سرویس ورزش مشرق - انتخابات فدراسیون جهانی شنا (FINA) و کنگره عمومی آن شنبه 31 تیرماه همزمان با برگزاری هفدهمین دوره مسابقات قهرمانی جهان ورزشهای آبی در بوداپست مجارستان برگزار شد. این انتخابات در حالی برگزار شد که دوره گذشته (2017-2013) هیأت رئیسه فدراسیون جهانی از 23 عضو تشکیل شده بود و این دوره (2021-2017) بر اساس قوانین جدید متشکل از 25 عضو است؛ بدین صورت که 17 عضو توسط سازمانهای قاره ای تعیین و به فدراسیون جهانی معرفی میشوند. سهمیه قارهها بدین صورت است که از قاره آمریکا 4 نفر، اروپا 4 نفر، آسیا 4 نفر و آفریقا 4 نفر که در گذشته 3 نفر بود و قاره اقیانوسیه 1 نفر. این افراد بدون رأی گیری به عضویت هیأت رئیسه فدراسیون جهانی در خواهند آمد.
فدراسیون شنای آسیا پیپات از تایلند، حسین المسلم از کویت، دایچی سوزوکی از ژاپن و آندری کریاکوف از قزاقستان را به فدراسیون جهانی معرفی کرد که پیپات برای خزانه دار افتخاری و حسین المسلم جهت نایب رئیسی اول کاندید شده بودند.
8 عضو بعدی که اصطلاحاً به آن World at Large گفته میشود هم دارای سهمیه بندی قارهای است. این 8 نفر با رأی گیری در کنگره انتخاب میشوند.
در این قسمت هر فدراسیون ملی افرادی که کاندیدای عضویت در هیأت رئیسه فدراسیون جهانی است را به FINA معرفی میکند. از قاره آسیا سه نفر طاها الکیشری از عمان و دبیرکل فعلیفدراسیون آسیا و محسن رضوانی رئیس فدراسیون ایران و خانم ژائو ژی هانگ52 ساله از چین و قهرمان سابق شیرجه و دارنده مدال طلای المپیک1984 لس آنجلس جهت عضویت کاندیدا شده بودند .
25 نفر اعضای هیأت رئیسه فدراسیون جهانی شامل رئیس، پنج نایب رئیس که دو نفر آنان نایب رئیس اول و دوم هستند، خزانه دار افتخاری و هجده عضو است. در چارت جدید جایگاه دبیر افتخاری که قبلا پائولو بارللی ایتالیائی که از سناتورهای این کشور هم هست عهده دار این مسئولیت بودند، حذف و وظایف ایشان به مدیر اجرایی فینا منتقل شده است .
تعداد عضوهای فدراسیونهای ملی از هر قاره که عضو فدراسیون جهانی هستند بشرح زیر است:
آفریقا 52 عضو African Swimming Confederation (CANA)
آمریکا 44 عضو Swimming Union Of The Americas (ASUA)
آسیا 45 عضو Asian Swimming Federation (AASF)
اروپا 52 عضو European Swimming League (LEN)
اقیانوسیه 15 عضو Oceania Swimming Association (OSA)
در کنگره عمومی فینا از هر فدراسیون ملی دو نفر حق رأی داشتند، برای پست ریاست خولیو مگلیونه از اروگوئه و پائولو بارللی از ایتالیا با هم رقابت داشتند که در نهایت مگلیونه 82 ساله برای سومین بار با 258 رأی در مقابل 77 رأی بارللی بعنوان رئیس معرفی شد.
نکته قابل توجه اینکه با توجه به مسائل حاشیهای که بارللی و طرفدارانش برای حسین المسلم ایجاد کرده بودند و اتهاماتی که به وی نسبت داده بودند، هنگام رأی گیری وکیل مستقل فدراسیون جهانی به بارللی اجازه صحبت نداد و ویکه برای پست نایب رئیسی اول هم کاندیدا بود، از رقابت با حسین المسلم انصراف داد.
در ابتدای کنگره عمومی با توجه به مسائل ایجاد شده برای المسلم و اینکه از طرف فدراسیون کویت هم نامزد نشده بود، برای ورود وی به انتخابات از اعضا رأی گیری بعمل آمد که توانست با رأی بسیار بالا اعتماد اعضا را جلب کند و در نهایت بعنوان نایب رئیس اول انتخاب شد. در صورت استعفا یا هر اتفاقی برای رئیس فینا، نایب رئیس اول جایگزین خواهد شد که نشان از اهمیت جایگاه نایب رئیسی اول دارد. نایب رئیس دوم هم که در چارت جدید تعریف شده، سام رمسامی از آفریقای جنوبی شد.
