
مشروح گفتوگو با وی را درادامه بخوانید:
به نظرتان چه اتفاقی در فضای سیاسی کشور رخ داد که بالاخره هیات رئیسه مجلس پذیرفت سوال از رئیسجمهور را به جریان بیاندازد و در مقابل آن مانع تراشی نکند؟
اتفاق خاصی رخ نداده، بلکه اراده امضاکنندگان سئوال هیات رئیسه را مجاب کرد. در مجموع مجلس هم به این نقطه رسیده است که سئوال از رئیس جمهور یک کار عادی است و نه تنها خطری برای کشور ندارد بلکه موجب تفاهم بیشتر دولت و مجلس خواهد شد.
هم اعضای هیات رئیسه، هم مخالفان طرح سوال از رئیس جمهور و هم برخی نمایندگانی که امضایشان از این طرح را پس گرفته بودند، تاکید داشتند که شرایط سیاسی داخلی کشور و شرایط بینالمللی و دشمنیهایی که با ایران میشود، بویژه تحریمها و تهدیدهای اخیر، شرایط مناسبی برای طرح این سوال نیست؟ به نظر شما چه شرایطی برای پرسیدن این سوال مناسب است و شرایط کنونی را چقدر نامناسب میدانید؟
در هر شرایطی سئوال از رئیس جمهور به حال کشور مفید است. حتی اگر تهران زیر بمباران دشمن باشد باز مفید است چون در واقع یک گفتوگو برای رفع سوء تفاهمات و آگاهی مردم و نمایندگان است.
چطور مخالفان طرح سوال از رئیس جمهور که تا کنون این شرایط را بهانه مخالفت با طرح آن میدانستند، این روزها کمتر از آن دم می زنند؟ دلیل تغییر موضع آنها را چه میدانید؟
آنها به این نتیجه رسیده اند که تصور آنها از سوال از رئیس جمهور اشتباه بوده و شاید آن را با استیضاح و عدم کفایت سیاسی اشتباه گرفته بودند.
اگرچه شما سکوت رهبری در پاسخ به نامه خودتان درباره سوال از رئیسجمهور را به منزله عدم مخالفت ایشان با این کار خوانده بودید، اما برخی نمایندگان همچون اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی بر این باور بودند که ایشان نظر موافقی با این کار ندارند؟ شما پس از ان نامه، پی جوی نظر ایشان شدید؟ آقای لاریجانی به عنوان رئیس مجلس با ایشان مشورتی کرده اند؟
اساسا مراجعه به رهبری در این گونه مسائل را قبول ندارم. این کار از وظایف و اختیارات نمایندگان است و نیازی به اجازه ندارد. علاوه بر این مقام رهبری در بیانات خود در دانشگاه کرمانشاه که به نظر من ناظر به همین سئوال از رئیس جمهور بود به صراحت فرمودند که" مجلس وظایفی دارد، رهبری نه دخالت می کند و نه حق دخالت دارد."
تمامی سوالات مندرج در طرح سوال از رئیس جمهور، مطالبی هستند که دست کم در دو سال گذشته بارها و بارها از سوی نمایندگان و دیگر دلسوزان نظام مطرح شدهاند. واکنشهای دولت به این موارد چقدر قانع کننده بوده است؟ مثلا در مورد عدم اجرای برخی قوانین مصوب مجلس مثل قانون تسهیلات ارزی برای مترو یا دورکاری رئیسجمهور؟
پاسخها قانع کننده نبوده. به علاوه احضار رئیس جمهور به مجلس برای پاسخگویی، خیلی معنی دارد و نشانه وجود دموکراسی در ایران است.
نگاه بدبینانهای نسبت به پیگیری طرح سوال از رئیسجمهور در کمیسیونهای مجلس وجود دارد و آن اینکه طراحان سوال در این پروسه از قید سوالات خود بگذرند و بار دیگر این موضوع منتفی شود. این بیم وجود دارد که در آستانه انتخابات مجلس، سوال از رئیسجمهور بیش از آنکه تلاشی برای قانونگرایی دولت باشد، به عاملی برای کسب امتیاز از سوی برخی نمایندگان از امکانات دولتی جهت تبلیغات و ... بدل شود. شما که خود با انواع و اقسام این تطمیعها یا سودجوییها در جریان استیضاح وزرا یا ارائه رای اعتماد به آنها آشنا هستید، این نگرانی را چقدر جدی میدانید؟
اگر بخواهیم احتمالات را آن هم احتمالات ناشی از بدبینی را مبنای کارها قرار دهیم، هیچ کاری نباید انجام دهیم. اکثر قریب به اتفاق نمایندگانی که سئوال را امضا کرده اند دنبال کاسبی نیستند بلکه معتقدند که مجلس نباید در مقابل قانون گریزی دولت سکوت کند و الّا اگر در آینده دچار استبداد شویم در تاریخ ثبت می شود که نقطه آغاز استبداد مجلس هشتم بود.
اساسا در شرایط کنونی که تنها دوماه دیگر تا انتخابات مجلس نهم باقی است، شرایط مناسبی برای طرح سوال از رئیسجمهور است؟
سئوال از رئیس جمهور هیچ ربطی به انتخابات ندارد، سیر طبیعی آن به اینجا منتهی شد که در آستانه انتخابات انجام شود.
آیا نمایندگان در کنار فعالیت انتخاباتی برای دوره بعد مجلس، فرصت رسیدگی دقیق به طرح سوال از رئیسجمهور را دارند؟ ممکن نیست این موضوع با بیاعتنایی خود طراحان مواجه شده یا اینکه مشمول مرور زمان شود و از حیز انتفاع بیفتد؟
این کار نیاز به وقت زیادی ندارد. هر سئوالی در کمیسیون مربوط بررسی می شود، اگر همچنان 72 نفر قانع نشده بودند، سئوال به صحن علنی می آید و در صحن هم حداکثر یک ساعت و ربع وقت لازم است اگر طرفین از تمام وقت خود استفاده کنند. محتوای سئوالات هم برای نمایندگان روشن است و نیاز به تحقیق ندارد.
از همان ابتدا که بحث سوال از رئیس جمهور مطرح شد، برخی به خاطر آنکه تریبون به دست آقای احمدینژاد نیفتد و ایشان از تریبون مستقیم مجلس استفاده ای نکند که به زعم برخی ممکن است خوب نباشد، با این کار مخالف بودند. این نگرانی را چقدر جدی میدانید؟
این نگرانی بجا نیست. آقای احمدینژاد همیشه تریبون مستقیم در اختیار داشته و هیچ وقت کاری به ضرر انقلاب و خودش انجام نمی دهد. مسائلی هم که در مناظره انتخاباتی رخ داد تحت تاثیر یک هیجان بسیار شدید بود.
پیش بینی شما از لحن کلام رئیس جمهور برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان در صحن علنی مجلس چیست؟ لحنی آرام نظیر روزهایی که برای رهاندن وزرایش از استیضاح به کار میبرند، یا لحنی تند با الفاظ خاص نظیر آنچه که در نامه به نمایندگان به کار بردهاند؟ کدام لحن میتواند کارساز باشد و افکار عمومی را از حسن نیت ایشان مطلع گرداند؟
ایشان لحنی ملایم خواهد داشت چون سوال کنندگان لحن ملایم دارند و همه دنبال حقیقت و مصالح کشور هستیم.همیشه لحن ملایم کارسازتر است. وقتی سوال کنندگان دنبال تحقیر و انتقام گیری نیستند، طبعا پاسخ دهنده هم تحریک نمی شود