سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

*** 

روایت شاذ عضو اصلاح‌طلب شورای شهر از هنر و دانشگاه!

سیدمحمود میرلوحی، عضو منتخب شورای شهر پنجم و از فعالان ستادی جریان چپ، به تازگی در بخشی از مصاحبه خود با خبرگزاری ایلنا با بیان اینکه اصولگرایان پذیرفته‌اند دانشگاه و هنر ایران با جریان اصلاحات ارتباطی عمیق و غیر قابل تفکیکی دارد، گفته است:

«دانشگاه و اصلاح‌طلبان را نمی‌توان از هم جدا کرد. جدا کردن این دو جریان در دولت‌های نهم و دهم اثر خود را در فضای دانشگاه نشان داد و دیدیم که دانشگاه‌ها دچار چه وضعیتی شدند!»[۱]

*شوربختانه بایستی اشاره کرد که حکماً منظور آقای میرلوحی از ارتباط عمیق و غیر قابل تفکیک هنر با اصلاح‌طلبان! صرفاً صحبت‌های همان دو، سه هنرپیشه‌ای است که زمانی با رفتار غلط چند بازیکن فوتبال در به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی موافقت می‌کنند، روز دیگر، یکی از آنها به مناسبت جشن‌های همجنسبازی در آمریکا غریو شادی سر می‌دهد و یکبار دیگر هم کسی از آنها معترض دستگاه‌های امنیتی نظام می‌شود که چرا چند منافق مسلح را دستگیر و زندانی کرده‌اید؟!

از طرفی گرفتن چند عکس سلفی با لیدر اصلاح‌طلبان نیز هرگز نمی‌تواند بیانگر ارتباط عمیق هنر با جریان چپ باشد همانطور که قرار است نتیجه بگیریم تقلّای چند نماینده اصلاح‌طلب برای گرفتن عکس سلفی با خانم موگرینی هم به معنی علاقه عمیق این چند نماینده به اروپا و جدی بودن شعار «زنده باد اروپا» نیست...

در وادی دانشگاه هم تنها چیزی که باید در اشاره به صحبت‌های میرلوحی بیان کرد این است که ماجرای «دانشجویان ستاره‌دار» و «تهدید دانشجویان به اخراج از سالن سخنرانی رئیس‌جمهور» تماماً در دوران دولت اصلاحات بروز یافت و صورت گرفت و ایضاً صحبت‌های چپ‌ها مبنی بر امنیتی شدن دانشگاه‌ها در دوران دولت‌های نهم و دهم نیز صرفاً یک دروغ است که مثل «هزاران بورسیه غیر قانونی» و «تقلّب در سال ۸۸» هرگز توسط اصلاح‌طلبان اثبات نخواهد شد.

کما اینکه متأسفانه حرف اخیر آقای روحانی مبنی بر اینکه «شرایط سیاسی در جامعه ما به گونه‌ای بود که سال‌ها ۱۶ آذری در دانشگاه‌ها برگزار نمی‌شد و برگزاری مراسم هم جز دعوا و برخورد فیزیکی نتیجه دیگری نداشت (اما) امروز فضای دانشگاه‌ها آرام و ۱۶ آذرهای پرافتخاری داریم!»[۲] نیز حرف صحیحی نیست و علت آن عدم شرکت آقای روحانی در مراسم روز دانشجو طی سال‌های صدارت دولت احمدی‌نژاد است که همه ساله با شور و نشاط در دانشگاه‌ها برگزار می‌شد و می‌شود.

مسئله مهمتر نیز آنست که آقای میرلوحی بعنوان یکی از معمّرین اصلاح‌طلب نباید فراموش کند جریانی سیاسی که طی ۱۶ سال گذشته در هیچ انتخاباتی پیروز اکثریتی کشور نبوده اصلاح‌طلبان هستند و این مسئله اتفاقا بیانگر بیربطی آنها با مقولاتی مثل هنر و دانشجویان است.

متأسفانه چهره‌های جریان سیاسی خاص و ستاد این جریان صرفا هنرمندانی را اهل هنر می‌داند که مکشّفه باشند، به هنگام فتنه حاضر باشند خود را فدای اصلاحات کنند و در خیابان حاضر شوند و البته صحبت‌هایی هم بیان نکنند که پاسپورت آنها در فرودگاه‌های اروپا و آمریکا مورد قبول واقع نشود.

این جریان همچنین صرفاً اطلاق دانشجو را به کسانی دارد که حاضر باشند نقش لشکر پیاده این جریان در دانشگاه را ایفا کنند و گرنه یا «دانشجویان مرده»اند و یا دانشجویان تندرو!

لازم به یادآوریست که از روز اعلام پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای شهر تهران تاکنون، با رصد ما حتی یک خط برنامه مشخص از سوی این چهره‌ها درباره پیشرفت بهتر شهر تهران شنیده و خوانده نشده است و به‌جای آن صرفاً شذوذاتی مثل حرف‌های آقای میرلوحی و صحبت‌هایی مبنی بر ترور قالیباف شنیده می‌شود.

