به گزارش مشرق، دولت حسن روحانی که از سال 92 با کمک جریان سیاسی اصلاح طلب روی کار آمده، بی عملی و بدعملی در حوزه اقتصاد به ویژه در بخش مسکن را به حد اعلی رسانده، و با اینکه با مسکن مهر (ابتکار دولت قبل) انواع و اقسام دشمنی را روا داشته، خودش هم هیچ برنامه ای برای صاحب خانه شدن اقشار فقیر و متوسط نداشته است.

بی برنامگی دولت حاکم در مسکن و افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها در این بخش به همراه سیاست‌های اشتباه پولی و بانکی شرایطی را به وجود آورده تا سخت‌ترین دوران زندگی برای مردم به ویژه در 2 سال اخیر رقم بخورد، مردمی که به دلیل گرانی‌ خانه یا بی خانمان یا به حاشیه کلانشهرها رانده شده‌اند.

بیشتر بخوانید:

قیمت مسکن در ۱۰ سال اخیر چقدر رشد داشته است؟

وعده‌ها درباره اجاره‌بها در حد حرف باقی ماند

اجاره ۳ میلیونی برای قفس ۳۵ متری در جنوب تهران +جدول

تقریباً تمام پیش‌بینی‌های مسئولان سابق و کنونی دولت برای بازارهای اقتصادی از جمله مسکن طی چند سال اخیر درست از آب در نیامده است. در واقع این پیش بینی‌ها در جهت عکس اتفاقات واقعی کشور بوده که به یکی از بازرترین آنها یعنی بازار مسکن می‌تواند اشاره کرد.

اواخر سال 96 یکی از وزرای دولت روحانی که چند ماهی است خانه‌نشین شده پیش بینی کرد در سال 97 بازار مسکن روزهای آرامی را پشت سر می‌گذراند و در عوض بازار سکه و طلا با تقاضای فراوانی روبرو خواهند شد. این در حالی بود که در واقعیت بازار مسکن به دلیل بی برنامگی دولت (تاکید صرف بر تحریک تقاضا با افزایش تسهیلات خرید)  و سیاست‌های اشتباه پولی و بانکی بهم ریخت.

سال 96 متوسط قیمت هرمترمربع واحد مسکونی در سطح شهر تهران حدود 4.8 میلیون تومان بود و یک واحد با مساحت 70 متر 350 میلیون تومان قیمت داشت که البته تامین این مبلغ نیز از عهده هر کسی بر نمی‌آمد. اما تاکید بر سیاست‌های اشتباه از سوی مسئولان وقت وزارت راه و شهرسازی و همراهی بدنه دولت باعث شد، متوسط قیمت مسکن در اواسط سال 97 به بیش از 8 میلیون تومان افزایش یابد و متوسط قیمت مسکن در مرداد ماه امسال هم به رقم بالای 13 میلیون تومان برسد، به گونه ای که امروز قیمت همان واحد 70 متری به حدود یک میلیارد تومان افزایش یافته است و اقشار متوسط و فقیر کشور آرزوی صاحبخانه شدن را باید به گور ببرند.

نابسامانی در بازار مسکن طی ماه‌های سپری شده از سال 98 و به تبع آن اوضاع وخیم اجاره‌بها باعث شده تا بخشی قابل توجهی از مستاجران از کلانشهرها به حاشیه شهرها رانده شده و در این بین نیز به دلیل فاصله بسیار زیاد درآمد و هزینه‌ها عده‌ای نیز بی خانمان شده و توان اجاره یک اتاق را هم نداشته باشند.

غفلت 6 ساله از بخش مسکن و ساخت و سازها و عدم حمایت از بخش خصوصی برای تولید مسکن سبب شده تا در حال حاضر  بخش اعظم درآمدهای مردم از جمله هزینه‌های خورد و خوراک، بهداشت، آموزش و ... صرف تامین سرپناه شود. داستان غم‌انگیزی که به نظر می‌رسد دولت حامی اصلاح طلبان هیچ توجهی به آن ندارد و قطعا تا سال‌ها گریبان مردم را خواهد گرفت و آنها را در یک فشار بی سابقه برای تامین هزینه‌های تامین مسکن قرار می‌دهد.

نمودار رشد قیمت مسکن در تهران را در زیر ببینید: