***
کشورهای عربی از ایران پولدار به اندازه ایران مجهز به بمب اتمی می‌ترسند
روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی درباره ترس ساختگی کشورهای عربی از ایران اسلامی می‌نویسد: زمانیکه اوباما برای دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران آماده شد، انتظار داشت که این موفقیت بتواند آرامش را به فضای بحران‌زده خاورمیانه برگرداند، بحرانی که در نتیجه خروج آمریکا از منطقه با هدف ایجاد توازن قدرت بین کشورهای رقیب در این منطقه یعنی عربستان و یمن بوجود آمد.
حمله سعودی‌ها به حوثی‌ها در یمن که طبق ادعای مقامات عربستان از حمایت ایران برخوردارند نمونه واضح این دغدغه محسوب میشود. ایران برنده واقعی حمله آمریکا به عراق در سال 2003 بود، حمله‌ای که منجر به سرنگونی رژیم صدام حسین و روی کار آمدن حکومت شیعیان در این کشور شد. ظهور داعش در عراق و سوریه باعث شد که آمریکا دوباره به صحنه عراق برگردد، اما اتکای دولت عراق در میدان نبرد بیشتر به نیروهای سپاه پاسداران و نیروهای شیعی مورد حمایت ایران است.
در سوریه بحران‌زده هم، حکومت بشار اسد نیز مورد حمایت ایران و گروه‌های نیابتی شیعی از قبیل حزب‌الله لبنان می‌باشد. مشکلات ارتش سوریه برای تامین نیروی نظامی باعث شده است که حزب‌الله تعداد نیروهای خود را در این کشور دوبرابر کرده و آنرا به 6000 تا 7000 نفر برساند.
در این فضا، سران عرب آنقدر که درباره افزایش قدرت ایران در نتیجه برداشته شدن تحریمهای اقتصادی نگران هستند درباره دستیابی ایران به بمب اتم نگران نیستند. آنها دیده‌اند که ایران چقدر خوب از پول اندکی که در اختیار دارد استفاده می‌کند و آنها نمی‌توانند از پولهای هنگفت خود استفاده مفیدی داشته باشند. سوریه نشان میدهد که موضوع پول چقدر اهمیت دارد.
حفظ بشار اسد در قدرت در سال 14-2013 برای ایران نزدیک به 10 میلیارد دلار هزینه دربرداشت. اما حالا با بحرانی شدن اوضاع سوریه، اسد به پول بیشتری نیاز دارد. با این حال، حامیان اصلی اسد یعنی ایران و روسیه با سقوط قیمت نفت مواجه هستند و نمی‌توانند کمک زیادی کنند. وزیر دفاع سوریه در سفر اخیر خود به ایران به دنبال دریافت 6 میلیارد دلار بود که توانست موافقت مقامات ایران برای پرداخت تنها یک میلیارد دلار را بگیرد. اما برداشته شدن تحریمها و ورود پولهای بلوکه شده به داخل ایران می‌تواند اوضاع را تغییر دهد.
ایران به سرعت در حال افزایش توان سایبریش است
پایگاه فری بیکن درباره توان سایبری جمهوری اسلامی می‌نویسد: ایران به سرعت در حال افزایش تون سایبری خود می باشد و گزارشات اخیر نشان میدهد که تهران در نظر دارد تا حملات سایبری را علیه زیرساختهای حیاتی جهانی انجام دهد.
این گزارش پنج صفحه‌ای همچنین می‌گوید: هکرهای ایرانی در بسیاری از عملیاتهای که منجر به وارد آمدن خسارت به بخش خصوصی شده است شرکت داشته‌اند.
هکرهای ایران زمانی تنها می‌توانستند که وب‌سایتها را از دسترس خارج نمایند و دیگر حملات غیرمخرب را انجام دهند، اما آنها حالا می‌توانند بدافزارهایی را طراحی کنند تا به اهداف خاص آسیب برسانند. در سالهای اخیر ایران حملات سایبری زیر را انجام داد:
1. اختلال سایبری برای مقامات دولت آمریکا که در مساله عدم‌تکثیر دخیل بودند؛
2. حمله سایبری به تاسیسات نفتی آرمکو متعلق به عربستان در سال 2012 که 30000 رایانه را تخریب کرد؛
3. حملات سایبری به سیستم ارتباطی رژیم صهیونیستی در جریان درگیری این رژیم با حماس در سال 2014؛
4. هک کردن اینترانت نیروهای تفنگدار آمریکایی در سال 2012؛
5. حمله وسیع انکار سرویس علیه بانکهای آمریکایی در سال 2012؛ و
6. استفاده از بدافزار حذف‌کننده علیه شبکه‌های یک شرکت شرط‌بندی آمریکایی در لاس‌وگاس
جیمز کلپر مدیر آژانس اطلاعات ملی آمریکا درباره توان سایبری ایران گفت: ایران به حملات سایبری به عنوان یکی ازابزارها نامتقارن برای انتقام گرفتن از دشمنان خود نگاه می‌کند.