***

در دنیای روحانی ساعت چند است؟!

هیچکس نیست بگوید ایران در برجام ضرر کرده؛ غیر از لاریجانی و جان کری و صالحی و...

جماران گزارش داد: رئیس‌جمهور روحانی، روز یکشنبه گذشته و در آخرین جلسه هیئت وزیران دولت یازدهم طی اظهاراتی درباره برجام خود گفته است:

«تلاش بسیار زیادی برای به ثمر رسیدن توافق هسته‌ای و برجام که البته وقت زیادی را از دولت گرفت، انجام شد و در نهایت امروز قرارداد و توافقی حاصل شده که هیچ‌کس در دنیا نیست بگوید ایران بواسطه برجام ضرر کرده است.»[۳]

*برجام آقای روحانی قرار بود حاوی دو مقوله «ارزانی» و «لغو تمام تحریم‌ها» برای مردم ایران باشد...

اما چیزی که در عمل اتفاق افتاده، شکست ملموس این دو وعده، اضافه شدن تحریم‌ها، عبور از برخی خطوط قرمز نظام برای انعقاد برجام و ریخته شدن بتن در قلب رآکتور هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران است.

صد البته از آقای روحانی عجیب نیست که با تمام این رخدادهای مهم اما همچنان هیچ ضرری را در برجام نمی‌بینند. زیرا ایشان چندی قبل، توافقات و مذاکرات شکست خورده هسته‌ای در اوایل دهه ۸۰ نیز که دست آخر منجر به فک پلمب توسط دولت اصلاحات شد و شخص ایشان هم در آن مذاکرات سرپرست بود را نیز یک پیروزی نامید.

اما عجیب آنست که آقای روحانی گویا صحبت‌های آقایان لاریجانی، جان کری، صالحی و اشخاصی مثل حسین موسویان را هم نمی‌خواند و از آنها خبری ندارد.

آنجا که گفته‌اند: «بانک‌های کشور چین هم حتی در پسابرجام با ایران همکاری نمی‌کنند»، «بر میزان تحریم‌های ایران در پسابرجام افزوده‌ایم»، «هنوز هم می‌توان برجام را از شکست نجات داد» و «اگر ایران نتواند از منافع اقتصادی برجام بهره‌مند شود، چرا باید خود را متعهد به آن بداند؟ این موضوع میدان بازی جدید واشنگتن خواهد بود».

جالب آنکه در مقطعی اضرار برجام به حدی عیان و ملموس شد که آقای لاریجانی مجبور شد طی سخنانی در مجلس بگوید: «مجلس شورای اسلامی به دولت آمریکا و مجلس نمایندگان و سنا هشدار می‌دهد اقدامات ایذایی در مقابل در مقابله با توافق هسته‌ای به نقطه‌ای رسیده است که راهی  جز مقابله برای ایران باقی نمانده است.»

غیر از آقای روحانی، محمدجواد ظریف هم اخیراً اظهارات جوانانه‌ای درباره برجام به زبان آورده است.

او در جمع تعدادی از نمایندگان مجلس گفته است:

«در حوزه برجام به اهداف خود رسیده‌ایم و تا کنون موانع حمل و نقل، حوزه نفت و بانک برداشته شده است و از آنجایی که در مذاکرات درباره سایر حوزه ها صحبت نشد لذا نمی‌توان انتظار داشت تحریم‌ها در حوزه‌های دیگر نیز برداشته شود... تاکنون میلیاردها دلار سرمایه خارجی بعد از برجام وارد کشور شده است!»[۴]

غیر از موارد تناقض ذکر شده پیرامون اظهارات برجام رئیس‌جمهور و آقای ظریف، بایستی به مصاحبه اخیر «ابوالفضل ظهره‌وند» عضو سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در دولت قبل با روزنامه سیاست روز هم اشاره کرد.

این کارشناس مسائل حقوق بین‌الملل در بخشی از صحبت‌هایش با بیان اینکه دیوار تحریم‌ها که ادعا شد فرو ریخته الان خیلی بلندتر شده، درباره برجام آقای روحانی گفته است: اساساً از طرف آمریکایی‌ها تحریم‌ها وضع نشدند که لغو شوند، تحریم‌ها وضع شدند تا کارآمد بودنشان را اثبات کنند. دولت یازدهم این کارآمدی را اثبات کرد...نشان دادیم که تحریم می‌تواند اهرم مؤثر باشد! برای همین است که (آمریکا) می‌رود روی چین و روسیه هم همین ابزار را پیاده می‌کند.[۵]

***

«به رحمانی فضلی رأی ندهید»! آغاز ضربات چپ‌ها به کابینه روحانی

علی صوفی، از وزرای دولت اصلاحات و عضو شورایعالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان به تازگی طی مقاله‌ای با عنوان «نمایندگان و رأی به وزیر اصولگرا» در روزنامه ستاره صبح و در اشاره به کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی نوشته است:

