماد به نفس، پشتکار و ابتکار) تأکید می کند و البته تبعات این نوع از پیشرفت اقتصادی را گسترش فقر در برخی اقشار، شکاف میان شهر و روستا و آلودگی محیط زیست می داند.
https://www.youtube.com/watch?v=bJ0hMr5TSkI



از مانور نظامی مشترک میان کره جنوبی و آمریکا در سال جاری میلادی تحت نظارت فرماندهان آمریکایی تا ابراز خشم یک کره ای ملی گرا به سفیر آمریکا 
http://www.voanews.com/content/us-south-korean-military-drills-send-message-to-the-north/2681496.html


نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 63
  • در انتظار بررسی: 5
  • غیر قابل انتشار: 27
  • ۰۰:۲۷ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 2
    چی جز پیشرفت پیشرفت پیشرفت ندیدم
  • مهدی ۰۱:۲۱ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 2
    قسمت تهاجم فرهنگیشا اگه به جای کره ایران هم بزارید درسته !
  • ناصر ۰۱:۴۲ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    3 0
    من از نبود واقع نگری برخی مسولین و جریانها در کشور تعجب میکنم در همین کشور خود ما غرب گرایی ؛ تمدن و سنت گرایی عقب ماندگی محسوب میشه . آیا انکار میکنید؟ چشمها را باز باید کرد ما که کره جنوبی را نقد میکنیم که البته صحیح است باید بدانیم طیف وسیعی از جامعه خود ما تشنه غرب است استحاله شدیم فارغ ار تعارفات معمول باید فکری به حال فرهنگ خودمون کنیم در فرهنگ سازی خیلی جا موندیم حتی نخبگان ما هم در جنگ فرهنگی زیر بمباران شدید غرب هستند
  • ۰۲:۱۱ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    6 3
    دوست عزیز کره جنوبی فقط به فکر رفاه وپیشرفت هستند روی دین وطرز زندگی وکسب وکارمردم دخالتی نمی کنند درکشور های خاورمیانه بدلیل تعصبات قومی ودینی دخالت‌های دولت‌ها درزندگی وکسب و کار مردم هم اقتصاد دولتی است وهم مردم آزاد نیستید چون از نظر دولت ها اولویت اول به زور بردن مردم به بهشت است،
  • ۰۲:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 0
    امریکا در درجه اول و بخاطر خودش که میخواهد ثابت کند که بهترین نظام ، نظام سرمایه داریست به کشورهایی مثل کره جنوبی و آلمان غربی ( بعد از جنگ دوم ) کمک های فراوانی کرده و تسلیهاتی برای آنها فراهم کرده . و به موازات کشورهای رقیب ، مثل کره شمالی را تحت تحریم اقتصادی ، محاصره نظامی و فشار شدید تبلیغاتی قرار میدهد تا باعث ورشکستی و بد نامی دولت کره شمالی و نارضایتی مردم این کشور شود .
  • ۰۳:۲۸ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    1 0
    ما هم بس که سریال کره ای نشونمون میده صداوسیما چند وقت دیگه ملت تو خیابون با " هانبوک " دیده میشوند والا خودشون سریالهاشون نگاه نمیکنن ما...
  • سیری ۰۳:۴۸ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 0
    خوب که چی؟یعنی الان کره باید پادشاهی میموند؟جومونگ برا ملتش دنبال سنگ نمک میگشت؟الان کره اخه ما پیشرفته ایم؟ببین اینارو ول کن.راجب بیکاری بی پولی بگو. راجب ازدواج جونا فرار مغزها.اگه ژورنالیستین اینارو تحلیل کنید راه کار بدین.
  • ۰۴:۴۳ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    2 3
    توسعه به بهای کنارآمدن و به رسمیت شناختن سلطه استکبار جهانی و طاغوتهای متحد نظام سلطه جهانی که عاقبتی جز ذلت و بدبختی و عذاب قبر و آتش جهنم نداره به هیچ دردی نمیخوره
  • ۰۷:۱۸ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 1
    و شما که چقدر آرزو دارین امریکا از کره و ژاپن بره تا رفقای چینی و روسی شما به دو روز به خاک سیاه بشونن این دو کشور دوست داشتنی رو. اما باید خدمتتون عرض کنم........
  • ۰۸:۳۶ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    1 1
    کره جنوبی بهتره یا کره شمالی؟؟؟؟؟؟؟؟!
