سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

آیا این اغتشاشات کور تمام می‌شود؟

اغتشاشات کور و تجمعات جزیره ای روزهای گذشته این ذهنیت را ایجاد کرده است که شاید اغتشاشات اخیر قرار است دنباله‌دار باشد!

برخی حتی این سوال را مطرح می کنند که چرا بر خلاف فضای عمومی ایجاد شده پس از 9 دی یا پس از آبان 98 اما این بار همچنان شاهد اغتشاشات کور هستیم و چرا قضیه تمام نمی شود؟

این سوالات در کنار حوادث اخیر در زاهدان و... اگر با "تحلیل صحیح" و نگاه قابل اثبات مورد نظاره قرار گیرند؛ نتایج جالبی به دست می آید.

*قبل از هرچیز باید اشاره و تأکید کرد که حوادث اخیر هرگز نه با حضور مفهومی به نام "مردم" صورت یافتند و نه موضوعیتی به نام "اعتراض" داشتند.

در واقع ما با مفهوم "اغتشاش" مواجه بوده ایم.

زیرا حوادث اخیر اولا پر از خشونت بود، ثانیا مطالبه خاصی نداشت، ثالثا مورد تشویق ویژه شبکه های تروریستی خارجی قرار گرفت و رابعا از حیث میزان و تعداد و فراگیری نیز هرگز در یک سطح عمومی دیده نشد.

اکنون میتوان در سطحی واقعی‌تر به رخدادها نگریست و سوال اصلی را در حیطه قابل لمس تری دنبال کرد...

در بحث ادامه یافتن اغتشاشات جزیره ای و حرکات کور  همچنین باید به این تجربه تلخ اما مهم نیز عنایت داشت که پس از حادثه کوی دانشگاه در سال 78؛ تا چند سال شاهد تجمعات کور در حوالی تیرماه بودیم. و این مسئله دیگر برای نیروهای امنیتی و شهروندان نیز عادی شده بود که همه ساله باید در حوالی تیرماه منتظر چند اغتشاش در چند نقطه از برخی کلانشهرها باشند.

غائله ای که البته به مدد گذشت سالیان، عیان شدن بی فرجامی اغتشاش علیه نظام اسلامی و بی تفاوتی مردم نسبت به حرکات اراذل و اوباش بالاخره پایان یافت و به تاریخ پیوست.

اغتشاشات هفته های اخیر که حتی پس از تجمع امت رسول‌ا... در تهران و چند شهر دیگر؛ همچنان ادامه یافته اند نیز شامل قواعد پیش گفته است. تجمعات و شعارهای کور عده ای از اراذل و اوباش و چند فریب خورده که حالا دیگر همه مردم فهمیده اند در انتهای آن هیچ خبری غیر از ناامنی و کساد شدن بازار و فتنه انگیزی نیست.

لذا می توان صریحا به سوال اصلی این متن پاسخ داد که این حوادث و رخدادهای کور نیز به مدد تدبیر حاکمیت و بصیرت مردم تمام خواهد شد و عصای موسی(ع) در مقابل کید ساحران پیروز خواهد شد.

در اینجا بیان این نکته ضروریست که اعتراض یا تجمعی که مردم (در مفهوم واقعی) در آن حضور داشته باشند مختصات خاصی دارد. از جمله اینکه مجوز دارد، در خطوط و محدوده تعیین شده از سوی پلیس برگزار می شود، مسئول مشخص حقیقی و حقوقی دارد، خبری از توهین به کشور در آن نیست، لیدر خارجی ندارد و پرچم کشور به نشانه احترام به پلیس، امنیت ملی و آرمان یک کشور در آن حمل می شود.

این فاکتورها یک مرز دقیق تمایز بین اراذل با مردمی است که اگر هم اعتراضی دارند، اعتراض عقلانی خود را در چارچوب قوانین و ظرفیت های دموکراتیک نظام مطرح کنند.

