به گزارش مشرق، در چند وقت اخیر و خصوصاً پس از آخرین رأی اعتماد مجلس شورای اسلامی به‌ وزیر راه و شهرسازی، شاهد بروز رفتارهای نامناسب، ادبیات سخیف و حتی پرخاشگری‌ از سوی وی در قبال سؤالات شهروندان هستیم.

یکی از همین رفتارهای نامناسب آخوندی که در مقابل‌ دوربین‌های تلوزیونی هم رقم خورد، ادبیات وی در قبال سؤال یکی از مسافران بود؛ روزهای پایانی سال 95 بود و وزیر راه و شهرسازی در راستای اطلاع از آخرین وضعیت آماده‌سازی فرودگاه‌ها برای پروازهای نوروزی، بازدیدی از فرودگاه مهرآباد داشت، در این اثنا یکی از مسافران در اعتراض به رقم بالای تعرفه پارکینگ فرودگاهی، خیلی محترمانه مشکلات خود را با وزیر راه و شهرسازی کشورش مطرح کرد اما آخوندی به جای ارائه توضیحات منطقی درباره تعرفه پارکینگ فرودگاهی، خیلی پرخاشگرانه به خانم مسافر گفت: «ما وظیفه نداریم برای شما 8 روز پارکینگ در فرودگاه تهیه کنیم؛ اگر رقم بالایی هم گرفته‌‌اند، حقتان است، باید بیشتر از اینها هم بگیرند».

بنابراین گزارش قطعاً بروز چنین رفتارهای از سوی مقامات ارشد دولتی، در کنار آنکه هر روز اعتماد مردم را به دولت بیشتر کاهش می‌دهد، ممکن است برای نظام‌ هم هزینه‌آور باشد و در این‌باره ‌باید دقت و توجه‌ خاص‌ داشت.‌

آخرین مورد رفتارهای نامناسب آخوندی با شهروندان پرسشگر نیز ‌مربوط به همین یکی دور پیش در پاستور است؛ ‌‌وزیر راه وشهرسازی در حاشیه نشست هیئت دولت در پاسخ به سؤال خبرنگار باشگاه خبرنگاران‌ مبنی بر «صحت مرجوعی بودن‌ ایرباس سوم قرارداد ایران‌ایر از کشور ‌کشور کلمبیا»، به جای ارائه توضیحات منطقی و تشریح وضعیت، گفت‌‌: «مرجوعی یعنی چی؟این حرف‌های عجیبی است».

در ادامه‌ آخوندی پس از تأکید بر قطع دوربین، نسبت به این سوال خبرنگار باشگاه خبرنگاران‌ واکنش دیگری نشان داد و گفت: «خبرنگار باید یک جُو عقل داشته باشد»!.

وزیر راه و شهرسازی به این ادبیات کلامی بسنده نکرد و در ادامه بعد از این سخنان، میکروفن خبرنگار را گرفته و قصد پرت کردن آن را داشت و با لحن فریادگونه گفت: «شما حرفه ای نیستید و از خبرنگاری سر در نمیارید برید بابا»!.

بنابراین گزارش، نبود اخلاق حرفه‌ای در رویه عملکردی آخوندی هر روز در حال افزایش است. حتی اگر فرض کنیم که سؤال خبرنگار هم اشتباه باشد و یا به طریقی غیرتخصصی مطرح شده باشد، وزیر راه و شهرسازی به عنوان فردی که با رأی همین مردم به قدرت و منصب رسیده است باید در راستای روشن شدن افکار عمومی و حتی رفع ابهام، چنین سؤالاتی را فرصتی برای خود برای ارائه توضیحات بیشتر به مردم بداند. توضیح درباره قراردادی که ابهامات مالی زیادی دارد و مسئولان فقط در تشریح زوایای مالی آن بر طبل محرمانه بودنش می‌کوبند، گویی دسترسی آزاد اطلاعات به شهروندان به اطلاعات در راستای کاهش فساد اقتصادی، فقط باید در حد حرف باقی بماند.

از سوی دیگر مقامات دولت باید بدانند که ‌اگر خبرنگاری موضوعی را پیگیری می‌کند، فقط برای رفع دغدغه مردم و اطلاع‌رسانی به مردم است و مسئولان در قبال پاسخ به خبرنگار، در واقع به پرسش‌ها و مطالبه‌گری آحاد مردم پاسخ داده‌اند.

خبرنگاران و تصویرپردازان با حضور در لایه‌های مختلف افکارعمومی با رصد میدانی عملکردها، رفتارها و گفتارها نقش میزان الحراره جامعه را ایفا می‌کنند و مدیران و مسئولان ارشد اجرایی را در تحقق برنامه‌ها و طرح‌ها یاری‌ می‌دهند.

همه این رفتارهای نامناسب در حالی از سوی وزیر راه و شهرسازی سرمی‌زند که وی در ادبیات گفتاری خود مدام بر ادعای «دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات» تأکید دارد و آن را حق شهروندان و گامی مهم در جهت کاهش فساد می‌داند اما گویا این ادبیات فقط در کلام آخوندی نمود دارد و در عمل خود اعتقادی بر این ادعا ندارد.