  • سیروس ۰۸:۳۶ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 1
    نه که در کشور ما(به تفکیک استان،استان لرستان) مردم هنوز با شال و ستره و گلونی در خیابانها قدم میزنند و آوای سه تار و کمتنچه و دف در همه خانه ها و کنسرت ها به گوش می رسد. سریال و فیلمهای سینمایمان هیچ تقلیدی از مظاهر غربی در خود نمیبیند. به گمان من کره ای ها مفهوم شعر مرحوم اقبال لاهوری بیشتر از ما برایشان آشکار بوده که علاوه بر رقص دختران بی حجاب علم و فن غرب را هم مد نظر داشته اند و ما هنوز در رقص دختران بی حجاب درجا میزنیم.
  • ۰۸:۴۸ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    2 0
    اینکه کشورهایی مانند کره جنوبی و فیلیپین مستعمره های جنسی برای آمریکایی هان، خیلی مهم تر از برخی مطالب ذکر شده در این مقاله است. بر اساس برآورد دولت کره جنوبی یک میلیون زن کره جنوبی به روسپی گری مشغول اند. و درصد قابل توجهی از تولید ملی و اقتصاد این کشور رو صنعت سکس تامین می کنه. مراجعه کنید به صفحه 4 (و 107 و 108) منبع زیر Jeffreys, S. (2009). The industrial vagina: The political economy of the global sex trade. London: Routledge.
  • ۰۹:۳۴ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    2 0
    سه چیز هست باعث شده اقتصاد کره جنوبی 3 برابر کشور ما باشد در صورتی که همه لحاظ.. از ما ضعیف ترن ، اولا در کشور ما در بخش هایی تفکر درست و سالم وجود ندارد مثلا در خودرو ، ما هسته ای هوافضا دفاعی و ... را بومی سازی می کنیم اما هنوز خودرو 25 سال پیش رو مونتاژ می کنیم و به بدترین کیفیت و بدترین خدمات به دو سه برابر قیمت می فروشیم در صورتیکه توانش را داریم مثل دنیا خودرو بسازیم و سود اصلی را در صادرات ببریم ، 2 . فساد ، در کشور ما فساد اگر پیدا شود دیر پیدا می شه بعد هم طول می کشد تا روند دادگاه طی شود 3 . آمریکا دستش پشت کرس ولی برای ما جفت پا می گیره چون مستقل هستیم .
  • شایان ۱۰:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 0
    کره مشکلات اقتصادی و بیکاری و ... رو حل کرده به چه قیمتی؟ زناشون دیگه هانبوک نمیپوشن. جووناشونم به جای غذای ژاپنی پیتزا میخورن!!!
  • ۱۰:۴۱ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    2 0
    خاصیت زشت ایرانی حسادته. من واقعا تعجب میکنم انقدر حسادت و کینه ورزی و بغض نسبت به کشوری که مردمش تلاش کردن تا حالا تونستن اسم و رسمی بین غولهای اول دنیا پیدا کنن؟ خوب مسئولین و دانشمندهای کشور ما هم تلاش کنن شاید تیری به تخته خورد ما هم از لیست کشورهای عقب افتاده و درحال رشد خارج شدیم. همینجور که تونستیم موشک بسازیم شاید بتونیم کارهای دیگه ای هم بکنیم. به دیگرا نسبت وابستگی دادن باعث نمیشه ماها مستقل به نظر بیاییم. کشوری که دسته بیل و پیرهن از چین وارد میکنه به خدا قسم مستقل نیست
  • ۱۰:۴۵ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    3 4
    کره جنوبی معجزه رود هان است که از یک کشور بسیار فقیر به کشور بسیار ثروتمند تبدیل شده است و یکی از دلایل آن تعامل سازنده با جهان از جمله آمریکاست
  • محمد ۱۰:۴۶ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 0
    مشرق خجالت نمی کشی از VOA news معاند منبع میذاری. از خبرگذاری های اسرائیلی هم خبر بذاری چندان بدمون نمیاد چون به قول حضرت حافظ حکم همان الماس در دهان سگ رو دارد. ولی خبر نوشتن از تعدادی خائن به اصل فایده ای ندارد و در جهت تبلیغ افکار مسموم این شبکه خواهد شد.
  • ۱۱:۱۵ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    4 1
    خیلی عالی بود. برای ساده لوح هایی که فکر میکنند مردم کشورهای پاچه خوار آمریکا خوشبخت میشوند. یادشان نرود خوشبختی پایدار در استقلال است نه نوکر بودن.
  • ۱۱:۳۲ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 3
    فرق بین کره جنوبی با کره شمالی ، همان فرق بین اصول گرایان و اصلاح طلبان است
  • محمد رضا ۱۱:۴۹ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    1 0
    مقاله خوبی بود اما بیشتر به بحث تاریخی پرداختید تا اصل موضوع... تهاجم فرهنگی در کشور ما بسیار بیشتر از کره جنوبی هست و ما بشدت اسیب پذیر تر هستیم... به هر حال فرهنگ انها در هر شرایطی به غرب و ولنگاری هایش نزدیک تر هست تا ما... این که بگوییم کره جنوبی پیشرفت کرده اما فرهنگش نابود شده درست هست اما این وضع برای ما خیلی بدتر هست... ما پیشرفت انچنانی ای(حداقل در بحث اقتصاد) نداشتیم اما فرهنگمان تخریب شده و مسلما در اینده بدتر هم یشود...نگاهی به خیابان های تهران و اصفهان و دیگر شهر ها بیندازید... این خیابان هست یا اتاق شوی لباس!؟
  • ۱۲:۱۴ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    2 1
    به عنوان یک دانشجوی علوم سیاسی گزارش بسیار سطحی بود. سعی کنید بر اساس یک متدولوژی مشخص بحث کنید. این گزارش صرفا یک سری داده بی ربط با یک پیش فرض سیاسی داخلی .ما نباید پیرو کره شویم. بود. مباحث بسیار مهمتری در این زمینه هست. کره به عنوان الگوی موفق تبعیت از سیاست های صندوق معرفی می شود اما بسیاری معتقدند صرفا بازی های سیاسی آمریکا شانس توسعه کره را افزایش داده . همان شانسی که عملا برای ارژانتین بر عکس عمل کرد.یا علی
  • ییی ۱۲:۲۰ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    2 1
    فعلا که گوشی ها و تلویزیون ها و تبلت های سامسونگ کره بازار ایران رو پر گرده این مهمه بقیش چرتو پرته.
  • ۱۲:۲۵ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    1 1
    یه مشت چرت و پرت نوشتی مشرق . کره جنوبی طی 30 40 سال به قطب صنعتی و تکنولوژی جهان تبدیل شده . به این میگن اقتصاد . ایران اگه سی سال دیگه در جا بزنه بازم نمیتونه به کره جنوبی برسه چون اونا با تمام کشورها مخصوصا آمریکا روابط خوبی دارن و از علم و تکنولوژیشون استفاده میکنند . نمونه شرکت سامسونگ که پردازنده های گوشی های اپل رو تامین میکرد یا شرکتهای خودرو سازیشون مثل KIA که داره الان بهترین ماشین ها رو تولید میکنه لطفا منتشر کن
  • سینا ۱۲:۳۰ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    2 0
    به نظر من تمام کشورهایی که باآمریکا هم پیمان شدند به ظاهر زندگی مرفهی دارند ولی بشدت بی محتوا ولی برای اونا مهم نیست برای ما چی بعنوان مسلمان میتوانیم خودمونو سرگرم ظواهر کنیم ولی از عالم معنا غافل بشویم عاقبت به خیری چی ؟
  • یار غریب ۱۳:۰۶ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 0
    خوب بود ولی در مورد اقتصاد و فرهنگ می شد کاملتر و جامع تر وارد شد از نظر سیاسی و نظامی این منطقه شناخته شده است
  • وحید ۱۳:۱۰ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    6 9
    کره برده آمریکاست هر از چند گاهی سربازان آمریکایی در خاک کره به دختران کره ای تجاوز میکنند و کره ای ها کاری از دستشون برنمیاد. ما کشوری نمیخوایم که زیر یوغ آمریکایی ها و غربیها باشه حتی به قیمت بهترین اقتصاد ما کشوری میخوایم با فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی با عزت و شرف وبا بهترین اقتصاد البته اقتصاد با مدیریت صحیح مسئولین قابل دسترسی هست ان شاء الله
  • آپاکالیپس ۱۳:۵۷ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    1 0
    نظم و انضباط ، شرط اصلی موفقيت
  • سامان ۱۵:۵۰ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 1
    این رمان ها از کجا در دسترس اند مشرق جان؟
  • ۱۸:۲۵ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 0
    کزه جنوبی امکانات داره و پیشرفت کرده ولی عملا اراده نداره. جالبه امریکایی نمی زارن کره جنوبی غنی سازی هم انجام بده.
