مجموعه «گوهرمراد، يک عمر نوشتن» 13 داستان کوتاه، 8 نمايشنامه تکپردهاي، تعدادي نامه، شعر و يادداشتهاي سينمايي و ادبي از «غلامحسين ساعدي» را شامل ميشود. علاوه بر آن مصاحبههايي با برخي اعضاي کانون نويسندگان ايران درباره ساعدي ازجمله جواد مجابي، محمود دولتآبادي، جعفر والي، علياکبر ساعدي (برادر غلامحسين ساعدي) و شعبانعلي صابري (پسرخوانده ساعدي) در بخش ديگري از کتاب مذکور درج گرديده است.
ساعدي از اعضاي لائيک کانون منحله نويسندگان ايران و از ساماندهندگان چهرههاي چپ کمونيستي و لاقيد اين کانون بوده است. وي مدتي را هم در وزارت فرهنگ و هنر با سمت نمايشنامهنويس و بعدها در تاريخ 31 شهريور 1349 با عنوان مخبر در ساواک استخدام شد. بعد از انقلاب نيز به حمايت گروهکهاي تروريستي چون چريکهاي فداييع پيکار و... برخاست.
وي از شاخصترين چهرههاي ضدروحانيت بود به طوري که بدترين توهينها را به روحانيت کرده است.
هرچند کتابهاي ساعدي به دليل همکاري وي با گروهکهاي مسلح و هتاکي نسبت به امام(ره) و مقابله با انقلاب اسلامي، از دهه 60 ممنوعالانتشار شد؛ اما در دوره دوم خرداد تعدادي از آثار وي به لطف سياست تساهل و تسامح عطاالله مهاجراني اجازه انتشار پيدا کرد و امسال بار ديگر و اين بار در قواره جشننامه و مجموعه حجيمي به نام «گوهرمراد، يک عمر نوشتن» در انتظار کسب مجوز است.
ساعدي بعد از انقلاب به فرانسه گريخت و در آنجا به علت زيادهروي در شرب خمر مرد و در گورستان «پرلاشز» در کنار صادق هدايت دفن شد.
گفتني است، پيش از اين شناختنامهاي از جواد مجابي درباره ساعدي نوشته شده و عليرضا سيفالديني، عبدالعلي دستغيب و کوروش اسدي نيز درباره ساعدي آثاري را ارائه دادهاند تا کتاب «گوهرمراد، يک عمر نوشتن» نسخه ديگري از اسطورهسازيِ مبتذلنويس لائيک باشد.
قرار است اين کتاب در راستاي طرح انتشار «مجموعه ادبيات معاصر ايران در گذر زمان» از سوي انتشارات .... به چاپ برسد که اميد است با هوشياري مسئولين مربوطه در وزارت ارشاد نسبت به انتشار آن جلوگيري به عمل آيد.