سرویس ورزش مشرق – احترام به کشور میزبان به پاس تلاش‌هایی که از ماه‌ها و بعضاً سال‌ها پیش برای گردهمایی‌های بزرگ ورزشی در رشته‌های مختلف منظور می‌شود قابل توجه و البته ستودنی است اما به چه قیمتی؟

فارغ از بهره برداری‌های مختلف میزبان در بحث اقتصادی و گردشگری یا معرفی خودش به دیگر همسایگان هم قاره یا مردم دیگر ملل جهان، برگزاری هر دوره مسابقات ورزشی در متر و اندازه‌های جهانی قابل ستایش است. اینکه رقابت‌ها بدون ایراد و با شکل و شمایل شایسته برگزار شود در نوع خود مهم و ارزشمند است. کما اینکه به تازگی و در شهریور ماه سال جاری شاهد بودیم کشور اندونزی در میزبانی بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ با چه خرابکاری‌هایی در برگزاری رقابت‌ها، مایه آبروریزی کمیته المپیک را فراهم ساخت. از این رو اهمیت دادن به میزبان در برگزاری یک دوره مسابقات ورزشی قطع به یقین شایسته است اما بازهم تکرار می‌کنیم به چه قیمتی؟

بیشتر بخوانید:

امارات با یک پنالتی مشکوک از شکست در افتتاحیه گریخت

***

موضوعی که در اغلب تورنمنت‌های مهم فوتبالی در سراسر دنیا مشاهده و بعضاً از آن انتقاد می‌شود جذاب نبودن دیدارهای افتتاحیه با حضور تیم میزبان است! دیدارهایی که با قرار دادن نام تیم میزبان در اولین گروه و ظرف قرعه کشی باعث می‌شود تا ندیده و ندانسته یک مسابقه معمولی و اکثراً در سطحی به مراتب پایین‌تر از سطح واقعی رقابت‌ها به عنوان دیدار نخست برای افتتاحیه جام انتخاب شود!

مگر نه اینکه مراسم افتتاحیه و برگزاری اولین مسابقه، ویترین و معرف کلی برای مجموعه مسابقاتی است که پس از آن در هر تورنمنتی برگزار می‌شود؟

برای مثال به ۷ ماه پیش و دیدار افتتاحیه جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه برمی گردیم. مصاف روسیه و عربستان و نتیجه ۰-۵! تیم‌هایی که نه در رنکینگ فوتبالی فیفا جایگاهی دارند و نه از سطح بالایی در این زمینه برخوردار هستند و نه ستاره‌های سرشناسی در جمع ۱۱ نفر ترکیب اصلی شان به میدان می‌روند و نه فوتبالی‌های دنیا تشنه تماشای بازی بازیکنانی مانند یوری ژیرکوف و یا محمد السهلاوی بودند!

به طور حتم بیش از یک میلیارد بیننده‌ای که ۴ سال انتظار کشیدند تا به روز افتتاحیه جام جهانی ۲۰۱۸ برسند بیش از هر چیز دوست داشتند در دور اول جذاب ترین دیدار مثلاً بین تیم‌های اسپانیا و پرتغال با یک دو جین ستاره حاضر در این دو تیم را تماشا کنند تا پا به توپ شدن گولوین و الشهرانی!

" جیانی اینفانتینو" که در مدت زمان حضورش در فیفا سعی کرده تغییرات زیادی در جذاب‌تر شدن پرطرفدارترین ورزش دنیا ایجاد کند باید به این نکته مهم نگاهی ویژه داشته باشد که دیدار اول هر تورنمنتی در این سطح، نقش بسزایی در جذب مخاطب و بالطبع اسپانسرینگ دارد. دو عامل مهم و حیاتی در فوتبال.

با مروری سطحی به دیدارهای برنامه ریزی شده در دور اول می‌توان جذاب ترین مصاف بین تیم‌های حاضر را انتخاب و آن را به عنوان دیدار افتتاحیه برگزار کرد. آنچنان که در جام جهانی ۲۰۱۸ و از آذر ماه سال گذشته که مسابقات قرعه کشی شد همه اهالی فوتبال با دادن لقب "گروه مرگ" به گروه اسپانیا و پرتغال و ایران و مراکش، دیدار دو تیم اسپانیا و پرتغال را مهمترین و جذابترین دیدار دور اول پیش بینی کردند.

شاید در قرعه کشی‌های تورنمنت‌هایی مانند جام ملت‌های آسیا و کمبود ابرستاره‌هایی در سطح بین المللی، بتوان این نقیصه را با برگزاری دیدار افتتاحیه با حضور تیم قهرمان دور قبل جذاب‌تر کرد. اتفاقی که در دورانی فیفا هم از آن پیروی می‌کرد و شاهد بودیم که تا پیش از جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان دیدارهای افتتاحیه جام جهانی با حضور تیم قهرمان دور قبل برگزاری می‌شد و شگفتی‌های بزرگی مثل باخت فرانسه مقابل سنگال در سال ۲۰۰۲ و یا باخت آرژانتین مقابل کامرون در سال ۱۹۹۰ و یا برد سخت برزیل برابر اسکاتلند در سال ۱۹۹۸ و برد نزدیک آلمان برابر بولیوی در سال ۱۹۹۴ رقم خورد.

مصاف شنبه شبِ امارات و بحرین در حضور رئیس فیفا، رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا و شماری از چهره‌های برتر فوتبال قاره آسیا و جهان مانند علی دایی و مهدی مهدوی کیا یا سرمربیان سرشناسی که در این دوره حضور دارند بیش از اینکه جذابیت را برای این تورنمنت تبلیغ کند، سطح کیفی پایین فوتبال در قاره آسیا را به نمایش گذاشت. چه بسا اگر استرالیا، قهرمان دوره پیش و اردن بازی افتتاحیه را برگزار می‌کردند مصافی به مراتب جذاب‌تر رقم می‌خورد.

بطور قطع تورنمنتی که به گفته اماراتی‌ها با حضور بیش از ۱۷۰۰ خبرنگار از رسانه‌های مختلف و شبکه‌های تلویزیونی آسیا و دیگر قاره‌های جهان پوشش داده می‌شود هیچ چیزی برای ارائه به مخاطبانش در مهمترین دیدار دور اول نداشت!