  • سعید ۲۰:۵۹ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    0 1
    اینایی که زور زدی نوشتی مشرق جان نکات منفی بود 100 برابرش من برات نکات مثبت دارم که بنویسم بنویسم؟
  • ناشناس ۲۲:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    1 0
    ما بلاخره نفهمیدیم: هدف وسیله را توجیه میکند و یا وسیله هدف را توجیه میکند ؟؟؟ گرچه شخصا معتقدم "توجیه کردن" کارکردش فقط مختص کشوهای عقب مانده است
  • ناشناس ۲۲:۲۴ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۴
    1 1
    مدل توسعه کره بد مدل توسعه آلمان هم بد مدل توسعه برزیل و چین و ترکیه و ... هم بد مشرق جان:اولا ما نیاز به توسعه داریم یا نه ؟ دوما مدل توسعه خودمان،یعنی اختلاس،فساد،رانت،پارتی بازی ... چه عیب و ایرادی داره ؟
  • میلاد ۰۰:۴۳ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    0 1
    خب با چشم شیطان بهتر از این هم نمیشه دید
  • ۰۰:۴۴ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    2 2
    منفی دهنده ها دچار بیماری فقدان غیرت هستند
  • ۰۰:۴۹ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    0 0
    دوران دانشجویی در کره یکی از دانشجوهای ایرانی از یکی از نگهبانان کره ای یکی از پایگاه های آمریکایی در سئول پرسیده بود:شما اینجا چکار می کنید؟ گفته بود از آمریکاییها مواظبت می کنیم.پرسیده بود آنها چکار می کنند؟گفته بود:آنها از کره مواظبت می کنند! تناقظی بزرگ هست که کره ایها گرفتارشند. بخش عمده ای سرسپرده و دلسپرده آمریکا یا ژاپن هستند و عده ای کمتر ولی رو به فزونی به استقلال و ماهیت مستقل کره علاقمند ولی نباید انتظار داشت مثل ایران شعار مرگ بر آمریکا بدهند.
  • استاد دانشگاه امام صادق علیه السلام ۰۲:۲۰ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    3 0
    واقعا از سایتی مثل مشرق نیوز چنین مقاله ای بعیده!!...پیشرفت امثال کره جنوبی یا ژاپن یا حتی آلمان بیش از اینکه به خاطر اتحاد امریکا باشه به خاطر نوع خاص فرهنگ این کشور ها هست وگرنه بیش از دویست کشور دیگه هم با امریکا رابطه دارن و حتی اسراییل رو هم به رسمیت می شناسن در همین اطراف ما تمام کشورها اسراییل رو به رسمیت می شناسن ولی هیچ کدوم ژاپن یا آلمان نشدن!...یا امثال یونان قبرس گرجستان و خیلی کشورها در اروپا هیچ کدوم آلمان فرانسه یا انگلیس در اروپا نشدن.... فرهنگ یک ملت در توسعه تمدن حرف اول رو می زنه مثل خود امریکا ....ملتی که در فرهنگ اون ملی گرایی وطن پرستی تولید و از همه مهمتر کار افتخار هست و باز هم مهمتر قانون افتخار نباشه و برعکس یک شبه راه صدساله رو رفتن قانون گریزی دور زدن قوانین زیر آبی رفن نظارت ها جعل رشوه دادن جیب تو کشور تو هست مهم قبلیه و باند تو هست نه کشورت و ..افتخار باشه در اقتصاد با هر حکومت و رژیمی به هیچ سطحی از پیشرفت نمی رسه بله دوستان این واقعیت تلخ امروز ایران و اکثر کشورهای غرب آسیا و افریقا هست ما قبل از انقلاب دو قرن متحد ابرقدرت های زمان خودمون بودیم ولی هیچ وقت به اون آرزوهایی که در این متحد شدن می خواستیم نرسیدیم برعکس اون ابرقدرت ها و قدرت های سابق و فعلی جهان که هر وقت خواستن به هر چیزی رسیدن فرهنگ بنیان و بنیاد اصلی توسعه تمدن در هر ملتی هست ملتی که این رو از دست بده حتی اگز زمانی اولین امپراطوری باستان باشه کارش به جایی می رسه که........ ما زمانی باختیم که فرهنگ رو باختیم زمانی که ایرانی در خیابان ها افتخارش تقلید فرهنگی شد در حالی زمانی ایرانی هویت سازی می کرد نه تقلید!...
