يك روزنامه آمريكايي با استقبال از خيانت جديد سران جبهه اصلاحات در تحريم انتخابات، اين اقدام را نقطه مقابل معرفي جمهوري اسلامي به عنوان الگوي انقلاب ها و دموكراسي در خاورميانه توصيف كرد.
نيويورك تايمز اين تلاش را همسو با فشار تحريم هاي اقتصادي عليه ايران خوانده و مي نويسد: حكومت ايران و رهبران آن سعي دارند انتخابات پيش رو را به عنوان الگويي براي دموكراسي هاي تازه شكل گرفته عربي معرفي كنند ولي تحريم انتخابات توسط اصلاح طلبان و همچنين احتمال بروز خشونت و تشنج هنگام انتخابات در كنار مشكلات اقتصادي و فشار تحريم ها، چالشي جديد بر سر راه جمهوري اسلامي است. حكومت ايران الگوي ايران را منبع الهام بخش معترضان در كشورهاي خاورميانه مي خواند.
نيويورك تايمز هرچند كه در به كارگيري تعبير «چالش» براي خيانت تازه اصلاح طلبان اغراق مي كند اما مي نويسد: تحريم علني انتخابات از سوي اصلاح طلبان ]تيم خاتمي و موسوي خوئيني ها و برخي عناصر فراري مشاور موسوي نظير اردشير امير ارجمند[ به خصوص قبل از آغاز انتخابات در ايران امري بي سابقه است. اين امر از اهميت زيادي برخوردار است زيرا جمهوري اسلامي تاكنون با آن روبرو نبوده است. آنها مشروعيت انتخابات و نظام را به چالش مي كشند.(!!)
برخلاف اين ادعا، افراطيون مدعي اصلاحات در ماجراي تحصن مجلس ششم و اعلام علني ممانعت از برگزاري انتخابات مجلس هفتم و سپس در انتخابات مجلس هشتم، خيانت هاي مشابهي را مرتكب شده اند.
نيويورك تايمز همچنين اظهار اميدواري كرد كه حلقه انحرافي نيز وارد حوزه ايجاد چالش در انتخابات شود و در رسيدگي به صلاحيت ها و نظارت بر انتخابات ميان مجريان انتخابات در وزارت كشور و نهادهاي نظارتي اختلاف پديد آيد.
يادآور مي شود اخيرا علي كشتگر از سران گروهك ورشكسته فدائيان خلق نيز تصريح كرده بود: مهم اين است كه بين اصلاح طلبان و كساني كه حكومت ديني را قبول ندارند، اجماع و هماهنگي به وجود آمده است.
پايگاه اپوزيسيوني اخبار روز نيز چند روز پيش تصريح كرد اصلاح طلبان از چند سال پيش با فرستادن برخي نيروهاي خود به اروپا و آمريكا، عملا وارد فاز مواضع اپوزيسيون عليه حاكميت شده اند و به كمك برخي دولت هاي اروپايي نظير انگليس مايلند نقش اپوزيسيون قديمي را برعهده بگيرند!
معناي اين ابراز تمايل در واقع پذيرفتن و به دوش كشيدن نقش گروههايي چون سلطنت طلبان، سازمان منافقين، جبهه ملي و نهضت آزادي است؛ با اين تفاوت كه خيانت محافلي چون مجمع روحانيون، حزب مشاركت و برخي اعضاي مركزيت كارگزاران، خيانت بزرگتري است چرا كه اينها در دوران اوج گيري انقلاب ها عليه جبهه استكبار، مي كوشند به زعم باطل خود و همان گونه كه آمريكا و اسرائيل مي خواهند، از فروغ جمهوري اسلامي در چشم ملت ها بكاهند.
سالي كه گذشت بلبشو در آمريكا، دريوزگي در اروپا
اقتصاد غرب در سال 2011، سالي پر از بدهي و آشوب را پشت سر گذاشت.
سايت راديو زمانه درباره اوضاع اقتصادي غرب نوشت: فقط كافي بود تا كشورهاي اصلي تامين كننده نفت و گاز دنيا در خاورميانه از بهار عربي تأثير بگيرند تا پازل بحران اقتصادي در دنيا تكميل شود. حالا اعتراضات در اروپا و آمريكا فراگير شده و احتمالاً سال سخت تري در پيش است، دموكرات ها دولت آمريكا را با 10هزار ميليارد بدهي تحويل گرفتند و حال اين دولت بيش از 14 هزار و 300ميليارد ] 15 هزار ميليارد[ دلار بدهكار است و توانايي بازپرداخت آن را هم ندارد. به عبارت ديگر هر شهروند آمريكايي 50 هزار دلار بدهي دارد. در اروپا همان طور كه زماني مارگارت تاچر پيش بيني كرده بود، پول واحد، برخي كشورهاي اروپايي را به دريوزگي كشانده و هر شهروند اروپايي به طور متوسط 35 هزار دلار بدهكار است. آشوب ها از يونان و ايرلند آغاز شد و به ديگر كشورها سرايت كرد.
سايت مذكور اضافه مي كند: انگلستان هم كه هنوز با يورو ميانه خوشي ندارد و مدام در برابر تصميمات اقتصادي اتحاديه اروپا ساز مخالف مي خواند، حال و روز خوشي ندارد. در بريتانيا هم بار بدهي دولت به ازاي هر انگليسي 30 هزار دلار بر دوش شهروندان سنگيني مي كند. اعتصابات و اعتراضات سراسري هم در سال 2011 اين كشور را بي نصيب نگذاشت و دولت كه در چاره جويي اقتصادي عاجل، ناكام بود، سركوب معترضان را در دستور كار قرار داد تا از اين نظر هم انتقادات فراواني را متوجه خود كند.
بي بي سي: اوضاع چنان به هم ريخته كه اوباما هم شعارهاي ضد سرمايه داري مي دهد
اين مطلب را شبكه دولتي انگليس عنوان كرد. سايت بي بي سي در تحليلي نوشت: ظرف ماه هاي آينده بازارهاي مناظره در آمريكا داغ خواهد بود. اما در حالي كه كانديداهاي جمهوري خواه اين روزها به دنبال جلب آرا، كشتزارهاي ايالت آيوا را زير و رو مي كنند، زمين زيرپاي آمريكا در حال جا به جايي است.سربازان آمريكايي بالاخره از عراق به خانه بازگشته اند، اما صف طولاني از چالش هاي ديگر پيش روي اين كشور قرار دارد؛ مصر در دوران گذار، ايران در آستانه توانمندي هسته اي و عراق و افغانستان و پاكستان و كره شمالي را هم نمي شود ناديده گرفت. همه اينها در حالي است كه بحراني عميق، اقتصاد غرب و البته آمريكا را فرا گرفته است. در داخل آمريكا، بسياري از مردم نسبت به آتيه اقتصادي خود اطمينان ندارند و آن ثبات قدمي كه ظرف سه دهه گذشته وجود داشت ديگر رخت بسته است. آنها ضربه خورده و عصباني هستند.
بي بي سي با اشاره به سفرهاي انتخاباتي رئيس جمهور آمريكا نوشت: لحن ها تغيير كرده. اوباما در بسياري از سفرهاي ايالتي به صراحت از شعارهاي پوپوليستي و ضد سرمايه داري بهره مي گيرد. يك حس سركشي و تغيير دارد به عمق دشت هاي مركزي آمريكا سرايت مي كند، شعارهاي قديمي، پرچم پرستي، صحبت از بزرگي و استثنايي بودن ملت در بسياري از تبليغات انتخاباتي تكرار خواهد شد، اما در عالم واقع، نشانه ها از آمريكايي متفرق خبر مي دهند، آمريكايي كه زير كوله بار مسئوليت هاي خودخوانده جهاني اش خم شده، و از عهده هزينه حفظ موقعيتش به عنوان تنها ابرقدرت جهان به سختي بر مي آيد.
از سوي ديگر راديو فردا در تحليل مشابهي به بحران اقتصادي آمريكا و 17 كشور اروپايي در سال ميلادي سپري شده اشاره كرد و افزود: به نظر مي رسيد آمريكا از كام بحران بزرگ سال 2008 و 2009 خارج مي شود اما از اوايل سال 2011، بسياري از اميدها را به يأس مبدل كرد.