در این گزارش چهار روند برای فعالیتهای سایبری ایران مشخص شده است: انتقام، هماهنگی بین سایبر و راهبرد سیاسی، افزایش پیچیدگی فنی، و تمرکز بر حمله به زیرساختهای حیاتی.
زیرساختهای حیاتی شامل شبکه‌های رایانه‌ای می‌شوند که بخشهایی از قبیل مالی، حمل و نقل، آب، بهداشت، امنیت، مخابرات، و توزیع برق را کنترل می‌کنند.
کشورهای عربی خیلی بیشتر از ایران در زمینه نظامی هزینه می‌کنند
طبق گزارش جدیدی که توسط آنتونی کوردزمن در مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی منتشر شده است، کشورهای حاشیه خلیج فارس برتری مشهودی نسبت به ایران هم به لحاظ میزان هزینه‌های اخیر نظامی و هم به سبب میزان و کیفیت واردات تسلیحات و فناوری نظامی دارند. در این گزارش آمده است:
1.
محدودیتهای هزینه‌های نظامی ایران لزوماً عمدی است چرا که این کشور به سبب
تحریمهای اقتصادی و فشارهای بین‌المللی با تولید ناخالص داخلی پایین و نیاز
به حمایت مالی از جمعیت بالای خود مواجه است. ایران با تحریمهای فزاینده و
فلج‌کننده‌ای مواجه بوده است که باعث کاهش ارزش پول ملی این کشور، کاهش
صادرات نفت؛ اختلال در تجارت، تورم بالا، اقتصاد ضعیف شده است. کشورهای عضو
شورای همکاری خلیج فارس هیچ‌گاه با این چالشها مواجه نبودند.
2. اصلاً عجیب نیست که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس روی هم بیش از ایران پول صرف برنامه‌های نظامی خود می‌کنند. عربستان سعودی در سال 2012 به تنهایی تقریباً 56.5 میلیارد دلار صرف مسائل نظامی کرد. این درحالیست که بودجه دفاعی ایران تقریباً 10.6 میلیارد دلار بود. روی هم رفته، کشورهای عربی تقریباً 98.5 میلیارد دلار صرف ارتشهای خود کرده‌اند که این میزان خیلی بیشتر از هزینه‌های نظامی ایران است. این بودجه بالا سبب شده است تا کشورهای عربی در زمینه فناوریهای، تسلیحات و تجهیزات دفاعی جدیدتر سرمایه‌گزاری کنند.
3. برآوردهای موسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی (IISS) درباره کل هزینه‌های نظامی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نشان میدهد که این کشورها خیلی بیشتر از ایران هزینه صرف ارتش خود کرده‌اند. عربستان سعودی به تنهایی 5 برابر ایران و امارات تقریباً دو برابر ایران بودجه صرف مسائل نظامی کرده‌اند. و کشورهای عربی روی هم 9 برابر ایران هزینه نظامی داشته‌اند.
4. داده‌های انستیتوی بین المللی تحقیقات صلح استکهلم (سیپری) همین مساله را نشان میدهد.
5. داده‌های منتشر شده توسط سرویس تحقیقات کنگره آمریکا نشان میدهد که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بین سالهای 2004 تا 2011 بیش از 38.5 میلیارد دلار صرف خرید تجهیزات نظامی جدید کرده‌اند: این میزان 35 بار بیشتر از ایران است که تنها 1.1 میلیارد دلار در این زمینه هزینه کرده است.
6. داده‌های انستیتوی بین المللی تحقیقات صلح استکهلم همچنین نشان میدهد که کشورهای حاشیه خلیج فارس در زمینه واردات سلاح هم از ایران جلوتر بوده‌اند. میزان هزینه نظامی این کشورها در این حوزه در مقایسه با ایران درسالهای 1997-2007 هفت به یک، در سالهای 2004-2008 ده به یک، در سالهای 2009-2013 سی و سه به یک و در سالهای 2007-2014 بیست و هفت به یک بوده است.