از روزی که لیست وزرای پیشنهادی در مجلس قرائت شد نقدها از صحن مجلس آغاز و فضای مجازی و عقبه رأی روحانی از معرفی برخی از چهره‌ها اظهار نگرانی کرده‌اند. چهره‌های اصلاح‌طلبی چون "عبدالله نوری" و دیگر سخنانی را مطرح کرده و فاصله بین ایده آل روحانی و جامعه متصور شده اند. اگر این لیست از نظر روحانی بوده و وی تحت شرایط خاصی این لیست را بسته باشد، این پرسش مطرح می‌شود که چه فشاری بر روی رئیس‌جمهور است. چراکه وی در هر حال در برابر عملکرد وزرای پیشنهادی اش در طول ۴ سال آینده باید پاسخگوی جامعه باشد. به عقیده نویسنده اگر این لیست تحت فشار بسته شده باشد، باید انتظار وقوع اتفاقاتی را در مجلس داشته باشیم.

او در ادامه تصریح می‌کند:

«لیست کنونی به نظر می‌آید که لیست متوازنی نیست، چراکه چنین لیستی از عدم عمل به قول‌ها و وعده‌های رئیس‌جمهوری حکایت می‌کند. نباید فراموش کنیم که روحانی حتی پس از انتخابات هم بیان کرد همچنان بر مسیر مواضع انتخاباتی و وعده هایش حرکت خواهد کرد تا اندازه‌ای که بیان داشت حتی مسئولان رده‌های پایین هم باید با ۲۴ میلیون رأی به او همراه شوند. این در حالی است که اگر به لیست پیشنهادی نگاه کنیم، این لیست یک کابینه ۲۴ میلیونی را نمایندگی نمی‌کند، که نماد آن را می‌توان در تداوم حضور "رحمانی فضلی" شاهد بود. عملکرد وی هر اندازه هم مثبت ارزیابی شود او یک اصولگراست و یک اصولگرا نماد ۲۴ میلیون تفکر اصلاح‌طلبی نیست.»[۶]

*رئیس‌جمهور روحانی طی روزهای اخیر در آماج حملات مختلف اصلاح‌طلبان قرار گرفته است.

حملاتی که از چند هفته قبل در چارچوب سهم‌خواهی جریان چپ از کابینه دوم آقای روحانی آغاز شد و پس از محرز شدن اینکه روحانی حاضر نیست ارکان دولت خود را به چهره‌های اصلاح‌طلب بدهد، معطوف به کوبش برخی وزرای پیشنهادی و کلیّت کابینه دولت دوازدهم شده است.

جالب آنکه چهره‌های اصلاح‌طلب بر این رفتار عجیب و تندروانه خود نیز نام‌هایی همچون «مشاوره به روحانی»، «پیگیری شعارهای روحانی» و «دموکراتیک‌ترین کنش سیاسی»[۷] گذاشته‌اند.

در این میان گویا جریان چپ سهم ویژه‌ای برای رحمانی‌فضلی و تخریب او در نظر گرفته و قصد دارد به هر قیمت ممکن مانع اخذ رأی اعتماد او از مجلس شود.

میزان عصبانیت چپ‌ها از حضور احتمالی رحمانی‌فضلی در سمت وزارت کشور به حدّیست که گفته‌اند او باید به ما تضمین بدهد[۸] و یا از این گفته‌اند که در انتصاب او مقام معظم رهبری هم نقش داشته‌اند![۹]

کما اینکه رحمانی‌فضلی طی چند هفته اخیر با تندترین حملات از جانب چپ‌ها نواخته شده و حتی گزاره‌هایی مثل بی‌تجربگی، کم‌توانی و همراه نبودن او با روحانی هم پیرامونش گفته شد.[۱۰]

این در حالی است که تحلیلگران معتقدند آقای رحمانی فضلی یقینا رأی اعتماد مجلسی‌ها را کسب خواهد کرد و انتقادات التماس‌گونه اصلاح‌طلبان در این زمینه راه به جایی نخواهد برد چون آنها بر خلاف ادعای خود، در انتخابات مجلس دهم نیز شکست خورده‌اند و اکثریت را در اختیار ندارند. تحلیلگران در عین حال از این می‌گویند که روند انتقادات اصلاح‌طلبان از دولت و کابینه، فزاینده و در راستای «پروژه طلاق سیاسی چپ‌ها از روحانی» است.

***

1_ https://tnews.ir/news/72a591813624.html

2_ http://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-718932

3_ http://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-718932

4_ mshrgh.ir/761348

5_ http://www.siasatrooz.ir/vdcdkz0f9yt0zo6.2a2y.html

6_ http://setaresobh.ir/fa/news/main/7816

7_ http://www.armandaily.ir/fa/news/main/194105

8_mshrgh.ir/759852

9_mshrgh.ir/753746

10_mshrgh.ir/747399