سرویس ورزش مشرق - راخوی نخست‌وزیر اسپانیا خود را برای یک موفقیت دیگر در عرصه سیاست، آماده می‌کند. احزاب مختلف در این کشور با گرایشات متفاوت تلاش می‌کند ضمن حفظ ماهیت سوسیالیسم؛ اسپانیا را به سمت موفقیت‌های اقتصادی و پیشرفت‌های اجتماعی هدایت کند. اینکه این ماجرا در حد شعار باشد و یا واقعیت داشته باشد، موضوع دیگری است اما در ویترین سیاست این روزهای اسپانیا نوعی دلهره و نگرانی بابت آینده این کشور به چشم می‌خورد.
متحد شدن کشورهای اروپایی با شکستی تاریخی مواجه شده و کشورهای مختلف حاضر نیستند برگ برنده‌های مهم خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. در عرصه ورزش نیز این موضوع به وضوح به چشم می‌خورد. به عنوان مثال کشورهای اسکاندیناوی حاضر نیستند ورزش‌های زمستانی خود را به سایر کشورها در غرب اروپا صادر کنند. از طرفی کشورهای صاحب سبک در ورزش فوتبال به هیچ وجه راضی نمی‌شوند سرمایه نجومی در صنعت فوتبال خود را با اتحادیه اروپا به اشتراک گذاشته و حتی دوست ندارند تجربیات خود را به آنها منتقل کنند.
اگر یک سوم درآمد صنعت ایتالیا به لباس و مد اختصاص داشته باشد بدون تردید یک سوم درآمد اسپانیا به صنعت فوتبال اختصاص خواهد داشت. در چنین شرایطی کشور موسیقی و آشپزی حتی صنعت گردشگری خود را وابست به فوتبال می‌دانند. چنانکه هر سال جمعیت قابل توجهی به علت علاقه به لالیگا برای حداقل یک هفته در هتل اقامت داشته و بدون سوغاتی و خرید به کشور خود بازنمی‌گردند. این جمعیت آنقدر قابل توجه است که وزارت ورزش و جوانان اسپانیا،در خصوص خدمات جدی و بین‌المللی به مسافران با وزارت گردشگری قرارداد همکاری منعقد کند.
در چنین شرایطی سیاسیون کشورهای مختلف تلاش می‌کنند از سلاح مهمی به نام فوتبال بهره‌مند شده و آینده سیاسی حزب خود را به چنین امر مهمی گره بزنند.
راخوی یکی از همین مقامات سیاسی است که دوست ندارد جمعیت رای دهنده اسپانیا را از دنیای فوتبال جدا کرده و به آن بی‌توجه باشند. در این میان پاشنه آشیل این تلاش سیاسی چیزی نیست جز کاتالونیا.
حزب جدایی‌طلب کاتالونیا دل به رفراندوم 2 هفته آینده بسته و افراطیون این ایالت امیدوارند این بار کار یکسره شود. در این صورت دیگر در لالیگا نه خبری از بارسلوناست و نه چیزی از اسپانیول خواهیم شنید.
کاتالونیا البته فقط بارسلونا و فوتبالش نیست بلکه در رشته‌های مختلف ورزشی یکی از قطب‌های ورزش اسپانیاست. به همین دلیل راخوی تصمیم گرفته با شعار حمایت از ورزش کاتالونیا ستاد انتخاباتی خود را تجهیز کند.
او معتقد است ورزش کاتالونیا مانند زبان این ایالت باید خودمختار و آزاد باشد. وعده‌ای که البته سلطنت‌طلبان مادریدی را دلخور می‌کند اما به داشتن رای 7 میلیونی کاتالونیا می‌ارزد.