7. کشورهای عربی بین سالهای 2004 تا 2008 از امتیاز ویژه‌ای در زمینه تخصیص بودحه برای واردات تسلیحات و همچنین دسترسی به تسلیحات آمریکایی و اروپایی برخوردار بوده‌اند.
8. فاصله بین ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس از سال 2009 تا 2014 بیشتر شد. در این دوره، واردات تسلیحات عربستان 18 برابر و امارات 16 برابر ایران شد.
مزیت کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در واردات تسلیحات و فناوری نظامی تا حدی به علت عدم وجود نیروهای نظامی استاندارد و عدم هماهنگی بین این کشورها و در نتیجه خرید تجهیزات متفاوت از کشورهای متفاوت و همچنین عدم وجود دکترین، آموزش، تامین و پشتیبانی مناسب کاهش یافته است.
2. اصلاً عجیب نیست که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس روی هم بیش از ایران پول صرف برنامه‌های نظامی خود می‌کنند. عربستان سعودی در سال 2012 به تنهایی تقریباً 56.5 میلیارد دلار صرف مسائل نظامی کرد. این درحالیست که بودجه دفاعی ایران تقریباً 10.6 میلیارد دلار بود. روی هم رفته، کشورهای عربی تقریباً 98.5 میلیارد دلار صرف ارتشهای خود کرده‌اند که این میزان خیلی بیشتر از هزینه‌های نظامی ایران است. این بودجه بالا سبب شده است تا کشورهای عربی در زمینه فناوریهای، تسلیحات و تجهیزات دفاعی جدیدتر سرمایه‌گزاری کنند.
3. برآوردهای موسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی (IISS) درباره کل هزینه‌های نظامی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نشان میدهد که این کشورها خیلی بیشتر از ایران هزینه صرف ارتش خود کرده‌اند. عربستان سعودی به تنهایی 5 برابر ایران و امارات تقریباً دو برابر ایران بودجه صرف مسائل نظامی کرده‌اند. و کشورهای عربی روی هم 9 برابر ایران هزینه نظامی داشته‌اند.
4. داده‌های انستیتوی بین المللی تحقیقات صلح استکهلم (سیپری) همین مساله را نشان میدهد.
5. داده‌های منتشر شده توسط سرویس تحقیقات کنگره آمریکا نشان میدهد که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بین سالهای 2004 تا 2011 بیش از 38.5 میلیارد دلار صرف خرید تجهیزات نظامی جدید کرده‌اند: این میزان 35 بار بیشتر از ایران است که تنها 1.1 میلیارد دلار در این زمینه هزینه کرده است.
6. داده‌های انستیتوی بین المللی تحقیقات صلح استکهلم همچنین نشان میدهد که کشورهای حاشیه خلیج فارس در زمینه واردات سلاح هم از ایران جلوتر بوده‌اند. میزان هزینه نظامی این کشورها در این حوزه در مقایسه با ایران درسالهای 1997-2007 هفت به یک، در سالهای 2004-2008 ده به یک، در سالهای 2009-2013 سی و سه به یک و در سالهای 2007-2014 بیست و هفت به یک بوده است.
7. کشورهای عربی بین سالهای 2004 تا 2008 از امتیاز ویژه‌ای در زمینه تخصیص بودحه برای واردات تسلیحات و همچنین دسترسی به تسلیحات آمریکایی و اروپایی برخوردار بوده‌اند.
8. فاصله بین ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس از سال 2009 تا 2014 بیشتر شد. در این دوره، واردات تسلیحات عربستان 18 برابر و امارات 16 برابر ایران شد.
مزیت کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در واردات تسلیحات و فناوری نظامی تا حدی به علت عدم وجود نیروهای نظامی استاندارد و عدم هماهنگی بین این کشورها و در نتیجه خرید تجهیزات متفاوت از کشورهای متفاوت و همچنین عدم وجود دکترین، آموزش، تامین و پشتیبانی مناسب کاهش یافته است.
آمریکا باید به دغدغه‌های کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس توجه کند
روزنامه
گالف‌نیوز چاپ امارات در گزارشی درباره حرفهای تکراری این روزهای کشورهای
عربی درباره افزایش نفوذ ایران در منطقه می‌نویسد: اولین اجلاس کشورهای عضو
شورای همکاری خلیج فارس با آمریکا در کمپ‌دیوید فرصت بسیاری مهمی برای
جهان عرب است تا دغدغه‌های خود را به برای ابرقدرت جهان روشن سازد.
مساله‌ای فوری که باید به آن پرداخته شود دخالت ایران در امور کشورهای عربی
است و این مساله نیاز به شناخت راهبردی برای ایجاد دولتهای ملی در
کشورهایی دارد که دولتهای آنها ساقط شده است و در نتیجه در این کشورها
تندوری شایع شده است.
توافق هسته‌ای با ایران در صدر دستورکار این
کشورها قرار دارد. نگرانی کشورهای عربی این است که این توافق هم به
تحریمهای ایران و هم به انزوای این کشور پایان خواهد داد. این در حالیست که
ایران همچنان به اقدامات خود در عراق، سوریه، لبنان، بحرین و یمن ادامه
میدهد. هرچند که ممکن است که دیگر برای افزودن بندی در مذاکرات درباره
مسائل امنیتی خیلی دیر شده باشد، اما اعراب از این مساله واهمه دارند که
آمریکا ممکن است تصمیم بگیرد که رفتار خطرناک ایران را نایده بگیرد. آمریکا
باید مسئولیت دفاع فعال از کشورهای عربی را در برابر ایران بر عهده بگیرد.
گزارشی از کارنامه همکاری جهانی: مناسب برای ایران و بد در سوریه
پایگاه ان‌پی‌آر می نویسد: سال گذشته برای جرهان بیسار غم‌انگیز گذشت: کشتار در سوریه، الحاق کریمه به روسیه و شیوع بیماری ابولا در آفریقای غربی.
اما چیزی هم هست که آن را تحسین کنیم؟ شورای روابط خارجی آمریکا و 25 موسسه سیاسی بین‌المللی که در گزارشی مشترک درباره اینکه جامعه جهانی سال گذشته چطور عمل کرده است اعلام کرده‌اند که فشارهای بین‌المللی هماهنگ باعث شد که ایران پای میز مذاکره برای حل پرونده هسته‌ایش بیاید. تلاشهای منع تکثیر از این موسسات نمره بالای دریافت کرد.
اما چیزی هم هست که آن را تحسین کنیم؟ شورای روابط خارجی آمریکا و 25 موسسه سیاسی بین‌المللی که در گزارشی مشترک درباره اینکه جامعه جهانی سال گذشته چطور عمل کرده است اعلام کرده‌اند که فشارهای بین‌المللی هماهنگ باعث شد که ایران پای میز مذاکره برای حل پرونده هسته‌ایش بیاید. تلاشهای منع تکثیر از این موسسات نمره بالای دریافت کرد.
آموس یالدین فرمانده اسبق ارتش رژیم صهیونیستی که در حال حاضر رئیس موسسه مطالعات امنیت ملی در تل آویو است گفت: رژیم بی‌سابقه تحریمها علیه ایران نشان داد که اقدام قاطع و هماهنگ بین‌المللی در جبهه اقتصادی می‌تواند دستاوردهای دیپلماتیک چشمگیری را به ارمغان آورد. سال 2014 نشان داد که می‌توان به شکل کارآمدی مانع تکثیر هسته‌ای شد.
البته، حتی این پیشرفت هم مخالفان خودش را دارد. نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی یکی از مخالفان سرسخت مذاکرات هسته‌ای با ایران محسوب میشود.
در دیگر جبهه‌ها، همکاری جهانی متوسط تا ضعیف ارزیابی شد. به عنوان مثال، تلاشهای بین‌المللی برای ممانعت از بحرانهای داخلی ضعیف‌ترین نمره را دریافت کرد.
مایکل فولیلاو مدیر اجرایی موسسه سیاست بین‌الملل استرالیا گفت: جامعه جهانی در سازمانی ملل توفیقی در انجام وظیفه‌اش در حفاظت از شهروندان در برابر بحرانهای خشونت‌بار نداشتند. بدترین نمونه این مساله سوریه است.
در دیگر جبهه‌ها، همکاری جهانی متوسط تا ضعیف ارزیابی شد. به عنوان مثال، تلاشهای بین‌المللی برای ممانعت از بحرانهای داخلی ضعیف‌ترین نمره را دریافت کرد.
مایکل فولیلاو مدیر اجرایی موسسه سیاست بین‌الملل استرالیا گفت: جامعه جهانی در سازمانی ملل توفیقی در انجام وظیفه‌اش در حفاظت از شهروندان در برابر بحرانهای خشونت‌بار نداشتند. بدترین نمونه این مساله سوریه است.