خاطرنشان مي شود تشديد بحران هاي اقتصادي و سياسي در آمريكا باعث پيدايش جنبش تسخير وال استريت در نيويورك و سرايت آن به شهرهاي ديگر اين كشور شد.
روزنامه فرانسوي فيگارو نيز در تحليلي كه به رقابت هاي انتخاباتي در آمريكا اختصاص داشت، وخامت اوضاع اقتصادي را مورد توجه قرار داد و با اشاره به تصاوير آشكار شده بعد از جنبش اشغال وال استريت نوشت: اكنون تضادهاي بسياري ميان دموكرات ها و جمهوري خواهان پديد آمد. و حتي درون جمهوري خواهان شكاف هاي گسترده اي وجود دارد. اكنون اوباما شعارهاي چپ گرايانه مي دهد اما مشكل اصلي همه نامزدها و اوباما در انتخابات اين است كه بايد بتوانند هم حاكمان و بازار وال استريت را راضي نگه دارند و هم با خواسته هاي مردم معترض همسو شوند. اين كار سختي است.
براساس گزارش بنياهريتچ، دولت اوباما در ميان دولت هاي 8 رئيس جمهور اخير آمريكا، داراي بيشترين رقم كسري بودجه است.
تحريم انتخابات كه به بن بست خورد زحمت آشوب را هم خودتان بكشيد!
«نگارنده كوله بار هجرت بسته و در مقام توصيه به سبزهاي داخل كشور نيست اما آيا قرار است حاكميت بدون پرداخت هزينه اي انتخابات را برگزار كند؟!»
اين جملات متعلق به مرتضي كاظميان از اعضاي رده پايين گروهك ملي- مذهبي است كه بدون هيچ تهديد و تعقيبي، ترجيح داد از كشور خارج شود و به بهانه يارگيري از سوي اپوزيسيون خارج نشين، براي خود كار و كاسبي دست و پا كند. وي در سايت نيمه تعطيل نداي سبز، به اعلام تحريم انتخابات مجلس از سوي گروهك ها اشاره مي كند و با اذعان به بي خاصيتي اين حركت تاكيد مي كند: آيا قرار است اين انتخابات بدون پرداخت هزينه از سوي حاكميت برگزار شود؟ نشستن و نظاره كردن رقابت اقتدارگرايان، تغيير معناداري براي ما به همراه نخواهد داشت. نگارنده كوله بار هجرت]؟![ را بسته و در مقام توصيه و ارائه راهكار براي سبزهاي داخل نيست اما سخن بر سر يك فرصت ويژه است. آنها مي توانند با نگاهي واقع بينانه به شرايط امنيتي در داخل، محاسبه و برآورد دقيق اقدام هاي اعتراضي محتمل و درنظر داشتن حداكثر ملاحظات و مخاطرات پا در راه كنش اعتراضي در فضاي انتخابات بنهند.
اين نسخه پيچي ها كه مشابه زيادي در فضاي مجازي پيدا كرده، نشانگر شدت خشم محافل ضدانقلاب از بن بست زودهنگام سناريوي تحريم انتخابات است چرا كه طراحان اين پروژه خيال مي كردند مردم و مسئولان در برابر چنين شوكي(!؟) به تلاطم مي افتند و به فتنه گران باج مي دهند اما با منتفي شدن اين توهم و حتي ثبت نام طيفي از اصلاح طلبان - كه رقمي بين 700 تا 862 نفر اعلام شده- طراحان عصباني سناريو احساس مي كنند كه زيادي زيان كرده اند و بنابراين بايد دعوت به تشنج براي مقابله با جشن مردم سالاري و ممانعت از برگزاري انتخابات را در دستور كار قرار دهند.
به تازگي پايگاه اينترنتي روزآن لاين نيز به قلم علي افشاري تصريح كرد: تحريم انتخابات چالش هاي خود را دارد و نيازمند نشاط مخالفان و آمادگي بالا براي پرداخت هزينه است. زماني بايد به سمت تحريم رفت كه امكان راه اندازي يك جنبش قوي فراهم باشد در غير اين صورت اگر جماعت كمي به تحريم پاسخ مثبت دهند، اين طرح به ضد خود تبديل مي شود و مشروعيت حكومت تقويت مي گردد.