تأکید می شود که "ژست لزوم اعتراض مسالمت آمیز در ایام وقوع اغتشاشات کور" نیز در واقع بازی در زمین آشوبگران است و مردم و چشمان آگاه جامعه باید نسبت به کسانی که چنین بهانه هایی را در بحبوحه خرابکاری ها مطرح می کنند به دیده تردید نگاه کنند.

*** 

"حجاب و امنیت"

وای به حال آنها که خواسته‌های تاریخی ایرانیان را نمی‌دانند!

محمدتقی فاضل میبدی، فعال اصلاح طلب و از اعضای تشکل موسوم به مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه در بخشی از یک مصاحبه با جماران پیرامون اغتشاشات اخیر گفته است: 

"اگر خواسته باشیم فرافکنی کنیم و بگوییم -تجمعات اخیر- همه اش به تحریک آن طرف مرزها است و کشورهای خارجی دارند این کارها را می کنند، تحریک کننده هستند، عوامل نفوذ دارند و چند نفر از آنها را دستگیر کرده ایم، نقطه ضعف را نشان می دهد. یعنی نظامی که بعد از 43 سال نتوانسته جلوی عوامل نفوذ را بگیرد و اینقدر قدرت دارند که مردم را به خیابان بکشانند، وای به حال ما."[1]

*میبدی موارد عقلانی ابراز شده از سوی دستگاه ها و رجال امین کشور بعنوان عوامل اغتشاشات اخیر را کوچک شمرده و در طرح استدلال برای این تخفیف نیز اظهار میکند نظامی که بعد از 43 سال نتوانسته جلوی عوامل نفوذ را بگیرد و اینقدر قدرت دارند که مردم را به خیابان بکشانند، وای به حال ما!

گویا آقای میبدی حتی اهل مطالعه یا خوانش اخبار هم نیست و نمی بیند که در حکومت فرانسه پس از بیش از 200 سال هم حوادث تروریستی رخ می دهد و در آمریکا بعنوان یک مدعی امپریالیسم جهانی نیز شاهد حوادث تروریستی هستیم.

جالب است که میبدی به عنوان یک صاحب عمامه گویا از قضایای نفوذ در سپاه امیرالمومنین(ع) در جنگ صفین و نفوذ معاویه در میان سپاه امام مجتبی(ع) نیز بیخبر بوده و عملا تاریخ اسلام را هم نمی شناسد.

دو دیگر اینکه میبدی این نکته را هم گویا نمی داند که حجاب و امنیت دو خواسته همیشگی و تاریخی ایرانیان بوده است و کسی که بر این دو خدشه وارد می کند یا ایرانی نیست یا هویت خود را به اجنبی فروخته است.

فلذا اینکه گفته شود اگر نفوذ هست پس وای به حال ما(!) سخنی است از سر تجاهل و بیخبری.

مسئله نفوذ و تربیت عواملی در یک کشور بعنوان آلت دست؛ از آنجا که با خواسته های شخصی انسان ها در ارتباط است؛ هرگز و در هیچ حکومتی قابلیت صفر شدن ندارد. و اسباب آبروریزی هم نیست. بلکه آبروریزی و وای به حالی آنجاست که یک حکومت نتواند در مقابل این نفوذ خارجی به وادی استقرار برسد و مثلا تجزیه شود.

در اینجا البته باید به یک "وای به حالی" نیز اشاره کرد که شامل اردوگاه اصلاحات شده است و آن اینکه می بینیم برخی رجال این جریان در قضایای اخیر به جای اینکه در زیر پرچم نظام اسلامی و عقلانیت قرار گیرند اما در سمت اراذل و اوباش قرار گرفته اند و با تحلیل های غلط، با تجاهل، با مردم خواندن اراذل و با تحکم به نظام اسلامی برای عقب نشینی از سیاست های عقلانی خود عملا به فرماندهان کت و شلواری اغتشاشات بدل شده و آتش به معرکه می رسانند.

این رفتار غلط یقینا در تاریخ ثبت خواهد شد و وای به حال روزی که جامعه عوامل اصلی اغتشاشات رخ داده طی 12 سال اخیر در کشور را بشناسد...

***

1_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1568900