برای آگاهی بیشتر، نمونه‌‌ای از تأکیدات عباس آخوندی درباره دسترسی آزاد‌ شهروندان به اطلاعات مربوط به سخنرانی‌‌های 2 سال اخیر وی ‌در زیر آورده شده است:

آخوندی: از آنجا که مخاطبان اصلی ما شهروندان هستند ‌حق دسترسی آزاد آنها به اطلاعات تولید شده از اصولی است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد؛ در وزارت راه و شهرسازی اطلاعات بی‌شماری در حوزه‌های مختلف تولید می‌شود که به‌نحوی روی زندگی مردم اثر دارند؛ دسترسی به این اطلاعات حق مسلم شهروندان محسوب می‌شود.

آخوندی: دسترسی آزاد به اطلاعات حق شهروندی است،‌ اگر شهروندان به اطلاعات تولیدشده در وزارتخانه‌ها دسترسی آزاد داشته باشند هرگونه فساد اداری از بین می‌رود؛ همه اقدامات ما از ابتدا برمبنای دسترسی آزاد به اطلاعات است، ‌این بدان مفهوم است که می خواهیم وزارت راه و شهرسازی را در ساختمان شیشه‌ای مدیریت ‌کنیم تا همه عملکرد ما را ببینند.

آخوندی: بستر دسترسی آزاد و بدون هزینه شهروندان به اطلاعات در وزارت راه و شهرسازی فراهم شده است و اگر مردم و جامعه پشتیبان فعالیت‌های وزارتخانه نباشند و این فعالیت‌ها با بدنه اجتماعی گره نخورد، میزان موفقیت نهایی بسیار محدود خواهد بود.

آخوندی: ‌اجتماعی‌کردن همه فعالیت‌های وزارت راه و شهرسازی ‌‌امری ضروری است و همه فعالیت‌های تخصصی ‌این وزارتخانه در حوزه‌های مختلف‌، بهره برداران عمومی دارند و به همین دلیل توجه به جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی طرح‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار هستند.

آخوندی: باید‌ فرآیند مدیریت را از چشمان شهروندان ارزیابی کنیم تا زمانی که از چشم سیاست‌مدار به موضوع نگاه می‌کنیم نگاه ما از بالا به پایین است، ما باید بتوانیم نگاه پایین به بالا نیز داشته باشیم؛ یکی از مفاهیم آزادی، دسترسی مردم به اطلاعات و این جزو حقوق شهروندی است و در صورت اجرایی شدن آن در وزارت راه و شهرسازی می‌توان مفهوم شهروندی را از یک حرف انتزاعی-سیاسی تبدیل به موضوع روز کرد.

‌آخوندی: حقوق شهروندی نه یک رابطه یک‌طرفه، که رابطه‌ای دو طرفه است، ‌مردم باید بتوانند نسبت به دریافت خدمات اظهار نظر کنند و در مباحث مدیریت وزارتخانه نقش کلان داشته باشند بدین معنا شهروند باید بتواند امکانات و مشکلات خدمتی را مطرح کند که این برای مدیریت بهره‌وری بزرگترین سرمایه است.

آ‌خوندی: درست کردن سیستم بازرسی و نظارت نمی‌تواند با کل جامعه ایران برابری کند بنابراین باید اصل دسترسی آزاد اطلاعات را با اصلاح فرآیندها اجرایی کنیم و پس از آن به شهروندان اجازه حضور دهیم؛ حضور مردم می‌تواند کارایی را افزایش دهد بنابراین حرف ما یک شعار نیست بلکه شهروند محوری یک اتفاق در نظام مدیریت است و میلیاردها تومان هزینه در صورت اصلاح فرآیند صرفه جویی خواهد‌شد.

آخوندی: به شرطی می‌توانیم به توسعه و حمل و نقل مناسب دست یابیم که همه جامعه ایران درگیر برنامه‌ها و فعالیت‌های وزارت راه و شهرسازی شوند. از سوی دیگر این تصور نیز که ما یک طرف میز و ملت در طرف دیگر هستند از همان ابتدا سناریویی شکست خورده است.

بنابراین گزارش قانون انتشار دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات در سال 88 در مجلس شورای اسلامی تصویب شد؛ همه دستگاه‌ها و وزارتخانه‌ها و حتی بخش خصوصی که خدمات عمومی ارائه می‌دهند موظف هستند ‌‌این قانون را با استفاده از انتشار اطلاعات خود در سایت‌های اطلاع رسانی به مردم ارائه دهند.

حال قضاوت با مخاطبان است که تشخیص دهند ‌گفتار و عمل این وزیر دولت یازدهم چقدر همسویی و هم‌خوانی دارد‌؛ قطعاً ادعای دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعات با رفتارهای ‌اخیر وزیر راه و شهرسازی کاملاً در تناقض است، وزیری که با رأی همین مردم به قدرت و منصب رسیده است و به جای آنکه ولی‌نعمت همین مردم و به آنها پاسخگو باشد، از قدرت خود سوءاستفاده کرده و ادبیات سخیف و رفتارهای پرخاشگرانه در قبال سؤالات به‌حق مردم پرسشگر ‌از خود بروز می‌دهد.