تحليل گران اتفاق نظر دارند كه طيف نفاق لانه كرده در مجمع روحانيون- به عنوان آلت دست جريان اپوزيسيون مقيم خارج و سازمان دهندگان غربي كودتاي مخملي- بيشترين خسارت را از قبول ايفاي نقش نيروي ميداني تحريم انتخابات خواهند خورد و چنين حركتي زدن تير خلاص به خود، پس از خطاي فاحش بازي در سناريوي آشوب مي باشد.
متقابلا طيف خارج نشين و گرداننده اتاق هاي به اصطلاح فكر فتنه سبز كه عملا موضوعيت خود را از دست داده و هزينه هاي گزاف گذاشته شده روي دست سرويس هاي جاسوسي را زير سؤال رفته مي ديدند، به اعتبار خودكشي طيف داخلي توجيهي براي ادامه ارتزاق خود ولو تا چند ماه ديگر پيدا كرده اند!
خوب شد تحريم كردند و گرنه اصلاح طلبان همديگر را مي كشتند!
بيژن حكمت از اعضاي گروهك اتحاد جمهوري خواهان گفت «اين اولين بار است كه اصلاح طلبان و مخالفان سكولار نظام در چارچوب اپوزيسيون اقدام به تحريم انتخابات و عدم شركت در آن كرده اند».
وي در مصاحبه با راديو فردا از شكسته شدن پروژه تحريم انتخابات توسط طيفي از اصلاح طلبان ابراز ناخرسندي كرد و گفت: اصلاح طلباني كه اقدام به ثبت نام كرده اند، اجماع را كه فقط هم اصلاح طلبان نيستند و تمام نيروهاي سكولار هم انتخابات را تحريم كرده اند، به هم زده اند. اين نقطه ضعف بزرگي است به خصوص كساني كه به آقاي خاتمي نزديك هستند.
يادآور مي شود حتي محمدرضا تابش رئيس فراكسيون اقليت و خواهرزاده خاتمي نيز به اعلام وي مبني بر شركت نكردن و نامزد ندادن جبهه اصلاحات اعتنا نكرد. بنابر آمارهاي اوليه بيش از دو سوم اعضاي فراكسيون اقليت در انتخابات نام نويسي كرده اند. روز گذشته كواكبيان (از اعضاي فراكسيون اقليت) به باشگاه خبرنگاران گفت كه طيف متبوع وي در ميان اصلاح طلبان، براي كسب 150 كرسي مجلس رقابت مي كنند.
پس از تشديد فشارها به تابش، وي در مصاحبه با مهر ادعا كرده كه اصلاح طلبان نامزد شده، نه با تابلوي اصلاح طلبي بلكه به صورت مستقل در انتخابات شركت مي كنند!
وي مي گويد: اصلاح طلبان به روي همان قراري كه داشتند پايبند هستند. تصميمي كه قبلا در فراكسيون اقليت مجلس گرفته شدو همه مسئولان جبهه اصلاحات نيز همين حرف را زدند اين بود كه اگر اصلاح طلبان در حوزه هاي انتخابيه شانس دارند و با اقبال مردم مواجهند و حدس مي زنند مي توانند از فيلتر شوراي نگهبان عبور كنند كانديدا شوند اما نه با تابلوي اصلاح طلبي بلكه به صورت مستقل.
تابش البته به يك سوال روشن پاسخ نداده كه بالاخره حاميان جبهه اصلاحات بايد به رهنمود خان دايي جان! (خاتمي) عمل كنند و در انتخابات شركت نكنند يا نامزدي امثال جناب برادرزاده را جدي بگيرند و با دهن كجي به خاتمي در انتخابات شركت كنند؟! بدين ترتيب مي شود اين پرسش را هم پرسيد كه آيا اوضاع در جبهه اصلاحات زيادي شير تو شير نيست؟! باز هم جاي شكرش باقي است كه سران جبهه اصلاحات موضوع تحريم انتخابات را پيش كشيدند وگرنه اگر قرار بود، انتخابات تحريم نباشد، لابد به جاي آن 800-700 نفر اصلاح طلبي كه براي نامزدي اسم نويسي كرده اند، 3 هزار نفر نامزد مي شدند؛ و سر و كله يكديگر را هم مي شكستند آن هم صرفا براي 290 كرسي!