  • نصیر ۰۲:۲۶ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    2 0
    یه خورده عمیق تر فکر کنیم دوستان!....در دنیا کشورهای زیادی کره جنوبی نشدن شاید کلا ده کشور در حد این کشور نباشن..بهتر هست بپرسیم چرا اون 200 کشور دیگر دنیا مثل اینها نمیشن!؟؟؟...فکر کنم دلیل مهمتری از اتحاد با امثال روسیه چین یا امریکا داشته باشه...
  • ۱۳:۴۶ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    1 1
    عزیزم تا چند سال دیگه که نفت تموم بشه و هیچ تکنولوژی نداشته باشیم اونوقت بهتر یاد کره جنوبی می افتیم
  • ۱۴:۵۱ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    0 0
    بهتر است یک آمار نیز از رتبه خودکشی در کره جنوبی بدهید که بسیار بالاست، اگر این الگوی پیشرفت راهگشاست پس چرا اینقدر خودکشی بالاست.
  • ۱۵:۰۰ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۵
    0 3
    مردم کره هیچ هنری نداشتند جز این که مشرک بودند و در همسایگی چین و ژاپن بودند ، صهیونیست ها این کشور را انتخاب کردند و حمایت کردند برای توسعه و پیشرفت تا ژاپن یکه تازی نکند ، همانطور که حدود دویست سال قبل یا کمتر ژاپن را انتخاب کردند برای پیشرفت و توسعه تا حریفی در مقابل قدرت و توسعه کشور چین باشد صهیونیست ها سیاست حمایت از کشورهای شرقی مشرک را شروع کردند تا غرب مسیحی یکه تاز نباشد همانطور که حدود صد سال پیش ، بعد از دستیابی به اهدافشان در اروپا ، امریکا را حمایت کردند تا اروپا را عقب بزند و همانطور که از حدود چهارصد سال پیش برنامه ریزی و حمایت از اروپای مسیحی را در پیش گرفتند تا در مقابل اسلام خاورمیانه قد علم کند وگرنه یقین بدانید که اگر حمایت صهیونیست ها از صنعت و اقتصاد کره نبود ، مردم کره هیچ هنری نداشتند و در مقابل چین و ژاپن نه تنها عقب مانده اقتصادی و صنعتی بودند بلکه به لحاظ فکری و فرهنگی هم عقب مانده بودند ، هیچ وقت فراموش نکنید که کره ای ها بخشی از سپاه وحشی مغول بودند ، من چند وقت با چند تا از اینها برخورد حضوری داشتم ، به معنای واقعی کلمه بی ادب بودند
  • مهدی ۱۰:۳۷ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۶
    0 0
    اینایی که گفتین در گزارش اومده. ظاهرا برخلاف گزارش، مطالعه شما خیلی سطحی بوده
  • مهدی ۱۰:۳۸ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۶
    0 0
    اینایی که گفتی رو که همه میدونن اخوی. گفتن نداره
  • مهدی ۱۰:۴۱ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۶
    0 0
    مطمئنی همش نکات منفی بود؟ دوباره بخون
  • مهدی ۱۰:۴۵ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۶
    0 0
    شما میگی وقتی تقلید کردیم، فرهنگ رو باختیم و به تبعش تمدنمون از دست رفت. خب الان کره ای ها هم از تمدن غربی تقلید فرهنگی می کنن، پس چرا از نظر اقتصادی پیشرفت کردن؟ به نظرم نباید یک بعدی به قضایا نگاه کنین. در این گزارش، هم عوامل بیرونی و هم عوامل درونی پیشرفت کره مطرح شده. دوباره بخونین
  • مهدی ۱۰:۵۱ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۶
    0 0
    قدیمیه و احتمالاً به زبان فارسی و حتی انگلیسی ترجمه نشده. الان فقط تم اصلی اونها مطرح میشه توسط کسانی که در موردفرهنگ کره مطالعه می کنن. مگر اینکه تشریف ببرین کره
  • مهدی ۱۲:۰۵ - ۱۳۹۴/۰۷/۲۶
    0 1
    از استاد دانشگاه بعیده که نمیدونه در میان کشورهای اطراف ما، فقط دو سه کشور هست که اسرائیل رو به رسمیت شناختن و بقیه همچنان از این اقدام خودداری کردن. این بزرگترین مشکل اسرائیله که هنوز مردم همسایگان نزدیکش به حضورش راضی نیستن. این مقاومت ستودنی در مردم منطقه رو با یک جمله نادیده گرفتین و رفتین
  • هلیا ۱۵:۵۵ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۴
    0 0