از آسیا هم در قسمت World at Large طاها الکشیری و ژائو ژی هانگ با رأی های بالا و اختلاف زیاد با محسن رضوانی انتخاب شدند و به عضویت هیأت رئیسه فدراسیون جهانی درآمدند. الکیشری 268 رأی، ژائو ژی هانگ 314 رأی و محسن رضوانی فقط 81 رأی، یعنی اروپا به رهبری بارللی که 104 رأی داشتند هم حمایت کامل از نماینده کشورمان نکردند.
ژائو ژی هانگ رئیس کمیته ورزشکاران و عضو هیأت رئیسه فدراسیون جهانی در سالهای 2017-2013 بوده و طبق قوانین رئیس کمیته ورزشکاران بدون حق رأی می تواند عضو هیأت رئیسه باشد .
سه روز قبل از کنگره عمومی حسین المسلم طی مصاحبه ای اعلام کرد که فایل صوتی صحبت های وی توسط یکی از کارمندان اخراجی شورای المپیک آسیا در اختیار محسن رضوانی قرار گرفته و ایرانیان و رضوانی را مسبب این اتهامات دانست و بیان کرد که رضوانی از او خواسته که به ایران سفر کند تا فایل صوتی را به او بدهد و در ازای آن به عضویت فدراسیون جهانی درآید. گفته میشود که در این فایل صوتی المسلم به اسپانسر گفته که 10 درصد مبلغ قرارداد را به حساب "ما" واریز کنید و به اذعان وی منظور از ما شورای المپیک آسیاست. روز بعد هم رضوانی صحبتهای المسلم را مردود دانست .
با توجه به حمایتهای المسلم از شخص رضوانی و فدراسیون ایران که نمونه بارز آن کمک 100 هزار دلاری تجهیزاتی به فدراسیون است، باید دید با توجه به عدم تمایل مسئولین فدراسیون آسیا و نداشتن اقبال جدی، رضوانی برای چه کاندید شده است؟ چون شکست وی با توجه به دو رقیبش از قبل متصور بود، اینکه مشاورههای اشتباه را چه کسانی به وی دادهاند و این استراتژی غلط حاصل چیست که باعث بروز چنین اختلافاتی شود؟
فارغ از صحت یا عدم صحت اتهامات فساد مالی المسلم، شنای ایران و کلاً ورزش ایران از این موضوع و اختلاف متضرر خواهند شد و ممکن است جایگاهی که در این رشته داریم، به خطر بیفتد چون اعضای کمیتههای فدراسیون جهانی توسط هیأت رئیسه انتخاب میشوند و نقش حسین المسلم دبیر شورای المپیک آسیا و نایب رئیس اول فدراسیون جهانی که در ورزش دنیا صاحب قدرت است، در آنجا بسیار پر رنگ است.
در ضمن پیام حسین المسلم در مصاحبهاش آنقدر جدی است که اگر به عنوان یک هشدار به آن ننگریم، ممکن است با توجه به حمایت کامل شورای المپیک آسیا از وی عواقب ناخوشایندی را برای ورزش ایران رقم بزند.
فدراسیون جهانی دارای 7 کمیته فنی است (شنا، شیرجه، واترپلو، آبهای آزاد، شیرجه از ارتفاع بالا، شنای هنری یا موزون سابق و پیشکسوتان) که هر کدام دارای 15 عضو هستند.
همچنین دارای 14 کمیته تخصصی (پزشکی ورزشی 8 عضو، کنترل دوپینگ 8 عضو، ورزشکاران نهایت 12 عض، مربیان 24 عضو، مالی نهایت 4 عضو، ارتباط فدراسیونهای ملی نهایت 5 عضو، توسعه نهایت 5 عضو، حقوقی نهایت 5 عضو، رسانه نهایت 10 عضو، پاداش نهایت 5 عضو، بازاریابی نهایت 4 عضو، تأیید مایو 5 عضو، امکانات نهایت 5 عضو و حسابرسی نهایت 3 عضو) هستند. حسابرسی کمیته جدیدی است و کمیته مربیان متشکل از 24 عضو بوده که به 6 زیر کمیته تقسیم میشود.
این اعضا برای 2021-2017 انتخاب میشوند و از ایران در دور گذشته 2017-2013 خسرو امینی نایب رئیس کمیته فنی واترپلو، محسن رضوانی عضو کمیته مربیان و فرهاد مرادی شهپر عضو کمیته پزشکی بودند. حال چه خواهد شد، اندکی باید صبر داشت
* غلامحسین کریمی اکارشناس ارشد ورزش)