    با عرض سلام خدمت نویسنده گرامی مطالبتون عالی بود چون چند وقتی بود که می خواستم درباره کره جنوبی اطلاعاتی به دست بیارم باتوجه به این که در مدیریت ما اشکال وجودداره اما این دلیلی نمیشه که ما عقب بشینیم اگه همه لوازم های صوتی تصویری کره ای هستند نمی تونیم کنارشون بذاریم اما می تونیم که کم تر ازش استفاده کنیم منظورم همین وقت کشی در شبکه های اجتماعی هستش که هیچ کدوم کره ای نیستند همچنین اگه زیاد ناراحت هستید درعمل همون فیلم های کره ای رو که تلویزیون نشون میده تحریم کنید نه اینکه تلویزیون رو خاموش کنید ودر پایان می خواستم بگم که تو هرشغل وصنف باهر درامد مالی هستید مهم نیست وقتی که دارید یه کاری رو انجام دهید فکرکنید رقیب تون یه کره ای هستش این کار براتون هم نون میشه وهم موقعیت کاری تون رو بهتر میکنه "عیب دیگران را دیدن هنر نیست اگر می توانید خودتان راپرورش دهید"
  • ناشناس ۱۲:۴۱ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۵
    0 1
    عزیزم تمام لباسای خودمون هم غربی هستن.
  • ۰۴:۴۱ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    0 1
    بدون هیچ اطاله کلام و اسارت در اسامی و برچسبهای زشت و زیبا و بدون صرف هزینه و تجربه نکبت باری کشورها میتوانند راهشان را انتخاب کنند کره جنوبی یا شمالی آلمان غربی یا شرقی آزمایشگاههای عینی توسعه و پیشرفت بودند
  • ۰۸:۰۴ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    1 0
    چی می زنی تا این حد توهم می زنی؟! این کشور ها با کار و تلاش به اینجا رسیدن نه شعااااااااااااااااااار!!
  • ۰۸:۲۲ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    0 0
    مرگ بر امریکا
  • ۰۸:۲۳ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    0 0
    آیا خودشون بهشتی اند که مارا بهشت میبرند؟
  • ۰۸:۲۷ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    0 0
    عاااالی بود دقیقا
  • ۰۸:۳۰ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    0 0
    نفت میدیم مبایل میگیریم به نظرت برد نکردیم؟ ما یه ماده بوگندوی بیریخت میدیم بهترین تکنولوژی جهانو از کفار میگیریم چشم ها را باید شست جور دیگری باید دید نزارین اقتصاد دانها گولتون بزنن
  • ۰۸:۳۱ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    1 2
    ایمان شرط اول موفقیت بعدش ولایت مداری بعدش توکل بر خدا
  • ۰۸:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    0 0
    عملا دوره نفت تموم شده
  • ۰۸:۳۵ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    0 0
    افکارت فسیل شده برادر
  • ۰۹:۰۵ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    1 0
    کشورهای مثل ژاپن، کره جنوبی، کانادا و حتی برخی کشورهای اروپایی، در حقیقت ایالت های نانوشته آمریکا هستند والسلام. خوب یا بدش را نمیدانم ولی نفسشون به آمریکا بنده و نوعی ارباب ـ رعیتی جمعی بینشان برقراره
  • ۱۰:۳۶ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    2 1
    شما دوست دارید روزها در کره شمالی زندگی کنید و شب ها در کره جنوبی بخوابید.
  • یک ایرانی ۱۱:۲۵ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    3 0
    روسیه و چین هم با آمریکا بدن و پیشرفت کردن پیشرفت فقط در دوستی با دشمن نیست! خودباوری و تلاش
  • حسین ۱۳:۲۴ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    3 1
    کره ایها بسیار اهل کار و تلاش هستند. طبیعی است که حکومتشان از نظر سیاسی درجه ۲ و تابع آمریکاست ولی از نظر اقتصادی بسیار کوشا هستند
  • ۱۳:۳۳ - ۱۳۹۵/۰۲/۱۳
    3 2
    می توان به پیشرفت ایرانی اسلامی رسید اما ما دو مشکل بزرگ داریم 1مردم تنبل 2دولت تنبل
  • M IR ۱۶:۱۰ - ۱۴۰۱/۰۵/۰۶
    0 0
    پیشنهاد میکنم هم شما مشرق نیوز و هم مخاطبین نظر یه کارشناس غیرایرانی رو درخصوص کره جنوبی مطالعه کنید

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس